Nacho Cano, sobre as consecuencias do caso Malinche: «Temo que me peguen un tiro e deixei un diñeiro nunha conta por se o fan, que o paguen»
SOCIEDADE

O compositor detalla en «O Formigueiro» a súa versión sobre a querela contra a xuíza do caso e os episodios que, segundo el, afectaron a súa vida persoal e profesional
10 sep 2025 . Actualizado á 11:30 h.Nacho Cano, compositor e produtor musical, acudiu a este martes aO Formigueiro poucos días despois de querelarse contra a xuíza do caso Malinche —que foi arquivado provisionalmente pola Audiencia Nacional— e o que prometía ser unha entrevista sobre a súa carreira e o seu novo proxecto teatral rematou nunha serie de revelacións explosivas que deixaron ao estudio en silencio.
«Isto empeza antes do que todo o mundo pensa», arrincou Cano, lembrando a Medalla ao Mérito Cultural que lle entregou Isabel Díaz Ayuso en 2021 e pola que, asegura, comezaron os seus problemas. Cano agradeceu publicamente a decisión de manter abertos os teatros durante a pandemia, unha medida que, segundo explicou, permitiu que as súas compañas non tivesen que pechar. Sinalou que este recoñecemento coincidiu cun cambio na súa relación con algúns sectores políticos e mediáticos, aínda que insistiu en que a súa intención non foi posicionarse politicamente: «Só lle agradecía unha decisión que impediu que pechásemos as miñas compañas», declarou.
Cano relatou un incidente ocorrido en maio do 2023, catro días antes dunhas eleccións autonómicas, cando presuntamente tres homes entraron na súa vivenda mentres el estaba en IFEMA. Segundo a súa versión, non levaron obxectos de valor e só dobraron unha manta. Cano interpretou este feito como como unha mensaxe: «Está calladito», dixo. Decidiu reforzar a seguridade da súa casa con portas blindadas, ademais de revisar a presenza de cámaras na zona.
O relato continuou cos bolseiros mexicanos contratados para Malinche. Segundo Cano, unha das estudantes foi retirada do proxecto tras «montar moita lea» e acabou na comisaría de Leganitos. Durante seis meses, detalla, tramouse o que el cualifica como «unha operación» que culminou na detención dos bolseiros e a súa propia, acusados de delitos que considera falsos. «O policía que queda comigo dime que é un dos que foi á miña casa cando o do roubo», explicou ante Pablo Motos, sen omitir nomes nin detalles.
Cano vinculou os procedementos xudiciais e policiais a decisións administrativas, incluíndo a actuación da xuíza Inmaculada Iglesias e do comisario Alberto Carba. Sinalou que estas intervencións afectaron a contratos e colaboracións profesionais, incluíndo a retirada de promocións relacionadas con Malinche. Ademais, relatou que teme pola súa seguridade persoal: «Temo que me peguen un tiro e deixei un diñeiro nunha conta por se o fan», declarou no programa, subliñando a gravidade que atribúe aos episodios vividos.
O público e o presentador mantivéronse nun respectuoso silencio. Pablo Motos permitiu que Cano contase a súa versión dos feitos de xeito cronolóxico, desde o recoñecemento de Ayuso ata a preparación do seu novo espectáculo, Eivissa Paradise, cuxa disputa legal co Consell de Eivissa pola denominación comercial da illa aínda non ten resolución.
Cano tamén se detivo na repercusión mediática: a difusión inmediata da detención dos bolseiros, a retirada de promocións como a de Renfe para Malinche, e o que el percibe como unha persecución concertada entre medios, institucións e forzas de seguridade. «Estamos nun momento moi malo», sentenciou, «gobernados por esta banda criminal. Gústanos rirnos nO Formigueiro, pero hai que falar e denunciar isto».
Que é o caso Malinche
O caso Malinche orixinouse a raíz da presunta contratación irregular de bolseiros mexicanos para o musical Malinche. Nove meses despois da mediática detención de Cano e tres empregadas, a Audiencia Provincial de Madrid acordou o sobresemento provisional da causa. O tribunal considerou que os implicados non intentaron introducir aos bolseiros de xeito clandestino, senón seguindo un procedemento habitual: entrar como turistas e solicitar posteriormente o visado de estudante, práctica permitida pola normativa da Unión Europea. A Sala precisou que, aínda que o procedemento podería non ser o máis adecuado, non constituía o delito de tráfico de persoas previsto no artigo 318 bis do Código Penal.
Así mesmo, os maxistrados sinalaron que os bolseiros realizaban formación artística e académica a través dun centro autorizado, e que non era necesario a súa alta na Seguridade Social. A denuncia de explotación laboral, segundo a resolución, non se acreditou, aínda que se recoñeceu que os horarios e asignacións podían ser distintos aos habituais dada a natureza dun musical. A Audiencia concluíu que non era necesario prolongar a instrución, e que o xulgado só podería reabrir a causa ante a aparición de novos feitos presuntamente delituosos. Tras coñecerse o arquivo, Cano anunciou que presentaría unha querela contra a xuíza Inmaculada Iglesias.