Se o teu avó te arrulla cantando «Doraemon»

Begoña Rodríguez Sotelino
begoña r. sotelino VIGO / LA VOZ

VIGO

cedida

Marta Vidal, filla da cantante e o guitarrista de Club Naval, neta do vocalista da Orquestra Sintonía e sobriña do líder da banda de rock Astarot, lanza o seu primeiro disco en solitario: «Agoiro»

16 jul 2025 . Actualizado á 05:00 h.

Quedan moi poucas horas para que se peche (hoxe ao redor das 18.00h.) a campaña de crowdfunding aberta pola cantante viguesa Marta Vidal para conseguir unha axuda de 4.500 euros destinada á mestura e masterización do seu primeiro disco, titulado Agoiro. Neste momento, xa non é tan importante. A meta está conseguida desde onte, pero iso só significa que a viguesa segue con máis enerxía co seu proxecto. Trátase do seu primeiro álbum propio, aínda que non é unha novata.

Marta leva toda a súa vida rodeada de músicos profesionais. «Con cinco anos entrei nun estudo por primeira vez. Os meus pais formaban parte do grupo Club Naval, a miña nai, Marga, é a cantante e o meu pai, Pablo, era o guitarrista», conta en presente e en pasado, xa que el deixou a banda, pero non a música, e ela segue sendo a cantante da formación viguesa que co tema Aínda chegou a soar en toda España e está activa a día de hoxe. «Sempre estiveron vinculados á profesión dun xeito ou doutra e eu desde pequena convivín xa non só coa música, senón con ese ambiente de ter que irse de xira, preparar todos os instrumentos, facer ensaios... a vida do día a día do músico», resume.

Pero ao cousa non queda aí porque o seu avó, o pai da súa nai, é Arturo Sabugueiro, popular cantante que formou parte da Orquestra Sintonía de Vigo, cuxa voz tamén retumbou nos oídos de toda unha xeración de nenos como doblador da canción da intro de Dragon Ball en galego e tamén da de Doraemon.

E para acabar de completar o currículo familiar, o ADN da artista de 27 anos vai impregnado de rock, xa que o seu tío Juan é o cantante do grupo cangués Astarot.

Con todo esa bagaxe, lembra que as primeiras veces que cantou foi co seu pai. «Era un grupo que me inventei con el e aínda fixemos algúns concertos nalgúns locais cun amigo seu».

Agora a ela só lle queda escribir a súa propia historia. E as primeiras notas son as que inclúe Agoiro, un disco gravado nos estudos Cruz do Sur, Sergio M. Puga, álbum que define como «de pop contemporáneo», pero con influencias do funk, de estrelas como Chaka Khan e outras voces femininas que lle inspiran aínda máis; e da música latina de mitos clásicos do son cubano que integraron a Boa Vista Social Club como Compay Segundo ou o salsero Willy Colón. De feito, unha das maiores satisfaccións de Marta é que o disco incorpora percusións cubanas que gravou na Habana, nun traballo con chiscadelas ao funky dos anos 70.

A pasada semana compartiu en redes o primeiro adianto do disco, Supertramp 2009, unha canción que, como explica, «fala das rutinas domésticas e chámase así porque para min escoitar a Supertramp é unha das miñas rutinas, é un grupo que me acompañou toda a miña vida, e 2009, porque ese ano saíu unha das cancións que me inspirou para escribir esta, Rutinas Domésticas, de Russian Rede e Juno».

Ademais de estudar canto coral e piano desde pequena, coñecer tan de preto o ambiente dos músicos profesionais tamén a achegou á parte con menos brillo, á dos meses nos que non teñen tantos concertos e os ingresos baixan.

Iso serviulle para cubrirse as costas cunha formación paralela e integrable na súa actividade. «Cando me fixen un pouco máis maior, sabía que quería seguir, que quería dedicarme á música ou polo menos intentalo, pero tamén estudei unha carreira, Publicidade e Relacións Públicas na Universidade de Vigo, porque me gustaba, interesábame e pensaba que se era capaz de facer carreira a nivel musical, dentro duns anos, os coñecementos de Publicidade quizais os podería incorporar á parte artística do proxecto», como así fixo.

Como o reto da campaña de micromecenazgo está conseguido, entre agosto e setembro dedicarase á fabricación das recompensas para o seu envío en outubro, coincidindo co lanzamento do disco e a súa estrea en directo.

Co grupo Tinta gañou o concurso «Vigo en Vivo»

Antes do seu debut en solitario, Vidal formou parte do grupo vigués Tinta, co que realizou varias actuacións dentro da programación cultural do Concello de Vigo e a Deputación de Pontevedra. En 2019, o grupo foi galardoado como o mellor grupo novel da cidade no certame Vigo en Vivo, un concurso destinado a dar visibilidade e recoñecemento a artistas locais. O premio supuxo un importante impulso á súa traxectoria musical que lles deu a oportunidade de bregarse en concertos e en festivais como o Terraceo, Solpor Monteferro ou Felicia Pop e en salas da cidade. Tinta disolveuse.