O trompazo electoral para uns, os vetos e os escándalos para outros, detrás dalgunhas retiradas
25 jun 2023 . Actualizado á 12:54 h.Os álbums familiares dos partidos moveron rostros do 28M ao 23J ás alancadas. As renuncias, os pactos poselectorales, os vetos nas listas e as dimisións por escándalos levaron ás formacións para recortar algúns rostros entre as súas filas. Este é un repaso das ausencias máis mediáticas.
Irene Montero. Ministra de Igualdade. A gran «purgada» nas listas de Sumar. Irene Montero (Madrid, 1988) foi a ofrenda de Podemos para concorrer ao 23J baixo a marca Sumar. Sinalada pola súa relación con Pablo Iglesias e desgastada pola lei trans e pola do «só si é si» deixou de ser un activo político para Yolanda Díaz. Forxouse á calor do 15M e a Plataforma de Afectados pola Hipoteca (PAH), desde onde saltou a Podemos. Xa non estará no campo de batalla do Congreso.
Pablo Echenique. Deputado de Podemos. Se o de Montero foi un veto con nomes e apelidos, o de Pablo Echenique (Rosario, 1978) foi implícito, xa que Díaz impuxo que Podemos non encabezase a lista por Zaragoza, o que lle deixaba sen posibilidades de concorrer pola súa terra, Aragón. Echenique, que ata o 2011 traballaba no CSIC tras o seu paso por Cs, foi secretario de organización dos morados e portavoz no Congreso.
Alberto Garzón. Ministro de Consumo. O «inmolado» que segue aos mandos de EU. Alberto Garzón (Logroño, 1985) comunicou a súa decisión de abandonar a política institucional a modo de aviso a navegantes para Irene Montero, aínda que segue como coordinador xeral de Izquierda Unida e mostrouse firme no seu respaldo a Díaz. O economista do 15M deu o salto ao Congreso da man de EU e desde o 2020 ocupou a carteira de Consumo no Goberno. Azoute das casas de apostas e das chamadas comerciais, cuestionou o modelo de macrogranjas, denunciou a publicidade sexista nos anuncios para nenos e o semáforo nutricional que puña en dúbida a dieta mediterránea.
Jaume Asens. Presidente do Grupo Confederal de Unidas Podemos. O adeus da ponte entre Colau e Iglesias. O avogado e activista Jaume Asens (Barcelona, 1972), próximo a Ada Colau e a Pablo Iglesias e que tendeu pontes entre Podemos, os comúns e independentistas perfilábase como o cabeza de cartel de Sumar, pero optou por retirarse da política.
Víctor Sánchez do Real. A ausencia do influencer que axudou a fundar Vox. A ausencia nas listas de Víctor Sánchez do Real (Ceuta, 1969), un dos fundadores de Vox e coordinador da campaña das andaluzas nas que o partido logrou os seus primeiros parlamentarios, sorprendeu pola súa proximidade a Santiago Abascal. Súa é a frase de que calquera parlamentaria de Vox ten «máis hombría que toda a Mesa» da Cámara Baixa.
Inés Arrimadas. Deputada de Cidadáns. De gañar en Cataluña, ao desastre de Cs. Dous días despois que de que Cs decidise non presentarse ás xerais, Inés Arrimadas (Jerez de la Frontera, 1981) comunicou que deixaba a política. Entrou na dirección do partido no 2011 e tomou a alternativa en Cataluña no 2012 para converter ao partido no máis votado na comunidade no 2017. Deu o salto á Cámara Baixa tras as eleccións do 2019, o ano no que Cs rozou o ceo electoral e caeu ao inferno. Presidiu Cs case tres anos.
Felipe Sicilia. Deputado do PSOE. A promesa que se fixo portavoz e que non callou. Policía, politólogo, sociólogo e man dereita de Adriana Lastra, foi portavoz da executiva federal do PSOE entre o 2021 e o 2022 .