Espido Freire, escritora: «250 anos despois, Jane Austen posúe a extraordinaria cualidade de reflectir os nosos vicios»
FUGAS
Dirixe rutas literarias polas terras da británica e dedícalle libros, Freire fálanos do poder de atracción dunha autora inmortal
03 oct 2025 . Actualizado á 16:57 h.Unha das austenitas máis populares é a escritora Espido Freire (Bilbao, 1974). Publicou libros dedicados ou inspirados na autora, como Dúas tardes con Jane Austen, Tras os pasos de Jane Austen ou A miña tía Jane. En Bath, tamén organiza rutas literarias sobre a escritora. «Vén un guía e eu encárgome do contexto literario, de explicar as obras e a vida de Austen. Quen vén adoitan gozar, ou iso dinme, porque lles permite vivir nunha experiencia real o que imaxinaron. Veñen lectoras, parellas desas lectoras, persoas que viron as películas e as series ou que lles encanta esa época. Winchester, Chawton ou Bath son paisaxes tan fermosas que incluso a quen non lle interesa en absoluto nin a literatura nin Austen gozan enormemente».
—Como pode ser tendencia a estas alturas unha escritora do século XIX?
—Jane Austen posúe a extraordinaria cualidade de reflectir os vicios, os defectos e as debilidades humanas. Temos o paradoxo de que as nosas virtudes se han ido modificando, aquilo que valoramos como nobre ou como xusto ou como moderno foi cambiando, pero os defectos non. O efecto é que nos resulta enormemente humana, próxima e moderna. E, á parte diso, gran parte do enfoque romántico, amoroso que lle dan a unha autora, que non era en absoluto romántica, senón que era da rexencia, neoclásica, dótaa dun atractivo especial.
—Os mozos recoméndana en redes sociais. Que cre que gusta dela?
—Unha é a sátira, o humor, a finura coa que reflicte determinadas circunstancias. Outra é o luxo ou a contorna refinada, delicado. E non esquezamos que nos atopamos cada vez con máis lectoras que desexan ler aventuras ou desventuras de personaxes femininos. Por tanto, temos unha obra que é moi abarcable, soamente son seis novelas maiores, protagonizadas por heroínas, algunhas delas irmás, que reflicten moi ben o mundo feminino e a inquietude da muller contemporánea. No caso dos lectores homes, hai ningúns con enormes prexuízos cara a Jane Austen, pero tamén os hai moi fieis.
—E vostede, por que lea?
—A min, de Jane Austen, o que máis me gusta é a estrutura das novelas, o xeito na que é capaz de contarnos unha historia que comeza moitas veces in media res, cos feitos máis importantes xa desenvolvidos e coa reacción fronte a eles. Gústame moito a modernidade de trazo, practicamente non hai descricións, todo está implícito dentro da acción, e a habilidade que ten para debullar diálogos. Máis que as tramas, que non me interesan tanto, aprendín moito da parte puramente técnica.
—Ve as series e películas sobre ela?
—A miña lista de favoritos non é especialmente canónica. Non son nada remisa ás adaptacións contemporáneas, ás máis actuais. Non me volve tola a adaptación da BBC de 1995, que para moitos é canónica. Sentido e sensibilidade, de Ang Lee, é non soamente fermosa, senón tamén fiel. Pero tampouco valoro especialmente iso, interésame máis unha interpretación libre, sempre que teña un valor por si mesma, ou que sexa orixinal e ter faísca. No fondo, era o que buscaba Austen.