50 comunidades de montes alíanse para evitar unha vaga de incendios como a do 2017
VIGO
Os colectivos de Vigo, O Val Miñor e Ou Baixo Miño xa patrullan a diario de forma conectada
06 ago 2025 . Actualizado á 01:33 h.A onda de calor provocou que Vigo e a súa área estean en risco extremo de incendio. Os comuneiros sábeno e botáronse ao monte para detectar o lume antes de que se expanda e, tamén, para disuadir a posibles incendiarios. Xa van máis de 30 conatos de incendios identificados nas últimas dúas semanas en todo a área. Varios deles foron intencionados. O pasado sábado, por exemplo, o alcalde de Gondomar alertaba que rexistraran cinco incendios en menos dun día. «Todos tiñan o mesmo patrón. O lume aparece preto das vivendas, en zonas diferentes e xera moita alarma social. Está claro que son intencionados», sostiña o alcalde. Os comuneiros de Vigo, O Val Miñor e Ou Baixo Miño tomaron nota deste patrón e, por iso, centráronse en vixiar o seu monte máis que nunca. «Estamos a facelo unhas 50 comunidades de montes e máis de 300 veciños», destaca Xosé Antón, secretario técnico da Mancomunidade Montes de Vigo.
O seu plan está a funcionar. O mes pasado os comuneiros detectaron un incendio en Valadares que se puido parar grazas á súa reacción temperá. «Avisamos ao 085 e coordinámonos coas brigadas para poder atallalo rapidamente», continúa. Este tipo de lumes poden ser unha bomba de reloxería. Os comuneiros coinciden en que o monte está moi seco, fai unha calor máis alto do normal e hai unha gran masa vexetal tras as choivas de inverno e primavera. «O que queremos evitar, sobre todo, é que se dea un grande incendio como os de 2017. Son os chamados incendios territoriais», indica Antón. Refírese a lumes que afectan a máis dunha zona concreta e que, incluso, poden ser capaces de cambiar o tempo dunha zona ou expandir o incendio a lugares máis afastados. Estes, como o que sufriu Lleida a principios de mes e no que morreron dúas persoas, poden xerar un pirocúmulo, unha nube de lume de grande altura, que estende o incendio a velocidades incontrolables. «O mellor xeito de combatelos é previlos», insiste Xosé Antón, que cita ao o enxeñeiro de montes, Juan Picos: «Non chega con prever os incendios do próximo verán, debemos prever os incendios da próxima década».
Este é o principal obxectivo da alianza que comparten as tres mancomunidades que agora patrullan os montes en conxunto. «Tamén queremos coordinarnos co resto da comunidade. Estes incendios débense combater implicando a todos implicámolos. Notamos que aínda hai falta de coordinación entre administracións e que hai actores que non teñen en conta esta situación», engade Xosé Antón. Pon o exemplo das empresas eléctricas que, ao seu xeito de ver, están a descoidar as tarefas de limpeza que lle corresponden en Vigo. Tamén pon o foco, de novo, na importancia de limpar as zonas de montes de particulares que aínda se atopan abandonados.
En Coruxo, por exemplo, hai parcelas pegadas ao monte veciñal que aínda teñen en pé os esqueletos dos eucaliptos que arderon en 2017. «Unha parte importante do ardido en 2017 leva xa un par de anos listo para volver a arder se se dan as circunstancias», lamenta Picos. De feito, o incendio de Pesqueiras en Salvaterra de Miño calcinou 30 hectáreas que case na súa totalidade xa arderan naquela vaga de incendios que deixou catro mortos. «Temos que mellorar a nosa coordinación e, por iso, o máis importante é unirse e colaborar», insiste.
«Varias zonas preocúpannos especialmente»
Os comuneiros de Vigo préstanlle especial atención a varias zonas do monte que rodea na cidade. Son as que teñen máis potencial de desencadear un grande incendio. Por exemplo, na parroquia de Matamá denuncian que o monte pegado á VG-20, o vial de circunvalación, está moi descoidado e débese actuar de forma prioritaria. «As faíscas de cando frean os camións xa provocaron algún conato de incendio», lamenta Xosé Antón, secretario dos comuneiros da cidade.
En Valadares, no monte Alba, tamén detectaron que varias liñas de electricidade pasan por parcelas que levan anos sen limpar. Chámalles especialmente unha a atención. Nela, infestada de eucaliptos que crecen sen orde ningunha, un cable cóase entre as ramas. «O outro día xerou unha faísca e armouse aquí un conato de incendio. Hai que esixirlle á eléctrica que actúe canto antes», continúa Xosé Antón, que lembra que na zona tamén hai unha zona de xeradores que está rodeada de maleza alta. Son dous exemplos de lugares que, se se dan as circunstancias indesexables, poden reforzar a un posible grande incendio de cuarta xeración, como o que se produciu en outubro do 2017.