Manei Calvo garante que Mexillón de Galicia «non baixará a garda» na loita contra a fraude

Todos temos os nosos paraísos perdidos. Incluso o sector mexilloeiro galego, que ante cada crise desempoa os recordos daqueles tempos nos que a unión dos produtores facíaos fortes. De cando en vez, conflitos como o de a cría fan aflorar algo daquela memoria, pero superado o risco, vencido o inimigo, o recordo dilúese nas cousas do día a día. Se non é doado manter unidos aos produtores, imaxínense conseguir a unidade de acción de toda a cadea do mexillón: produción, depuración, transformación... Pois ese é o reto que se marcou Manei Calvo, o novo presidente do Mexillón de Galicia. A súa aspiración é que, ao final do seu mandato, na DOP estea «todo o mundo», todos os que teñen que estar, e que o consello actúe como un órgano de coordinación e debate interno, onde todas as partes poidan defender os seus postulados, facer as renuncias que toquen e trazar, xuntas, a folla de ruta a seguir para dar ao produto das bateas a proxección e o recoñecemento que merece. «O camiño para logralo é que o sector estea unido na denominación de orixe», explica antes de comprometerse a pór todo o seu empeño en lograr «convencer os que non están». Tanto aos produtores que seguen fóra do selo, como a depuradores, cocederos e, tamén, conserveiros, sector do que forma parte a empresa á que el representa.

Que falemos de Calvo é, probablemente, unha das razóns que explican que Manei Calvo ocupe a presidencia do Consello Regulador do Mexillón de Galicia. Ese posto foi, historicamente, cousa dos produtores. Nas últimas eleccións esa realidade cambiou, e foi a depuradora Lina Solla quen se fixo co mando. Durou pouco: a desaparición técnica da súa empresa provocou a súa saída tanto da presidencia como do pleno. Postos a buscar un substituto, moitos miraron a Manei Calvo, conselleiro delegado dunha empresa transformadora que mostrou sempre unha fe inquebrantable no Mexillón de Galicia. O novo presidente é consciente do peso desa circunstancia á hora de explicar a confianza depositada nel. Houbo certas dúbidas sobre se un alto cargo dunha gran empresa poderá dedicar ao consello todo o tempo que este require. «Cando asumo un compromiso, asúmoo con todas as consecuencias», responde el, que entende unhas dúbidas «logiquísimas».

Á hora de afrontar as responsabilidades do seu cargo, Manei Calvo asegura que vai manter as liñas de traballo que outras persoas iniciaron antes que el. «Eu non veño nin a romper pratos nin a cambiar de forma radical os xeitos de facer as cousas», sinala. O traballo centrarase en varias frontes. Como xa quedou devandito, o primeiro pasa por convencer os distintos elos da cadea da importancia de estar dentro da DOP. «Debemos lograr a incorporación de máis produtores, de máis depuradores, de máis transformadores», sinala. Tamén é importante «fortalecer o noso selo e a promoción», un ámbito no que «pido desde xa o apoio da Consellería do Mar» para dar a coñecer o mexillón galego alá onde aínda non sexa coñecido; para difundir as súas moitas cualidades: é un produto san, natural, e cuxa pegada de carbono é moito menor que a de calquera outro mexillón traído de calquera outro recuncho do mundo. O terceiro foco da xestión de Calvo porase sobre a etiquetaxe. A final de contas, «é o noso elemento diferenciador, é unha garantía. E cada vez hai máis consumidores que queren ter certezas sobre o que están a comprar». Nese sentido, o consello debe «axudar ao consumidor», ao mesmo tempo que facer comprender á gran distribución que a aposta pola denominación de orixe é unha aposta pola calidade e pola seguridade alimentaria. Nese afán de ser unha «certeza», o Consello Regulador do Mexillón de Galicia seguirá alerta contra todo tipo de fraude. «Ese é un terreo no que non podemos baixar a garda». «Enlatar como Mexillón de Galicia uno que non é, ímolo perseguir do minuto uno ao noventa do partido», sinala Calvo. Respecto diso das empresas que enlatan mexillón galego que non forma parte da DOP, en ocasións utilizando lemas que poden dar lugar a confusión, é outra cousa. Nese caso, apunta Calvo, do que se trata é «de que entendan que o máis doado e correcto é ser parte da DOP». Aínda hai outro asunto do que se deberá seguir ocupando o consello: apostar pola investigación. Nese sentido o capítulo de investigación e desenvolvemento será crucial para «coñecer todos os problemas de cada un dos elos da cadea». É o primeiro paso para poder darlles solución.

Sabe Manei Calvo que en Mexillón de Galicia hai moito traballo por facer: a denominación ten aínda unha gran marxe de crecemento. En calquera caso, el asumiu o reto, e quere colocar o consello no lugar que lle corresponde . Para iso, di, o mexillón galego ten un bo espello no que mirarse: a denominación de orixe Rías Baixas, que conseguiu converter o albariño no viño de referencia de Galicia. «E non hai nada máis galego que un mexillón», conclúe Calvo.

---

---

---