O furacán pasou de categoría 1 a 5 en 24 horas e este martes tocará terra en Xamaica
28 oct 2025 . Actualizado á 09:18 h.Melissa apuntaba xeitos desde o minuto un. Non naceu fronte á costa noroeste de África, senón no propio Caribe. Por tanto, tampouco tivo que percorrer o Atlántico tropical enteiro para ir crecendo. Alimentándose dunhas augas quentes de marca, por amais dos 31 graos, en só un día de vida xa era unha tormenta nomeada polo Centro Nacional de Furacáns dos Estados Unidos (NHC).
Despois estivo catro días circulando polo Caribe central dando mostras dunha falsa calma, cando en realidade almacenaba enerxía en silencio aproveitándose dunhas condicións propicias. O domingo 25 de outubro foi catalogada como furacán de categoría 1. A partir dese momento, Melissa desatouse por completo. Sufriu unha intensificación explosiva e 24 horas despois transformouse nun monstro de categoría 5, o terceiro da tempada despois de Erin e Humberto. Só unha tempada na era moderna viu máis de dous furacáns coa máxima categoría. Foi no 2005 con Emily, Katrina, Rita e Wilma.
Calquera rexistro dá boa conta do extraordinario do fenómeno. A súa presión mínima central caeu ata os 908 milibares. «É a máis baixa rexistrada para un furacán do Atlántico a estas alturas do ano. Rexistráronse presións constantes para furacáns do Atlántico desde 1979. A menor presión, maior potencia do furacán», explica Philip Klotzbach, meteorólogo da Universidade de Colorado.
A velocidade do vento aumentou de xeito súbito desde 120 ata os 250 quilómetros por hora. Un recente artigo publicado na revista Scientific Reports sostén que os furacáns hoxe intensifícanse con ata un 30 % máis rápido que hai 50 anos.
Melissa é ademais un furacán cun ollo perfectamente definido, onde a temperatura era 15 graos máis alta que os seus arredores e o onde o aire era extremadamente seco. De feito, pasou á historia por presentar o ollo máis seco xamais observado nun furacán atlántico. Os sensores detectaron valores de humidade mínimos, comparables só aos dos tifones máis extremos do Pacífico. O aire descendente, extremadamente cálido e seco, actuou como un pistón térmico que profundou a baixa presión e alimentou a intensificación explosiva que converteu a Melissa nun furacán de categoría 5 en apenas 24 horas.
O meteorólogo norteamericano Matthew Cappucci que subiu a bordo dun dos tres voos da Axencia Nacional da Atmosfera e o Océano dos Estados Unidos (NOAA) que se meteu dentro do ollo describía así o que viu. «É poéticamente sinistro. Destrución e paz xustapostas. Unha especie de pausa fóra do tempo, na que, por un momento, todo parece tranquilo e apracible, aínda que ao teu ao redor che rodee a devastación inminente. É como unha realidade paralela que só dura uns instantes».
Este martes toca terra en Xamaica, onde podería producir unha auténtica catástrofe. A illa nunca se enfrontou na súa historia recente a un categoría 5. A previsión anuncia ventos sostidos superiores aos 160 quilómetros por hora. Ademais, agardan graves inundacións xa que os acumulados de auga oscilarán entre 500 e 1.000 litros por metro cadrado.
Outro dos fenómenos máis destrutivos será a marusía ciclónica, un aumento súbito do nivel do mar que aparece como consecuencia do forte vento e a baixa presión. Está previsto que poida aumentar ata tres metros.
Mañá sairá de Xamaica e porá rumbo ao este de Cuba, onde tamén terá un impacto devastador. Os modelos contemplan que se debilite ao tocar terra, pero parece probable que poida manter a condición de furacán maior, categoría 3 ou máis. Melissa descargará entre 300 e 500 litros por metro cadrado e refachos de vento de ata 200 quilómetros por hora.
A mensaxe da NOAA para as dúas illas é: «Melissa representa unha ameaza extrema, prolongada e potencialmente catastrófica».