O futbolista do Celta viviu dúas semanas sen apena descanso
18 dic 2025 . Actualizado á 08:41 h.O futbolista do Celta Óscar Mingueza non parou desde o partido de Sant Andreu da anterior eliminatoria de Copa do Rey. Ese día, o pasado 4 de decembro, xogou os 120 minutos, marcou o seu penalti na quenda, que foi o primeiro, e este mércores, fronte ao Albacete, volveu repetir, pero fallando o primeiro lanzamento. No medio, dúas titularidades en liga e outra na Europa League.
Porque tras comezar o seu particular maratón fronte ao conxunto catalán, sumou 71 minutos no Santiago Bernabéu no triunfo ante o Real Madrid, 67 na derrota continental fronte ao Bolonia no municipal vigués e, de novo en Balaídos, completou a cita ante o Athletic Club, saldada con vitoria. Tras ela, volveu asegurar que o seu desexo é continuar no club máis aló dun contrato actual que finaliza o próximo 30 de xuño.
Mingueza non participara na primeira eliminatoria de Copa, sendo un dos xogadores que tiveron descanso. En Europa League, interveu en cinco dos seis partidos -só faltoulle o do Dinamo de Zagreb-, sendo titular en catro deles, e en liga leva 855 minutos en 14 encontros, dez saíndo de inicio. Estivo no banco sen minutos ante o Mallorca, na segunda xornada, e fronte ao Espanyol, na décimo cuarta.
Jones como ariete de referencia
Claudio Giráldez apostou por un once de garantías ante o Albacete, con catro xogadores do equipo titular do pasado domingo repetindo no conxunto inicial: Javi Rueda, Hugo Sotelo, Mingueza —quinto partido consecutivo para el saíndo de inicio— e Iago Aspas. Outros dous xogadores con etiqueta de titulares como Ilaix e Javi Rodríguez tamén fueon titulares. A nivel posicional, a gran novidade foi ver a Jones como dianteiro centro.
Borja aguantou un tempo no campo
Un dos grandes problemas do Celta é que perdeu ao seu mellor home antes da prórroga. Borja Iglesias entrou no descanso e foise no 90, pero xa acumulaba moitos minutos mermado no plano físico sobre o campo. Claudio Giráldez fixo cambios en todas as liñas, pero só o Panda achegoulle solucións. Swedberg non foi o revulsivo, tampouco un Jutglà que debeu aproveitar máis a frescura física.
