Hostia sen glute de Italia ou de Valencia para as eucaristías

Rocío Perez Ramos
Asperxo ramos LALÍN / LA VOZ

DEZA

cedida

As parroquias ofrecen esta opción aos fregueses celíacos nas misas diarias

23 oct 2025 . Actualizado á 05:00 h.

Aínda que a celiaquía existe desde fai aproximadamente dúas mil anos e as primeiras descricións da enfermidade foron realizadas nos séculos I e II despois de Cristo polo médico Aretaeus de Capadocia, tiveron que pasan séculos para ir avanzando na comprensión e coñecemento das causas e os tratamentos. O médico holandés Willem Karel Dicke, durante a Segunda Guerra Mundial, observou que a escaseza de trigo melloraba os síntomas en nenos e en 1950 demostrou que a exclusión de trigo, avea e centeo era efectiva. Un descubrimento que levou ao recoñecemento dunha dieta estrita sen glute como o único tratamento existente hoxe en día.

Nas últimas décadas, as intolerancias e as alerxias alimentarias son algo moito máis estendido e que se ten en conta en todos os ámbitos sociais, desde os supermercados con ofertas específicas de produtos, aos comedores escolares onde se teñen en conta as necesidades de cada neno.

Por iso é polo que non sexa raro tamén que os celíacos sexan tidos en conta tamén pola Igrexa, xa que o pan, en forma de hostia consagrada, constitúe unha parte esencial da eucaristía. Nos últimos anos as partículas sagradas aptas para celíacos fixéronse un oco nos oficios relixiosos e ofrécense aos fieis en distintas parroquias da zona para que os que padecen esta doenza poidan comulgar do mesmo xeito que os demais.

No santuario de Ou Corpiño, de Lalín, un dos templos da zona que conta cunha maior afluencia de fieis, a oferta deste tipo de pan ácimo realízase a diario.

O reitor do santuario, José Criado, explica que «todos os días na misa ofrecemos a posibilidade e lle dicimos a xente que queira comulgar e sexa celíaca que se poña ao final da fila». Despois de impartir a comuñón con hostia sagradas normais, as elaboradas con trigo, apunta Criado «eu o que fago é lavar as mans para sacar calquera resto de traza e de gluten, e unha vez que se lavan os dedos, cóllese a forma dun recipiente específico aillado».

Os sacerdotes da zona explican que cada vez este tipo de intolerancia está máis presente, en moitos casos en nenos. Criado indica que «a intolerancia ao gluten é unha realidade que hai que atender porque esa xente loxicamente dereito a comulgar». Os párrocos adquiren este tipo de formas aptas para celíacos en diferentes establecementos. O párroco de Lalín, Marcos Torres, comenta que están dispoñibles nas tendas onde venden outros produtos relixiosos como o viño de misa. No seu caso, as que utiliza son dunha empresa valenciana e en Ou Corpiño, o reitor a compra directamente en Italia. En moitos casos sérvense en paquetes de 25 e veñen acompañadas dun recipiente onde illalas para evitar a súa contaminación con trazas ou outros alimentos.

Unha porcentaxe ínfima para que se sigan considerando pan por parte de la Iglesia

Aínda que a porcentaxe de persoas que son celíacas é pequeno, nas igrexas inténtase atender a estes fieis. Na parroquia dAs Dores, Marcos Torres, apunta que «teño unha nena que me axuda na misa os xoves e comulga a primeira porque é celíaca, e xa teño aparte un recipiente separado con ese tipo de formas para que comulgue». En casos de persoas celíacas, apunta, «a Igrexa manda que se lle de un pouquiño do viño de misa» pero «nós temos partículas sen gluten». Conta que «en Madrid nalgunha parroquia usábase un cáliz pequeniño para ese fin e había persoas que traían o seu propio cáliz moi pequeno e logo o levaban para casa para que non se contaminase con nada». Antes de empezar a misa, apunta, «hai xente que che di que quere comulgar e é celíaca e xa lle pos unha partícula aparte nunca caixiña e conságrase».