Carlos Sainz, falo do pai, aos seus 61 anos, coa súa longa traxectoria deportiva, na que se contan dous títulos mundiais de ralis e tres vitorias no Dakar, co seu futuro resolto, un premio Príncipe de Asturias no seu salón e un fillo xa asentado na elite da F1, pilotando un Ferrari, podería este Nadal sentarse tranquilamente na súa casa, gozar das ceas familiares e como moito seguir pola tele ese rali Dakar do que el mesmo xa é parte da súa historia. Pero no seu ADN o de parar non está escrito. El séntese aínda motivado e capaz para intentalo de novo, volver ás areas de Arabia Saudita e demostrar que o proxecto do Audi e-Tron híbrido é gañador.
Carlos Sainz é só un exemplo do que son os vellos gladiadores do automobilismo español. Tenaces, valentes, incombustibles. De raza.
Non fai falta máis que ver o segundo exemplo, o de Fernando Alonso, o asturiano de 42 anos, unha idade que se considera imposible para un piloto de F1, algo no que Fernando non está de acordo e que demostrou con fartura ao longo da última tempada.
Fernando nunca se rendeu e cando as portas da F1 pecháronselle, el reivindicouse nas míticas 24 Horas de Lle Mans, en Indianápolis e ata no propio Dakar, no que algúns crían que sería o seu canto do cisne, pero que en realidade lle serviu para liderar os proxectos de Alpine e Aston Martin nuns anos máis que notables. Fernando volveuse a gañar o respecto da F1, para a que a idade non debe ser un inconveniente, tal e como demostrou hai moito tempo Juan Manuel Fangio e agora fíxoo o asturiano.
Carlos Sainz e Fernando Alonso son os Mick Jagger do automobilismo mundial, sempre anuncian a súa última xira, pero nunca é verdade.
O automobilismo non é o único expoñente desta xeración de españois. No deporte temos o exemplo actual de Rafa Nadal, outro ao que desafiuzaron fai un ano os agoreiros de quenda, pero que aínda non escribiu a súa última páxina de gloria.
Os vellos gladiadores do circo do motor non se renden facilmente e a mocidade dos seus rivais non lles asusta, máis ben divírtelles.
O próximo día 5 de xaneiro, a véspera de Reyes, cando en España é un día de festa e os nenos son os seus protagonistas, Carlos Sainz porase o seu casco, cinguirase as súas luvas e activará o botón de start do seu xoguete preferido, un Audi e-Tron híbrido de 2.100 quilos de peso e preto de 400 cabalos de potencia. Por diante terá quince días e 5.000 quilómetros infestados de dunas, montañas e pedregales, con trampas mortais. Unha proba demoledora só apta para pilotos moi preparados. Pero Sainz intentará gañar unha vez máis, un obxectivo fixado no seu ADN desde pequeno e ao que a idade lle importa un bledo.