O presentador dA 1 leva cinco meses apartado da televisión: estivo tres semanas en coma, dous meses na uci, «perdeu a voz e tivo que aprender a andar»
14 may 2025 . Actualizado á 12:15 h.A Jordi González os médicos dérono por perdido durante os primeiros meses deste 2025. «Desafiuzárono» clinicamente e pasou un auténtico calvario, segundo relatan revístalas Lecturas e Semana nas súas portadas. O motivo? Unha bacteria da que se contaxiou estando de vacacións en Colombia o pasado Nadal e pola que, por pouco, por moi pouco, non o conta.
A súa última aparición en televisión —tras unha longa etapa en Mediaset leva varios anos vinculado á 1 con programas como Lazos de Sangue e D Corazón— foi precisamente neste último, no que entrou por videollamada a mediados o pasado mes de xaneiro saudando á súa compañeira Anne Igartiburu comentando que estaba enfermo. «Despois de 15 días de vacacións, collín un trancazo. Estou con dor de costas, dor na garganta, febre… A semana que vén en teoría estou alí. Onte empecei a sentirme fatal… Non sei que pasoume onte, púxenme a chorar, a toser… Adoita pasar que cando estás de vacacións poste malito», aseguraba naquela intervención. Pero en ningún momento pensouse que podía tratarse de algo tan grave e que a súa vida estaría en serio perigo.
O presentador catalán, de 62 anos, ausentouse do programa para descansar en Nadal e non puido volver xa fisicamente ao estudio. «Estiven a piques de morrer», confesa na portada da revista Semana. Tamén dá datos do que lle ocorreu a Pilar Eyre en Lecturas: «Tiven unha pneumonía bilateral, esa enfermidade da que morren os papas».
O seu delicado estado de saúde levou a ingresar no hospital en Medellín, onde pasou por dúas clínicas e non puido regresar a España ata marzo, á súa volta estivo un tempo hospitalizado en Madrid e agora recupérase na súa casa. «Pasei momentos moi críticos, creron que non o contaba, pero os médicos dixéronme que saíra adiante porque estaba delgado e porque a miña idade biolóxica é a metade dos anos que teño, eu tamén son unha especie de eterno adolescente!», explícalle a Eyre sen perder o sentido do humor.
«Estou ben. Agora estou ben, pero estiven moi mal, verdadeiramente mal…», relata a Semana nunha entrevista. «Os médicos chegaron a darme por perdido. Dixéronnos que estaban convencidos de que non saía. Ata en dúas ocasións dixeron que se avisase á miña familia para que se despedisen de min», confesa.
Tras pasar por unha situación tan dramática, Jordi González asegura que encara a vida doutro modo: «Durante un tempo tiña pesadelos todas as noites co que me ocorreu. Agora vexo a miña vida doutro xeito. Cambiáronme as prioridades. Vou dar prioridade a min mesmo. Vou ser menos González e máis Jordi. Encantoume notar o cariño da xente».
Jorge Borrajo, director da revista Semana, desvelou que a entrevista foi na casa do presentador. «É unha entrevista que lle fixen en persoa na súa casa. El xa está máis recuperado, foi unha conversación de máis dunha hora e vin in situ as secuelas que lle quedaron. Jordi estivo tres semanas en coma, dous meses sen saír dunha uci, ten unha traqueotomía, estivo sen voz, tivo que aprender a andar e aínda ten secuelas importantes», asegurou en TardeAR.
«El foise a Colombia e pillou unha bacteria. Tivo o mesmo que matou o papa Francisco, unha bronconeumonía bilateral, o que pasa que no seu caso se agravou por unha crise renal. E de verdade cando dicimos que estivo a piques de morrer é que o di na entrevista, os médicos desafiuzáronlle e déronlle por perdido e non saben nin como saíu adiante», engadiu.
O caso de Ángel Llácer
O ocorrido con Jordi González lembra un caso similar tamén dun presentador e actor moi querido polo público. Trátase de Ángel Llácer, que estivo ao bordo a morte a causa dunha bacteria da que se contaxiou nunha viaxe. Falou por primeira vez do ocorrido sen andrómenas en setembro do 2024, aínda que levaba meses afastado dos escenarios e sen participar como xurado nA túa cara sóame, de Antena 3. Viaxou a Vietnam e contraeu unha bacteria, chamada Shigella que lle causou unha fascitis necrotizante que lle obrigou a pasar por catro operacións e semanas na uci. Coñecida tamén como a «enfermidade devoradora de carne», os médicos chegáronlle a dicir que «ou saía sen perna ou non saía», advertíndolle da alta probabilidade de ter que amputarlle esa extremidade.
Pasouno moi mal, e aínda se emocionou hai pouco nA túa cara sóame cunha das actuacións. «Como ben sabedes, estiven moi mal e unha vez renunciei a vivir», revelou. «Dixen "déixome e voume" e hoxe doume conta de que estaba moi equivocado, porque, se me tivese morto, non vise o que vin hoxe. Non hai que renunciar», dicía entre bágoas.