Ambas as películas foron nomeadas en dez categorías. E competirán con «Capitán Phillips», «Dallas Buyers Club», «Her», «Nebraska», «Philomena», «Doce anos de escravitude» e «O lobo de Wall Street» por ser a mellor película
24 feb 2014 . Actualizado á 15:22 h.Gravity e A grande estafa americana convértense, tras a lectura da lista de nomeados, nas grandes favoritas para a 86 edición dos premios Oscars. Ambas as películas acaparan dez nomeamentos. Séguenlles 12 anos de escravitude con nove e Capitan Phillips con seis. Estas catro cintas terán que competir na categoría de Mellor película con Dallas Buyers, Her, Nebraska, Philomena e O lobo de Wall Street.
Entre os actores e actrices que loitarán polos Oscars figuran oito novatos e unha incondicional desta gala, Meryl Streep. A actriz, gañadora de tres figuras, superou hoxe a súa propia marca ao lograr o seu décimoctava nomeamento. Streep, que levou o seu último Óscar hai dous anos pola súa encarnación de Margaret Thatcher nA Dama de Hierro, compite este ano na categoría de mellor actriz protagonista polo seu papel en agosto .
A película O mordomo, o actor Tom Hanks e o español Daniel Brühl, firmes candidatos en todas as quinielas, foron, con todo, os grandes esquecidos no anuncio dos aspirantes aos galardóns. A cinta acusou a súa estrea estival en Estado Unidos, moi lonxe da tempada de premios, e a pesar de compracer a crítica e público, non cumpriu coas expectativas que a situaban con múltiples nomeamentos, entre elas mellor película, director (Le Daniels), actor (Forest Whitaker) e mellor secundaria (Oprah Winfrey). As dúas veces gañador de Oscars Tom Hanks era outra das apostas aseguradas para os premios da Academia de Hollywood na categoría de mellor actor por Capitán Phillips, e incluso como mellor secundario pola o encontro de Mr. Banks, mentres que Daniel Brühl contaba con moitas opcións a converterse no segundo actor español en pugnar pola figura tras Javier Bardem. Brühl fora nomeado aos Globos de Oro e aos premios do sindicato de actores SAG-AFTRA por encarnar ao piloto Niki Lauda en Rush. Ambos os intérpretes quedaron ás portas.
Entre os grandes esquecidos desta edición tamén están Robert Redford, que con todo está perdido e aos seus 77 anos tiña quizá a súa última oportunidade de gañar o Óscar como actor, e os irmáns Coen, que só rascan os nomeamentos de fotografía e mestura de son coA propósito de Llewyn Davis, o que non deixa de ser consecuente tratándose da historia dun fracasado.
Se se coa nos nomeamentos aos Oscars este ano outro nome español, o realizador Esteban Crespo, cuxa produción Aquel non era eu foi seleccionada para optar ao premio nunha das categorías de Mellor curtametraxe de Ficción.
O curto narra a historia de Kaney e Paula, un neno africano e unha muller española que poderían non ter nada en común, pero que chegarán a unir as súas vidas irremediablemente a través dun disparo. Crespo, director e guionista desta historia, foi gañador dun Goya en 2013 e ao longo da súa traxectoria obtivo máis dun centenar premios nacionais e internacionais. «Isto é un colofón espectacular», manifestou «nervioso» este xoves en declaracións a Europa Press o director e guionista do curto.
Calquera cousa pode pasar o próximo 2 de marzo no teatro Dolby de Los Ángeles nunha cerimonia conducida por Ellen Dexeneres e cos superheroes como fío condutor.
Esta é a lista completa dos nomeados aos Oscars 2014:
Oscars 2014 Mellor película
A grande estafa americana
Capitan Phillips
Dallas Buyers
Gravity
Her
Nebraska
Philomena
12 anos de escravitude
O lobo de Wall Street
Oscars 2014 Mellor director
David Ou. Russel polA grande estafa americana
Alfonso Cuarón por Gravity
Alexander Payne por Nebraska
Steve McQueen por 12 anos de escravitude
Martin Scorsese polO lobo de Wall Street
Oscars 2014 Mellor actor protagonista
Christian Bale polA grande estafa americana
Bruce Dern por Nebraska
Leonardo DiCaprio polO lobo de Wall Street
Chiwetel Ejiofor por Doce anos de escravitude
Matthew McConaughey por Dallas Buyers Club
Oscars 2014 Mellor actriz protagonista
Amy Adams polA grande estafa americana
Cate Blanchett por Blue Jasmine
Sandra Bullock por Gravity
Judi Dench por Philomena
Meryl Streep por Agosto
Oscars 2014 Mellor actor de repartición
Barkhad Abdi por Capitan Phillips
Bradley Cooper polA Grande estafa americana
Michael Fassbender por Doce anos de escravitude
Jonah Hill polO lobo de Wall Street
Jared Leto por Dallas Buyers
Oscars 2014 Mellor actriz de repartición
Sally Hawkins por Blue Jasmine
Jennifer Lawrence polA Grande estafa americana
Julia Roberts por Agosto
Juen Squibb por Nebraska
Lupita Nyong'ou por Doce anos de escravitude
Oscars 2014 Mellor Película de Animación
The Croods
Despicable Me 2
Ernest & Celestine
Frozen
The Wind Rises
Oscars 2014 Mellor Guión Orixinal
Eric Warren Singer e David Ou. Russell polA grande estafa americana
Woody Allen por Blue Jasmine
Craig Borten e Melisa por Dallas Buyers Club
Spike Jonze por Her
Bob Nelson por Nebraska
Oscars 2014 Mellor Guión Adaptado
Richard Linklater, Julie Delpy e Ethan Hawke por Before Midnight
Billy Ray por Capitán Phillips
Steve Coogan e Jeff Pope por Philomena
John Ridley por Doce anos de escravitude
Terence Winter polO lobo de Wall Street
Oscars 2014 Mellor Fotografía
The Grandmaster
Gravity
Nebraska
A propósito de Llewyn Davis
Prisoners
Oscars 2014 Mellores Efectos Especiais
Tim Webber, Chris Lawrence, Dave Shirk e Neil Corbould por Gravity
Joe Letteri, Eric Saindon, David Clayton e Eric Reynolds O Hobbit: A desolación de Smaug
Christopher Townsend, Guy Williams, Erik Nash e Dan Sudick por Iron Man 3
Tim Alexander, Gary Brozenich, Edson Williams e John Frazier The Lone Ranger
Roger Guyett, Patrick Tubach, Ben Grossmann e Burt Dalton por Star Trek na escuridade
Oscars 2014 Mellor deseño de vestiario
A grande estafa americana
The Grandmaster
O Gran Gatsby
12 anos de escravitude
The Invisible Woman
Oscars 2014 Mellor Banda Sonora Orixinal
John Williams polA ladroa de libros
Steven Price por Gravity
William Butler e Owen Pallett por Her
Alexandre Desplat por Philomena
Thomas Newman pola o encontro de Mr. Banks
Oscars 2014 Mellor montaxe
Jay Cassidy, Crispin Struthers e Alan Baumgarten polA grande estafa americana
Christopher Rouse por Capitan Phillips
John Mac McMurphy and Martin Pensa por Dallas Buyers Club
Alfonso Cuarón and Mark Sanger por Gravity
Joe Walker por 12 anos de escravitude
Oscars 2014 Mellor documental
The Act of Killing
Cutie and the Boxer
Dirty Wars
The Square
20 Feet from Stardom
Oscars 2014 Mellor curtametraxe documental
CaveDigger
Facing Fear
Karama Has Non Walls
The Lady in Number 6: Music Saved My Life
Prison Terminal: The Last Days of Private Jack Hall
Oscars 2014 Mellor película de fala non inglesa
The Broken Circle Breakdown de Bélxica
The Great Beauty de Italia
The Hunt de Dinamarca
The Missing Picture de Cambodia
Omar de Palestina
Oscars 2014 Mellor maquillaxe
Dallas Buyers Club
Jackass Presents: Bad Grandpa
O llanero solitario
Oscars 2014 Mellor canción
Alone Yet Not Alone de Alone yet not alone
Happy de Gru 2. O meu vilán favorito
Let it Go de Frozen
The Moon Song de Her
Ordinary Love de Mandela: Un longo camiño cara á Liberdade
Oscars 2014 Mellor deseño de produción
A grande estafa americana
Gravity
Her
O Gran Gatsby
12 anos de escravitude
Oscars 2014 Mellor curtametraxe de animación
Feral de Daniel Sousa e Dan Golden
Get a Horse! de Lauren MacMullan e Dorothy McKim
Mr. Hublot de Laurent Witz e Alexandre Espigares
Possessions de Shuhei Morita
Room on the Broom de Max Lang e Jan Lachauer
Oscars 2014 Mellor curtametraxe de ficción
Aquel Non Era Eu de Esteban Crespo
Avant Que De Tout Perdre de Xavier Legrand e Alexandre Gavras
Helium de Anders Walter e Kim Magnusson
Pitääkö Mun Kaikki Hoitaa? de Selma Vilhunen e Kirsikka Saari
The Voorman Problem de Mark Gill e Baldwin Li
Oscars 2014 Mellor edición de son
Steve Boeddeker e Richard Hymns por Cando todo está perdido
Oliver Tarney por Capitán Phillips
Glenn Freemantle por Gravity
Brent Burge polO Hobbit
Wylie Stateman polO único sobrevivente
Oscars 2014 Mellor mestura de son
Chris Burdon, Mark Taylor, Mike Prestwood Smith and Chris Munro por Capitán Phillips
Skip Lievsay, Niv Adiri, Christopher Benstead e Chris Munro por Gravity
Christopher Aboies, Michael Hedges, Michael Semanick e Tony Johnson polO Hobbit
Skip Lievsay, Greg Orloff e Peter F. Kurland polA propósito de Llewyn Davis
Andy Koyama, Beau Borders and David Brownlow polO único sobrevivente
O actor Chris Hemsworth -marido de Elsa Pataky e protagonista de Thor- foi o encargado -ninguén máis apropiado tendo en conta que a gala deste ano estará centrada nos heroes do cine- de acompañar á presidenta da Academia Cheryl Boone na lectura da lista de nomeados dos premios Oscars deste ano. O nome dos finalmente vencedores desvelarase o 2 de marzo, o gran día, a cerimonia de entrega. A alfombra vermella máis famosa do planeta xa está na tinturería. A principios de marzo será pisada polos zapatos máis glamourosos de Hollywood.
As quinielas previas aos nomeamentos
A cerimonia dos Globos de Oro adoita ser un bo termómetro para intuír por onde van ir os tiros. Estes premios, que se fallan no mes de xaneiro, presentan importantes diferenzas cos Oscars: as categorías non son exactamente as mesmas, nos Globos de Oro o xurado está composto pola Asociación da Prensa Estranxeira de Hollywood e nos Oscars só teñen dereito a voto a Academia de Artes e Ciencias Cinematográficas e, principalmente, o impacto duns e outros, xa que mentres os Oscars teñen repercusión en todo o planeta, os Globos de Oro seguen tendo un alcance moito menor. A pesar das disparidades evidentes entre un e outro, como diciamos, The Golden Globes adoita ser un bo medidor para que os expertos non fallen as súas quinielas en The Oscars. A continuación, un repaso polos nomes que antes de que se desvelasen os nomeados soaban con máis forza. As previsións non ían mal encamiñadas.
«12 anos de escravitude»
12 anos de escravitude (12 Years a Slave), dirixida por Steve McQueen, relata a historia de Solomon Northup, un home negro libre residente en Nova York raptado e vendido como escravo. A odisea de Solomon trancurre nos ano previos á Guerra Civil dos Estados Unidos. Participan Chiwetel Ejiofor, Brad Pitt, Michael Fassbender ou Paul Giamatti.
Crítica publicada por Miguel Anxo Fernández en La Voz de Galicia:
«Deixemos atrás a memoria doutros filmes sobre a escravitude negra de finais do XVIII a ben entrado o XIX, sobre todo no sur dos Estados Unidos. Exemplos hai moitos e algúns extraordinarios como cine de xénero, buscando, nalgúns casos, o efecto lacrimóxeno ou ben o horror explícito en imaxes efectistas. Sobre todo desde o xa mítico serial Raíces (1977), aínda que Steve McQueen fai borrón e arrinca cunha historia real. Ese feito, afrontado con honestidade, anula calquera tentación de manipulación e de concesións ao despacho de billetes. Asistimos á historia do cidadán negro Solomon Northup (Chiwetel Ejiofor está de premio), libre, culto e músico, que é secuestrado en Nova York en 1850, e levado a Luisiana como escravo. Por tanto, estará sometido as leis do estado, nas antípodas das gozadas ata entón. Esa disparidade cos dereitos individuais, dependendo do territorio onde te atopes, introduce un elemento inquietante nun país que aprobara a Carta de Dereitos en 1771, aínda que, a longo prazo, con algunhas condicións cara aos estados do sur. Como é sabido, a tensión entre esclavistas e abolicionistas acabaría nunha sanguenta Guerra Civil (1861-1865), incluído o asasinato de Lincoln.
McQueen mete a súa cámara no drama deste cidadán anónimo que, mentres todo se decae ao seu ao redor (entre amos, e incluso entre escravos), mantense forte nas súas conviccións, disposto a regresar coa súa familia desde o inferno. Coa súa terceira película (Hunger e Shame, as anteriores), McQueen confírmase cineasta de mirada singular, apaixonado dos matices. Os esclavistas que retrata son xente en aparencia normal, pero de alma retorta (Fassbender, espléndido). A tradición e a historia educáronos así, nada saben de igualdades entre congéneres. Para eles os negros son animais, pagaron por eles, perténcenlles, son parte da plantación, e se hai que arrincarlles a pel a farrapos ou colgalos dunha corda durante horas, pois xa está? Pero son valiosos para o traballo, e valen máis se están vivos. O ton seco, o retrato da violencia como algo natural, reforzan ao filme. Poida que darlle gañador do Óscar quede en estratexia de mercadotecnia, pero será película a lembrar».
«Capitán Phillips»
Outra das favoritas aos Oscars 2014 é Capitán Phillips. Richard Phillips (Tom Hanks) é capitán do Maersk Alabama. No 2009 foi retido por piratas somalíes, conviertiéndose no primeiro barco norteamericano secuestrado en 200 anos.
Crítica publicada por Miguel Anxo Fernández nas páxinas de La Voz de Galicia:
«Claro que só faltaría. O mínimo que se debe esixir a unha película (e máis aínda a unha produción estadounidense de 55 millóns de dólares) é que a súa factura sexa impecable. Xa? Pero rodar ben non consiste en saber colocar a cámara e tirar plano, senón que haberá de lucir un guion ben cosido, uns personaxes con alma (ben axustados á repartición) e, en definitiva, que todos os elementos alíense felizmente. Como Capitán Phillips, deses filmes nos que non importa tanto o que conta (que saíu, e moito, nos medios), como o xeito de facelo. Niso Paul Greengrass non admite reproche na súa traxectoria previa (Bloody Sunday, O mito de Bourne, United 93?), a pesar de a súa fama de perfeccionista, ao que non importa rodar minutos e máis minutos para logo converter a montaxe nunha refinada tortura chinesa. Por iso había expectación por comprobar como recreou o secuestro do Maersk Alabama aquel abril do 2009, por un reducido grupo de piratas, en augas internacionais próximas á moi caótica Somalia.
Sobre todo é hipnótica, obrígate a cravar a vista no personaxe de Hanks (ao fin recuperado despois de varios fracasos estrepitosos) e no de Barkhad Abdi (todo un descubrimento, sinxelamente impresionante). Ambos son os «dous» capitáns do buque, e a súa relación dramática resulta dun verismo absoluto. Tal mérito corresponde a Greengrass por dirixirlles con xeito. Outro tanto habería que dicir do ritmo, que no británico vai máis aló da taquicardia audiovisual. A súa cámara móvese convulsa (ás veces incluso excesiva), pero o seu pasado de documentalista habilítalle para lograr o pequeno milagre de achegar aínda máis a trama ao espectador. Outro tanto dos planos, por momentos primeiros, como buscando parecerse a unha reportaxe. Un xeito de dicirnos: «Eh, que isto ocorreu así realmente!». Claro que a tensión vai in crescendo e, aínda coñecendo o desenlace real, sácanos os nervios para pasear. Incluso a intervención do exército (os famosos Navy Seals) está filmada de xeito potente (Tony Scott nos seus bos tempos saturaríaa de filtros, luces e neones), «á americana». Se o entertainment de Hollywood vai por aquí, benvido sexa. De propina, ben rodada».
«Gravity»
Gravity. Unha enxeñeira especializada en medicamento e un veterano astronauta emprenden unha viaxe espacial en transbordador. Sufrirán un grave accidente.
Crítica publicada por Miguel Anxo Fernández nas páxinas de La Voz de Galicia:
«Segundo o dicionario da RAE, o de marabilla vai na súa acepción de cousa extraordinaria que causa admiración, porque Gravity axústase ao termo con plenitude. O mexicano Alfonso Cuarón, co seu fillo Jonás compartindo guion, logra a súa película máis cinematográfica, un festín visual soportado sobre unha trama na que os actores (soamente dous, ademais de estrelas) asumen que por amais do seu traballo domina a imaxe, aínda que sexa con moita pantalla verde e moito efecto dixital co engadido do agora devaluado 3D para redondear a xogada.
Unha volta de porca sensacional á linguaxe audiovisual, tal como se concibe nestes albores do século XXI, gozado nunha pantalla xigantesca con calidade de imaxe e son, axustada ao que agarda a saturada retina do espectador actual. Non valen aquí repróchelos, tantas veces merecidos, ao ruidoso carrusel de golpes de efectos que o Hollywood máis tópico entende como entertainment, e que tanto pon do fígado ao cinéfilo máis purista.
Gravity é tamén cine de autor, a aposta persoal dun cineasta que ten no seu haber filmes tan variados como E ti mamá tamén (2001), Hijos dos homes (2006) e incluso a súa intelixente contribución ao lado máis escuro da franquía en Harry Potter e o prisioneiro de Azkabán (2004). Marabilloso é que logre facer partícipe ao patio de butacas da sensación de soidade que senten aí arriba, a 600 quilómetros de altitude, dous astronautas en apertos, incluso recorrendo ao momento de vista subxectivo, ben administrado, para dar o repunte dramático cando o considera necesario. O espectador logra sentirse parte do drama, case un astronauta máis, e incluso, cedendo ás esixencias do 3D nos momentos máis tensos, cando o lixo espacial que peregrina polo espazo convértese en proxectís letais.
Que Sandra Bullock teña un cartel lamentable polo seu excesivo culto á comedia chusca e facilona (incluso mostran antes da proxección, o tráiler da moi sospeitosa Corpos especiais, a estrear o próximo 25 de outubro), non impedirá que protagonice un dos seus mellores rexistros, que lle levará ás portas do próximo Óscar (xa gañado coa dubidosa The Blind Side, no 2010), como tamén á propia película. Ver. Sen prexuízos».
«A propósito de Llewyn Davis»
Esta película dos Irmáns Coen relata un tramo da vida do cantautor Llewyn Davis, con pouco máis que a súa guitarra, loita para sobrevivir ao frío inverno de Nova York.
A continuación ofrécese a crítica publicada por Miguel Anxo Fernández en La Voz de Galicia:
«Se algo resulta tan inútil como complicado, é intentar contar unha película dos irmáns Coen. O seu cine é de sensacións, de personaxes fascinantes (entre tenros e grotescos), de situacións únicas, de atmosferas singulares? Unha peza cento por cento Coen (ler: as súas obras máis persoais) é capaz de provocar tal cúmulo de sensacións que, despois de deixar a butaca, acompáñante pegadas á túa memoria. Todo iso está nA propósito de Llewyn Davis, que chega despois do seu taquillazo Valor de lei, á que antes precedeu outra pequena xoia, Un tipo serio, aínda que sen acadar o sublime que esta logra por momentos.
Xa colecciona varios premios e todo apunta a algúns máis. Nótase que fixeron a película que lles deu a gana, sen imposición de tipo ningún, de aí as súas esencias puras coenianas. Sen esquecer o seu coidado deseño de produción, a súa dirección de arte, entoado co asunto como poucas veces, o retrato dun músico folk, dun perdedor no Village neoiorquino do primeiros sesenta.
Llewyn Davis, ben sostido na mirada entre melancólica e gris de Óscar Isaac (un regalazo para a súa traxectoria como actor), é un tipo de sorte limitada, case un cenizo, un sobrevivente que malamente vai tirando coa axuda dalgúns amigos, algunhas chapuzas e un sofá onde durmir. Logrará chegar a Chicago, para unha audición ante o magnate musical Bud Grossman, aínda que haberá un pero. Se no formal e no protagonista hai pleno, o guion roza a exemplaridade, arrincando con toques de comedia ata derivar en retrato dunha soidade sen moitas esperanzas. Pero ademais, os autores, que introducen elementos de road movie, acertan no desfile de secundarios como só eles son capaces de retratar.
A memorable aparición de John Goodman ata nos podería levar a David Lynch. Ou o matrimonio liberal e os seus invitados. E o gato Ulises, todo un achado propio dos Coen. Por suposto, a música, que sazona a trama con regularidade para contribuír a perfilar ao propio Davis, quizais cantante talentoso, pero fulano bastante antipático. Manxar cinéfilo entre o mellor do ano».
«O lobo de Wall Street»
The Wolf of Wall Street, de Scorsese, está baseada na vida do corredor de bolsa Jordan Belfort e interpretado por Leonardo DiCaprio
A continuación, a crítica da Axencia AFP:
«Martin Scorsese volve traballar co seu actor fetiche, Leonardo DiCaprio, para mergullarse no desenfreado mundo das finanzas dos anos 1990 coa súa nova película O lobo de Wall Street.
O último filme do mestre estadounidense, que se estrea mañá nos Estados Unidos e Canadá, e en xaneiro en América Latina, fixo correr moita tinta en Hollywood. Ao final, O lobo de Wall Street (The Wolf of Wall Street) tarda tres horas e estréase a tempo para competir nos Óscar 2014, aos que xa é unha das máis firmes candidatas. A película xa recibiu dous nomeamentos aos Globos de Oro: unha á Mellor Comedia do Ano e outra para Leonardo DiCaprio a Mellor Actor de Comedia. Inexplicablemente, Scorsese non foi nomeado a mellor director. Aos 71 anos, o cineasta segue dando proba dunha mocidade insolente, con enerxía para competir cos dourados anos 30 de Hollywood presentando unha historia tráxica, indecente e de humor cáustico.
Adaptado da autobiografía homónima de Jordan Belfort, O lobo de Wall Street segue o ascenso e caída dun trader de Nova York, toxicómano e corrompido, o seu irresistible ascenso no mundo das finanzas na década de 1990, e a súa deshonra por unha investigación do FBI.
Narradas en primeira persoa por Belfort (DiCaprio), en conivencia permanente co espectador, Scorsese encadea escenas de bravura, entre liñas de cocaína, orxías e descontrol, baixo unha choiva de dólares. «Jordan non ten outro propósito que o de facer tanto diñeiro como poida o máis rápido posible», dixo Scorsese nunha entrevista en The Wall Street Journal. «El entra nese mundo, domínao de xeito brillante, divírtese como un tolo e sáese de control».
Para interpretar a este lobo, Scorsese volve apelar a DiCaprio, quen na súa filmografía aparece como o sucesor de Robert De Niro. DiCaprio falou moito con Jordan Belfort para crear este personaxe excesivo, que lle valeu varias escenas de espidos e pura libertinaxe ás que o seu público non está habituado.
A película conta cun grupo impecable de secundarios, como Matthew McConaughey e o francés Jean Dujardin, aínda que destaca de entre todos Jonah Hill».
«A grande estafa americama»
Esta película dirixida por David Ou.Russell non se poderá ver nos cines de España ata o próximo 31 de xaneiro, día da súa estrea. Segundo a web especializada en cine FilmAffinity, American Hustle é un «thriller político ambientado nos anos 70 sobre un axente do FBI que investiga un caso no que algúns membros do Congreso aparecen implicados nun delito. Todo comeza cando o brillante estafador Irving Rosenfeld (Christian Bale), que traballa onda a súa socia e amante, a sedutora británica Sydney Prosser (Amy Adams), vense obrigados a traballar para o impetuoso axente do FBI Richie DiMaso (Bradley Cooper). DiMaso fórzaos a que ambos se introduzan no mafioso mundo dos corredores de bolsa de Xersei, que resulta ser tan perigoso como atraente».
Outras
Outras películas que soan con forza para os Oscars 2014 son a británica Philomena, Rush, Nebraska ou Her.
Círculo de Críticos de Cine de Nova York
Outra das pistas para seguir para os nomeamentos aos Oscars adoita ser os premios do Círculo de Críticos de Cine de Nova York, que se fallaron a finais do ano 2013. Nesta ocasión saíron reforzadas no seu camiño aos Oscars 2014 as películas American Hustle, distinguida como a mellor película do ano 2013, e 12 anos de escravitude, do británico Steve McQueen, galardoada co premio á mellor dirección. Robert Redford, por Cando todo está perdido, e Cate Blanchett, por Blue Jasmine, foron premiados como os mellores actores do pasado curso cinematográfico.
Premiados nos Globos de Oro
Globos de Oro 2013 Mellor película dramática: Argo
Globos de Oro 2013 Mellor actriz de película dramática: Jessica Chastain, pola noite máis escura (Zero Dark Thirty)
Globos de Oro 2013 Mellor actor de película dramática: Daniel Day Lewis, por Lincoln
Globos de Oro 2013 Mellor película comedia ou musical: Os Miserables
Globos de Oro 2013 Mellor actriz de comedia ou musical: Jennifer Lawrence, polO lado bo das cousas
Globos de Oro 2013 Mellor actor de comedia ou musical: Hugh Jackman, polOs miserables
Globos de Oro 2013 Mellor dirección: Ben Affleck, por Argo
Globos de Ouros 2013 Mellor actriz de repartición: Anne Hathaway, polOs miserables
Globos de Oro 2013 Mellor actor de repartición: Christoph Waltz, por Django desencadeado
Globos de Oro 2013 Mellor guión: Quentin Tarantino, por Django Desencadeado
Globos de Oro 2013 Mellor banda sonora orixinal: Mychael Danna, polA Vida de Pi
Globos de Oro 2013 Mellor canción orixinal: Adele, por Skyfall, da película Skyfall
Globos de Oro 2013 Mellor película en lingua estranxeira: Amor (Austria / Alemaña), de Michael Haneke
Globos de Oro 2013 Mellor película de animación: Brave
Globos de Oro 2013 Premio Cecil B. DeMille: Jodie Foster