Teño moito respecto por todos os pilotos de motos. Como xa son moi maior, os meus primeiros ídolos foron Giacomo Agostini e Ángel Nieto. E ao vallecano lévoo no corazón porque, ademais de ser o mellor piloto da historia nas cilindradas pequenas, foi o gran creador do motociclismo español como agora mesmo coñecémolo. E ademais era un tipo sensacional, que empezou desde abaixo e nunca esqueceu diso.
Salvando as grandes figuras como Doohan, ou Schwantz, teño que confesar que ninguén conseguiu o de Valentino Rossi ao longo da súa traxectoria. Para moitos segue sendo o mellor da historia, pero para min non. Hoxe teño que recoñecer que, agora mesmo, paréceme que o conseguido por Marc Márquez ten moito máis mérito que o de Valentino. E non falo de números de alguén que ten 8 títulos de campión, 92 vitorias en grandes premios e 99 poles. Rossi gañou 9 títulos e 115 carreiras. Aparentemente son máis.
Pero Marc ten o mérito de ser precisamente o que sacou a Rossi do seu trono, algo que o italiano nunca dixeriu ben, incluso mostrando a súa verdadeira cara.
Ningúns dirán que Marc Márquez estivo moitos anos no mellor equipo (Honda Repsol). Pero Valentino sempre tivo a posibilidade de elixir a mellor moto, porque na súa época ninguén se lle puña por diante, xa se encargaba el de que iso non ocorrese.
E digo que ata este ano non me tivese atrevido a contrastar as carreiras de ambos os pilotos porque a Rossi apóianlle as estatísticas. Pero detrás das estatísticas están os datos e no caso dos pilotos tamén a sorte.
As lesións de Marc Márquez, o calvario que viviu co seu brazo, fixesen desistir a case todos os que, como no caso de Marc, xa tiñan a súa carreira feita, xa son lenda e o seu futuro solucionado. Por iso dubido de que Valentino, un piloto respectado polas caídas, fose capaz de reporse de tanto sufrimento e volver correr, como o fixo Márquez. E sobre todo empezar de cero, no medio do pelotón, como xa leva dous anos facendo. Vendo como Bagnaia e Martín levaban os loureiros e el os desgustos. Por iso agora, cando xa conta coa mellor moto de novo, iso ninguén o discute, está apabullando cos seus tempos e resultados. Ninguén dúbida a estas alturas de que vai ser campión do mundo de novo, se as lesións lle respectan. E para os que insistan nas estatísticas de Rossi hai que dicir que Marc Márquez superaralle no 2026 se segue así. Non chegará aos quince títulos de Agostini, pero eran outros tempos. Ago nin sequera sacaba o xeonllo nas curvas.... Marc xa toca cos ombros.