Marta Martínez, voluntaria: «Chegas e é cen veces peor do que ves en vídeos ou na tele»
ESPAÑA
O mozo galego colaborou nos labores de limpeza de Masanasa
04 nov 2024 . Actualizado á 19:28 h.A galega Marta Martínez Portabales relatou no programa «Voces de Galicia», de Radio Voz, por que ofreceuse como voluntaria para axudar e como está a ser esa odisea na zona cero. «Ofrecémonos voluntarios para ir á localidade de Masanasa, máis que nada porque hai unha amiga nosa. Queriamos colaborar co seu pobo, a súa casa, a súa rúa, os seus veciños». O sábado foi o seu primeiro día, o cuarto tras a traxedia.
Dado que as comunicacións están cortadas, acceder implica camiñadas de máis dunha hora. «Ti chegas e é cen veces peor do que ves en vídeos, na tele ou en calquera parte», salienta. «Afundías en lodo ata o xeonllo, era imposible andar. Todas as casas con mobles fóra, todo ao lixo, todo contaminado e estragado... E nada máis entrar, golpéache un cheiro súpers forte. Ao final acostúmaste, pero hai que ter moito coidado coa contaminación», di., para explicar que por iso «todos levabamos máscaras, botas e luvas, porque é súpers perigoso».
O sábado foi tamén o primeiro día no que puideron acceder ás rúas algúns tractores, algo que ata entón a altura do lodo facía imposible.
Tras pisar as rúas que arrasou a riada, Marta ten claro que agora o importante é que non esqueza: «Queda moito traballo aquí, semanas e semanas e meses, ata que a xente volva á normalidade. As casas, as rúas están esnaquizadas; a xente perdeuno todo ou case e necesitan moita axuda, Por iso é moi importante seguir colaborando con todo o que se poida».
Marta e quen a acompañou levaron de todo. Desde escobas, pas e anciños para limpar, ata produtos de primeira necesidade e de hixiene persoal, cueiros e alimentos. «Ao final son pequenas localidades e os supermercados están desabastecidos ou están alagados, ou non se pode chegar de ningún xeito», subliña.
«É impresionante estar aí. Non te agardas o que vas ver ata que chegas. Os coches amontoados, a xente chorando con razón, persoas que seguen desaparecidas, lugares onde se sabe que hai mortos. É catastrófico, a verdade», rememora esta voluntaria que, pese ao impacto, continua prestando axuda.