Empresas de Centroeuropa ofrécense a fabricar alí queixos de baixo custo coa marca galega

«Esta mañá —por onte— chamou un comercial dunha empresa de Centroeuropa ofrecendo facer para nós queixo de barra a un prezo menor do que nos custa a nós fabricalo. Ata decían que podían etiquetalo coa nosa marca e incluso se facían cargo do porte de traelo ata aquí. Por suposto díxenlle que non, porque nós facemos o queixo aquí e traballamos con leite galego». O xerente da cooperativa Hoxe, Lito Andión, describe unha das vías mediante as que empresas queseras desa parte da UE introducen en Galicia os seus produtos. Fano, como explica, «cando dispoñen de excedente de queixo porque hai momentos nos que non mandan porque adican o leite a facer outros produtos como manteiga. Pero cando o prezo desas commodities baixa, non dubidan en facer queixo para enviar a España ou Portugal. Ocurriu hai uns meses, por exemplo. Non entraba nada de queixo de fóra en Galicia, pero agora volve entrar e eso está perxudicándonos aos que facemos queixo de barra porque non podemos competir en custes».

O queixo de barra europeo alaga o mercado a prezos inasumibles para o galego

La Voz

Na comunidade non son moitas as empresas ou cooperativas dedicadas a facer queixo de barra, pero o impacto que ten nelas a importación de produto de Alemaña, os Países Baixos ou Polonia é alto. «Neses países fan o queixo de xeito diferente a nós. Non ten a mesma calidade, aínda que depende tamén de cal sexa. Aquí para facer un kilo de edam usamos dez litros de leite e o litro está a 0,5 euros o litro. Xa son cinco euros só a materia prima. Nos supermercados atopas queixo de barra de importación a 6 euros e pico; o feito en Galicia está a entre 10 e 12. Con iso non podes competir», engade o xerente da cooperativa.

Desde o sector quesero galego creen que as empresas centroeuropeas xogan cos excedentes lácteos para ofrecer eses prezos. «Non se trata de que teñan menos custes de producción porque alí os soldos son máis altos, o que fan é axustar os prezos para poder sacar o excedente. Por iso a oferta que chega de alí non é permanente. Además, también aproveitan o soro do leite para facer productos de maior valor engadido», din desde o sector.

O aproveitamento do soro que ata agora era tratado como un resto en moitas queixarías galegas, está a comezar a explotarse na comunidade. «En Centroeuropa lévannos moita ventaxa niso», explican. De feito hai varios proxectos de I+D+i que están a levar a cabo Galacteum ou Queixaría Prestes, por exemplo, para revalorizar ese produto do leite.

Da competencia do queixo de barra europeo sálvanse os que teñen denominación de orixe (DOP), dirixidos a un público obxectivo diferente como coinciden en sinalar desde DOP como San Simón dá Costa ou Arzúa-Ulloa. O seu público está na comunidade.

Esa realidade é a que está detrás dos datos recolleitos no Barómetro do sector lácteo elaborado pola Federación Nacional de Industrias Lácteas (Fenil) presentado onte. No 2023, por exemplo, a importación de leite e lácteos acadou as 890.000 toneladas, a cifra máis alta en dez ano e unha nova marca. Ao contrario, exportáronse 510.000 toneladas deses produtos. «No pasado, España adoitaba importar leite cru como materia prima para a súa industria láctea, mentres que, na actualidade, as importacións céntranse en produtos rematados de baixo valor engadido, como queixos procedentes de Alemaña ou os Países Baixos», explican desde Fenil.

Consumo de lácteos

A iso engádese que, aínda que o consumo de queixos en España creceu lixeiramente o ano pasado (un 1%), o que realmente aumentou foi o de queixo de importación en barra—en presentacións de raiado ou fundido—, mentres que o dos tradicionais ou frescos baixou.

A inflación parece estar detrás desta tendencia. Segundo o informe de Fenil, «a marca branca e as importacións de queixos de baixo valor engadido procedentes do norte de Europa gañan posicións nos lineais e na cesta da compra, pondo en xaque a todo o sector».

---

---