
A OMS supera a ameaza de Eslovaquia que pretendía romper un consenso de alcance mundial logrado despois de tres anos de negociacións
20 may 2025 . Actualizado á 12:34 h.O conxunto de países membros da Organización Mundial da Saúde (OMS) adoptou este martes o tratado global sobre pandemias, un histórico acordo que ofrece ao mundo as ferramentas para previr, prepararse e responder a unha próxima pandemia, que a comunidade científica asegura que ocorrerá nalgún momento.
Este acordo é apenas o segundo instrumento legal internacional que se adopta no ámbito da saúde pública, tras o aprobado hai vinte anos para establecer un marco de control á epidemia do tabaco.
A adopción produciuse no marco da Asemblea anual da OMS, que se celebra en Xenebra, e foi recibida cunha ovación por parte das delegacións nacionais, sobre todo despois da ameaza esgrimida na véspera polo goberno ultranacionalista de Eslovaquia de que pediría un voto ao redor deste acordo, o que significase romper o consenso acadado.
Eslovaquia finalmente abstívose de tal acción tras ser convencida polos seus socios europeos das consecuencias negativas que isto tivese, dixeron a Efe fontes diplomáticas.
O acordo busca concretamente evitar situacións como as sufridas durante a pandemia da covid-19, en particular a falta de preparación, evidenciada nunha primeira etapa na escaseza de produtos médicos e de prevención, desde máscaras para o persoal sanitario ata equipamentos de osíxeno.
Con todo, o que quedará gravado no recordo é a falta de solidariedade que se demostrou cara aos países máis pobres e vulnerables, aos que as vacinas —convertidas no principal instrumento para reducir os contagios— chegaron moi pouco e moi tarde porque as subministracións foron acaparados polos países de maiores recursos grazas aos contratos que pecharon coas farmacéuticas.
O custo humano da covid-19 foi de máis de 7 millóns de vidas perdidas, segundo as cifras notificadas polos países á OMS, aínda que esta organización estimou que polo menos o dobre de persoas morreron polo impacto directo ou indirecto deste patóxeno.
A iso súmanse as consecuencias que tivo esa crise sanitaria para a economía mundial, con cálculos que superan os 12 billóns de dólares en perdas acumuladas, de acordo ao Fondo Monetario Internacional (FMI).
Conscientes de que tal fallos non poden repetirse e do que significaría volver vivir tal custos humanos e económicos, os países coincidiron en que se necesitaba un marco legal para corrixir as deficientes observada e, no marco da OMS, emprenderon negociacións que tardaron tres anos en dar o seu froito.
Entre os puntos máis relevantes do acordo figura a creación dun mecanismo para compartir patóxenos e datos xenéticos de forma rápida e equitativa, asegurando que os países que proporcionen esas mostras teñan acceso aos beneficios que se deriven dela, sexan vacinas, diagnósticos ou outros.
Tal medidas baséase no que se viu durante a etapa na que xurdiron variantes da covid-19, cando países como Sudáfrica compartiron as mostras da variante ómicron (altamente contaxiosa), coa que os laboratorios modificaron as súas vacinas, sen por iso ofrecer a este país un acceso facilitado a estas.
Así mesmo, o Tratado inclúe un compromiso para garantir o acceso equitativo a medicamentos, vacinas e tecnoloxías sanitarias durante pandemias e recoñece o principio de «unha soa saúde», mediante o cal se recoñece a interconexión entre saúde humana, animal e ambiental, e promóvese unha vixilancia coordinada para previr brotes procedentes do reino animal.

Mónica García: «É un gran paso cara á saúde global»
A Ministra de sanidade, Mónica García, celebrou a aprobación por consenso do Acordo de Pandemias por parte da Asemblea Mundial da Saúde, que se celebra durante esta semana na sede de Nacións Unidas en Xenebra (Suíza), ao considerar que «é un gran paso cara ao multilateralismo e a saúde global».
«O Tratado de Pandemias vén rubricar a aprendizaxe do covid e como podemos afrontar novas emerxencias sanitarias con mellor preparación e resposta a nivel global. (...) Isto supón pór todo o coñecemento mundial ao servizo da saúde, dá igual onde vivas ou os recursos que teñas como país ou como cidadán», valorou a ministra de Sanidade, Mónica García, tras a súa aprobación.
Aínda que se chegou a un acordo, «hai habido moitos momentos nos que este parecía imposible, e isto ha de facer que desde os países do Norte Global expóñase un proceso de reflexión» lembraba a ministra.
As principais barreiras para lograr un acordo beneficioso para o mundo no seu conxunto «estiveron relacionadas con posturas pouco flexibles e excesivamente autoproteccionistas dos países do Norte; fronte a iso, é un orgullo poder dicir que España tratou de avanzar cara a posturas máis flexibles e que non velasen polo interese particular, senón que antepuxesen o interese compartido para poder chegar a un acordo».