Malestar do sector pesqueiro e a Administración por que sigan imperando os aspectos biolóxicos sobre os económicos

Esa falta de aliñación (cando non aberto encontrón) entre o que pregoa o comisario de Pesca e Océanos, Costas Kadis, —sensible ao feito de que o sector non só vive de peixes, senón tamén viven pescadores— e as directrices que saen da DG Mare (Dirección Xeral de Asuntos Marítimos) —máis preocupada por que haxa peixes antes que pescadores—, estivo moi patente que se penetrou na madrugada do sábado. A Comisión Europea insiste en saltarse a súa propia normativa, a PPC (política común de pesca), e segue dando preponderancia aos aspectos biolóxicos da actividade (o estado dos stock) sobre os aspectos sociais e económicos desta, cuestións que no texto da Europa Azul (ler PPC) aparecen nun plano de igualdade.

Esa cojera permanente exaspera ao sector e empeza a cansar ás Administracións, que por nada do mundo queren saltarse as disposicións, pero tampouco queren ver desmantelada unha actividade económica estratéxica e esencial en zonas como Galicia. E precisamente iso, deixar nos ósos ao sector, é o que se consegue cunha proposta como a exposta para o Mediterráneo: a cuxa flota se outorga, de media, 9,6 días de actividade. Como explicaba Javier Garat, secretario xeral de Cepesca, en Canal Sur Radio, é certo que hai barcos que teñen 80, 90 e ata 160 días e que os 9,6 é a media, pero iso non quita que a flota teña que estar amarrada durante meses e nese impás o mariñeiro «ten que buscarse a vida» e traballar noutro sector, co que é posible que xa non regrese ao mar. Garat confiaba en que gañase o pulso Kadis: «Confío na palabra do comisario e agardo que os servizos da DG Mare deixen de dar a lata e fagan caso ás institucións comunitarias».

Marco financeiro

No Consello de Ministros, Planas tamén expuxo a posición de España sobre o financiamento da PPC no próximo marco orzamentario e criticó tanto a «falta de identidade», porque non se inclúe un fondo diferenciado para a pesca, como a cantidade, que aparecen 2.000 e non atende aos novos retos, como a descarbonización.

---

---

---