CC.OO. estuda a síndrome do traballador queimado en Stellantis Vigo

La Voz VIGO / LA VOZ

VIGO

Acople de las baterias del modelo C8 eléctrico en la fabrica de Stellantis
Axuste das baterias do modelo C8 eléctrico en fabrícaa de Stellantis M.MORALEJO

O sindicato participará nun grupo de traballo con outras factorías do grupo de Europa

25 jun 2024 . Actualizado á 05:00 h.

Os síntomas son estrés, inquedanza, falta de concentración, depresión... esgotamento mental, a final de contas. O sindicato de Comisións Obreiras en Stellantis Vigo advirte o crecemento de traballadores que padecen a síndrome de burnout ou do traballador queimado. Trátase, describen, dunha epidemia que se estende no centro de traballo da principal empresa do sur de Galicia e que está a provocar que algúns empregados, independentemente do seu nivel de responsabilidade, rematen deixándoo.

Para visibilizar esta situación, Comisións Obreiras participará nun grupo de traballo a nivel europeo xunto con representantes dos traballadores doutras factorías de Stellantis deste continente xa que, explica o sindicato, «moitas das denuncias que realizamos (en Galicia) son comúns noutras fábricas do grupo». Que Vigo participe nestes encontros non é algo menor, xa que se trata da planta máis produtiva da compaña que dirixe Carlos Tavares en toda Europa e o escenario de traballo dunhas 6.500 persoas. O obxectivo é «denunciar as condicións laborais e o clima social» que sofren algúns operarios e minorar a influencia da síndrome do traballador queimado.

O sindicato considera que a estratexia industrial que segue o grupo Stellantis nestes momentos favorece trastornos de saúde mental entre o persoal, que denota signos de esgotamento. Comisións Obreiras sostén que a empresa en Vigo está a descargar «sobre os nosos ombros responsabilidades que non nos corresponden». Ademais, teme que a síndrome de burnout poida chegar a normalizarse entre os traballadores e lamenta que a solución pola que optan algúns sexa o consumo de medicamentos para levar o día a día.

Outro feito que inqueda aos representantes sociais é o abandono dalgúns traballadores, como monitores, eventuais que deixan a súa formación e indefinidos.