Elisabet Jiménez, experta en limpeza: «Fregar o chan todos os días é un erro»

Os clientes do supermercado no que traballa Elisabet Jiménez, que cursou dous graos superiores en Administración e Finanzas e Comercio Internacional, son uns afortunados por contar cunha enciclopedia andante, en cuestións de limpeza, mentres fan a compra. Ata que se independizou non tiña nin idea de como se facía nada do que ten que ver co día a día dunha casa, pero aos poucos empezoulle a coller o gusto, e no 2020 creouse unha conta de Instagram especializada, grazas á cal hoxe acaba de publicar un libro co mesmo nome, Cheira a limpo, onde desvela os mellores trucos e consellos de limpeza. «Descubrín que fregar o chan todos os días é un erro», asegura Eli, que adoita acudir ao corredor de limpeza, unha sección que goza colocando, ante a mínima dúbida de clientes ou dos seus propios compañeiros. «O que máis se vende son os multiusos desinfectantes». 

—En que momento che deches conta de que a limpeza podía ser non só unha necesidade, senón unha forma de benestar?

—Ao chegar a casa e ver que algo está sucio ou desordenado a min a mente estálame, non podo sentirme ben comigo mesma, non podo relaxarme. Necesito que a casa estea ben para poder estar eu ben.

—Dis que incluso cando estás baixa de ánimo o que te axuda é limpar.

—Si, efectivamente. Se cadra un día estou moi nerviosa, incluso enfadada, e limpo mellor. Vou máis rápido, despéxame a mente, como que o necesito porque cando remato, sento paz, estou máis tranquila.

 —«Non se trata de limpar máis, senón de limpar mellor». Cal cres que é o maior erro que cometemos ao organizar a limpeza na casa?

—Que non temos unha orde. No canto de organizarnos, e dicir: «Vou empezar por aquí, logo seguir por alí...», empezamos a limpar zonas, de súpeto ímonos a outro cuarto, e así non se limpa ben. Ao final, deixas zonas sen limpar. É moi importante a organización e a orde. Se todos os días empezas polo baño, daquela o salón, as camas... acostúmaste, e cada vez falo máis rápido e mellor.

 —O primeiro que hai que facer é abrir as fiestras.

—Superimportante. A min é algo que me chama moito a atención cando entro na casa de alguén, o cheiro de non abrir as fiestras, cheira a pechado. É importante que todos os días entre aire novo.

 —E limpar de fóra cara a dentro. Desde os cuartos que están máis preto da rúa ás máis afastadas.

—Iso é un dito de avoa, porque din que trae boa sorte, abundancia, que gardas para dentro, e que é importante facelo así: varrer para dentro, fregar para dentro, todo para dentro. E de arriba abaixo, porque o po vai caendo cara abaixo. O último sempre é o chan.

 —Que consello que lle poida cambiar a vida daríaslle/daríanlle a alguén que odie limpar?

—Creo que unha persoa á que non lle gusta limpar queda sentada pensando por onde empeza. E como non sei, non me apetece. No libro, conto unha serie de trucos: escoller unha orde e mantelo en cada limpeza; limpar de fóra cara a dentro e de arriba abaixo; se tes aspirador, esquece da escoba, e adaptar estas pautas ao teu horario ou rutina. A limpeza máis básica consiste en abrir as fiestras, ordenar, facer as camas, limpar as superficies que usas todos os días, como encimera ou mesas, varrer e fregar. Simplemente con isto, que pode ser unha hora ao día, sempre vas ter ben a casa. Manténdoo, non hai problema.

 —Pódese fallar algún día, non?

—Por suposto, hai días caóticos nos que non se pode. Se máis ou menos o fas todos os días, non necesitas logo un para unha limpeza profunda. Agora, se empezas a acumular, non o fas un día, nin outro, cando teñas que porte, vai ser moi engorroso, vas pasar mal.

 —Se a mantés todos os días, só se necesitan dúas limpezas profundas ao ano.

—Si, porque non é o mesmo facer unha limpeza como a que che digo que porte a retirar mobles, facer cambios de armario, limpar fiestras ou os electrodomésticos, como o forno ou o frigorífico, que, ao final, de usalos todos os días tamén se ensucian.

 —Se tiveses que resumir toda a túa filosofía en tres regras, cales serían?

—A primeira, non deixes para mañá o que poidas facer hoxe, en quente límpase mellor. Segundo, se necesitas axuda, porque ti non podes limpar, polo horario do teu traballo ou a familia, e non hai xeito de destinar un tempo á limpeza, pídea e contrata a alguén. Hai veces en que non se pode, e tampouco te podes martirizar. Eu nalgún momento necesitei axuda, e contrateina. É moi importante para que te sintas ben e non te frustres todos os días. E, para rematar, non empeces a limpar ata que todo estea ordenado, porque atoparás millóns de cousas por medio.

 —Hai algún truco que descartases cos anos porque descubriches que non era tan útil como parecía?

—Fregar o chan todos os días, por exemplo, que na casa da miña nai e das miñas tías facíase... Eu creo que non é necesario e perdes tempo. Cun ou dous días á semana é suficiente, e o resto mantelo con aspirador, ou quen teña escoba, escoba. O feito de fregalo todos os días, para min, é un erro. E mira que eu teño cans, e son a primeira que o pensa, quizais na cociña e o baño aí si que lle podes dar a diario porque cae comida ou o que sexa, pero no resto, o salón e demais, dá igual que sexa tarima ou mármore, ao final estrágase.

 —Falas de que non hai que ter 27.000 produtos, cales son os teus básicos, o que mellor che funciona?

—O osíxeno activo con desinfectante paréceme unha marabilla, porque se pode utilizar no baño, para limpar algunha superficie e incluso para o chan ou para a roupa. É un multiusos moi bo. A min gústame moito o cheiro que deixa. Tamén o xabón natural, que o podes diluír en auga e serve para limpar os mobles de madeira, todo tipo de mobles, tamén para a tarima, para lavar roupa delicada ou a man. Son produtos moi versátiles que os podes utilizar en moitas cousas, e para min iso é bastante importante.

 —Que non utilizas nunca?

—O amoníaco, téñolle moita coraxe, non me gusta nada. Ademais de ser supertóxico, ten un cheiro demasiado forte, e se tes nenos ou animais na casa é bastante perigoso. Limpará moi ben, pero tes que ter moito coidado en que zonas o utilizas. A lixivia tampouco me gusta, pódoa utilizar no váter ou nos sumidoiros de baño e cociña para que non deixen de cheirar, pero non o fago moito, prefiro usar desinfectante que lixivia, polo mesmo que o amoníaco, cheira forte e é perigoso se hai nenos e animais.

 —Cal é a mancha que peor sae?

—Hai unha horrible que, a día de hoxe, non conseguín eliminar, que son unhas manchas que produce a mesma lavadora, sobre todo coa roupa branca. Ti metes unha camiseta branca a lavar e cando sae, ten unhas manchas que non estaban. Son como grises, feas. Adóitase dicir que son do eixo da lavadora, eu realmente non sei de onde proveñen, pero son imposibles de quitar. A min pasoume con roupa nova, que dixen: «Como me puido pasar a min isto?», e tendo a lavadora limpa, porque moitas veces dise que igual é porque está sucia, pero a min pasoume con lavadoras diferentes, de amigos, de familiares, de xente de Instagram... Cando me escriben, dígolles: «Uy, séntoo moito». Preguntáronme tamén polas manchas de lixivia, e sempre lles digo o mesmo: «Iso non ten solución».

—Porque o resto aínda máis ou menos, non? Con paciencia, pódense ir quitando...

—Si, pódense eliminar todas. Cando falamos de manchas é moi importante que se traten o máis rápido posible, e que non botes a peza para lavar directamente e logo inténtela arranxar. Porque como non haxas pretratado a mancha, sae manchada. É un problema grande, porque logo che vai a custar o dobre quitala. Vas poder conseguir? Si, pero ao final de tanto lavala e fregar, os tecidos dánanse, vense máis feíllos, pódese acartonar a roupa... 

—Cando che escriben por unha mancha, probas na casa antes de darlles unha solución?

—Claro, isto é ensaio-erro. Probar ata que dás co resultado. Coas manchas é co que máis ensaio. Unha mancha de chocolate, dependendo da tea e cor, ás veces pódese eliminar dun xeito ou doutro. Sempre pregunto de que é a mancha e que me pasen unha foto para saber como axudar.

 —Os produtos de limpeza «ecofriendly» son realmente efectivos?

—Si, a maioría dos que probei, a min fóronme ben. Usei as tiras para a lavadora ecolóxicas, friegasuelos ou desengrasantes, e paréceme que van moi ben. Igual que cando facemos unha mestura con vinagre, xabón natural, ou botamos bicarbonato... Ao final, tamén son feitos por nós e funcionan.

—Dis no libro que aos peques desde que empezan a andar hai que inculcalos nas tarefas de casa.

—Por suposto, e lévoo ao día. Toda axuda sempre é boa. Se desde moi pequenos vas inculcando todo o que poden ir facendo coa súa idade, sempre te van a axudar e vai saír deles. Non como antigamente, a nai facíao todo: a cama, dobrábanos a roupa e colocábanola no armario, pero fáloche igual con 15 anos. Entón, se sacamos unha chea de cositas para xogar, que normalmente están nun cubo ou nun caixón, é tan doado como ensinarlles a gardalo. Falo divertido, cunha canción, e empezamos a gardalo xuntos. Tamén pode tirar cousas ao lixo. Son detalles, pequenas cositas. A miña nena con 7 anos xa pode levar a roupa sucia ao cesto, quitar e pór a mesa, facer a cama... Véxoo moi importante, porque se non, imos crear adultos que non saben facer nada, que é o que pasaba antes.

—Pero con 1 ano...

—Empezan, e aos poucos vanse complicando. Cada ano vas metendo unha nova dificultade. Como no cole, van pasando de curso e van aprendendo cousas novas. Pois nas tarefas da casa, tamén. Hai materias no colexio que non serven ás veces para moito, e deberían ensinar a facer este tipo de cousas, que logo te vas a vivir só e non sabes pasar o ferro, nin pór unha lavadora, nin cociñar...

As manchas máis difíciles de sacar son as da propia lavadora”

---

---