Cristina entregou 300.000 euros aos estafadores do amor: «Non recuperei nin un euro»

Cristina estaba nun mal momento. Acababa de superar unha dura enfermidade e sentíase soa. Unha amiga suxeriulle buscar amigos en redes sociais. E acabou meténdose noutra forma de inferno: o da ruína económica. Unha banda de estafadores sacoulle máis de 300.000 euros mediante o timo do amor, xa saben, un falso piloto estadounidense destinado en Siria que a cativou e fíxolle crer que, se lle axudaba co seu diñeiro, poderían gozar xuntos dunha fortuna millonaria que nunca foi máis que unha miraxe.

O testemuño de Cristina, difundido a través das páxinas de Diario SUR, que incluso trasladou a historia ao pódcast, viralizouse en redes sociais, saltou a outros medios de comunicación e empurrou a moitas mulleres a denunciar ou a contar o seu caso, contribuíndo a visibilizar unha modalidade de fraude que está a causar estragos por todo o país nas súas múltiples variantes. Ela polo menos atopou algo de xustiza. A Audiencia Provincial de Málaga sentou no banco a unha parte da banda, as mulas, cinco persoas que recibiron unha parte do diñeiro que ela transferiu.

Os cinco investigados —tres homes e dúas mulleres de orixe colombiana (2), venezolano (2) e peruano (1)— acaban de ser condenados a un ano de cárcere tras recoñecer que utilizaron os seus nomes e as súas contas para que Cristina ingresase nelas 111.936 euros crendo que llos estaba mandando ao seu suposto noivo virtual, que se facía chamar Zico Lawrence pero que, como queda probado na sentenza, era un individuo nixeriano que aínda está por deter. O destino do resto do diñeiro —ata os 300.000 euros que ela transferiu— investíganse nun procedemento aparte.

O fallo, ditado pola Sección Terceira, considera acreditado que os acusados sabían que o diñeiro tiña unha procedencia ilícita. Cristina ingresouno «na crenza de que tiña que facelo para axudar a un amigo ao que coñecera a través de Facebook», recolle literalmente a resolución, á que tivo acceso este xornal. «Zico fíxolle crer á súa vítima que quería manter unha relación sentimental con ela, embaucándola con esta idea ata gañarse a súa confianza e conseguir que ela fixese sucesivas transferencias de diñeiro ás contas dos acusados cuxo suposto destino sería pagar os gastos derivados do envío dun inexistente paquete con diñeiro que Zico remitíralle desde Siria».

A sentenza establece que no primeiro semestre do ano 2018 os acusados, de común acordo, aceptaron «con ánimo de obter un ilícito beneficio» colaborar cunha persoa nixeriana que respondía o nome de Mathias M. E., en busca e captura por esta causa, quen lles ofreceu diñeiro a cambio de que lles facilitasen os números de conta co fin de recibir nelas o ingreso de diferentes cantidades en metálico transferidas pola prexudicada, «de modo que o diñeiro recibido en cada conta fose reintegrado polo seu titular e entregado a Mathias M.», segundo a resolución xudicial.

A Fiscalía solicitara para cada un dos acusados unha pena de cinco anos de cárcere por un delito de estafa agravada (superior aos 50.000 euros) e un ano e nove meses máis por un delito de branqueo de capitais por imprudencia grave. Á parte de indemnizar á vítima co diñeiro presuntamente defraudado, instaba o tribunal a que lles impuxese unha multa de 300.000 euros.

Ao recoñecer os feitos, os procesados beneficiáronse dunha sentenza de conformidade que deixou a pena de prisión nun ano de cárcere respectivamente, así como a obrigación de indemnizar á vítima na suma que cada un deles recibiu na súa conta. A multa é sensiblemente inferior: 1.080 euros cada un.

Pasaron xa sete anos desde que sucederon os feitos e Cristina laméntase de que non recibiu «nin un euro» do estafado. A Sala accedeu a suspender aos condenados as penas de prisión a condición de que non volvan delinquir e que paguen a indemnización á prexudicada nos prazos que agora terán que acordar as partes.

Zico, evidentemente, nunca existiu. Detrás dese identidade ficticia, construída con fotos conseguidas por Internet dun terceiro alleo á estafa (é outra vítima), había unha banda integrada principalmente por delincuentes nixerianos asentados nO Pau e A Palmilla. As dimensións da fraude que cometeron supera o millón de euros e as 60 vítimas. Unha delas é Cristina. O núcleo principal da organización aínda non foi xulgado porque o caso, polas súas dimensións, segue en investigación.

---

---

---