Ortegal perdeu un de cada tres habitantes desde o ano 2000 e Eume un de cada cinco
FERROL
A maior sangría demográfica dáse en Cerdido, cun 39,6% menos de censados que hai 25 anos, e o único saldo positivo é o de Cabanas, que gaña 11, un 0,33%
07 dic 2025 . Actualizado á 05:00 h.No que vai de século, Ortegal perdeu 5.872 habitantes, o que representa un 34%, é dicir, algo máis dun de cada tres. A poboación da comarca do Eume descendeu nunha cifra similar, 5.510, aínda que a porcentaxe é menor, o 19%, equivalente a un de cada cinco veciños. A maior sangría demográfica dáse no municipio de Cerdido, con 1.007 censados, segundo os últimos datos publicados polo Instituto Nacional de Estatística (INE), correspondentes ao 1 de xaneiro de 2025. Son un 39,6% menos que no ano 2000. En Mañón a caída é do 37,12% e pasa de rozar os dous mil empadroados (1.932) a 1.215, un descenso case idéntico ao de Ortigueira, que contaba con 8.533 rexistrados hai 25 anos e hoxe ten 5.424, un 36,4% por baixo.
Cariño aguanta algo mellor, aínda que os datos resultan igual de inquietantes. Se no 2000 excedía os cinco mil censados (5.036), ao 1 de xaneiro deste ano sumaba 3.651, un 27,5% menos. Existe algún motivo para a esperanza? Quizais si, posto que, a teor da última revisión censual do INE, o baleirado retardouse, e Cerdido, que estaba a piques de quedarse por baixo dos mil habitantes, gañou tres respecto a 2024 e sitúase en 1.007. Ortigueira sumou seis, pasando de 5.418 a 5.424, outro pequeno gran milagre; Mañón só se deixou oito e Cariño, 40.
No Eume, a diminución demográfica é máis dispar. Mentres Monfero se move nunha liña similar á media de Ortegal, cun 33% menos de habitantes que hai 25 anos (de 2.695 a 1.814), e A Capela perde o 27% (de 1.595 a 1.164), o saldo de Cabanas é positivo, con 3.273 rexistrados, 11 máis que no 2000, un conciso pero alentador 0,33%. As Pontes pasou de 12.488 a 9.787, un 21,6% de baixada; e Pontedeume, de 8.936 a 7.428, un 17% menos. A caída tamén se mitigou en relación co 1 de xaneiro de 2024. De feito, o censo dAs Pontes gaña cinco habitantes; Monfero só baixa en catro; Cabanas en 23; A Capela en 22; e Pontedeume, en 28, datos que suavizan o rumbo dos últimos lustros.
Aldeas rehabitadas
A chegada de estranxeiros e xente doutras comunidades logrou frear o despoboamento de concellos como Cerdido, con veciños de 17 nacionalidades. Son persoas que buscan «paz e acougo», como Susana e Vítor, que deixaron a Suíza ao xubilarse para asentarse na Barqueira; ou Sonia, catalá, e Henrik, sueco, que rehabilitaron unha vivenda, atraídos polos baixos prezos ou o surf (con praias moi próximas). Este mesmo fenómeno dáse en Mañón, aínda insuficiente para reverter a curva descendente, ou en Ortigueira, con familias que descubriron o valor da vida no rural durante a pandemia.
As posibilidades de teletraballo xogan a favor, igual que a contorna, pero non logran equilibrar a balanza. No outro lado están as comunicacións, moi deficientes tanto por estrada como por tren, a consecuente falta de oportunidades laborais, que obrigan aos mozos para buscar alternativas fóra, e a dificultade de acceso á vivenda (en alugueiro ou en propiedade) e a algúns servizos.
Ferrolterra, a única das tres comarcas que creceu no último ano
Só tres dos vinte municipios de Ferrolterra, Eume e Ortegal contan hoxe con máis poboación que no ano 2000. Destacan Narón, cun 31,5% de crecemento (de 30.328 a 39.890); e Ares, cunha porcentaxe algo maior, o 32 (de 4.744 a 6.263). A tendencia persiste e de 2024 a 2025, Narón sumou 605 e Ares, 107. Valdoviño empezou o século XXI con 6.790 censados e ao 1 de xaneiro de 2025 acadaba os 6.805, 52 menos que un ano antes, o que evidencia o que custa manter o ritmo ascendente.
Ferrol, cun 20% menos de residentes este ano que no 2000, levouse unha alegría coa actualización do 1 de xaneiro de 2025, que revela un crecemento de algo máis do 1% (685 veciños máis). Moeche gaña tres; Mugardos, catro; San Sadurniño, seis; e Neda, 51.