A idade de consumo dos primeiros contidos porno precipítase aos seis anos

Julia Fernández MADRID / COLPISA

SOCIEDADE

iStock

Aínda que a verificación de idade fixo caer as visitas a portais especializados, estas imaxes chegan aos menores por outras vías, como WhatsApp ou X. Seis de cada dez mozos que admiten ver este tipo de vídeos confesan que non os buscaban, que llos atoparon de forma fortuíta

20 ago 2025 . Actualizado á 11:06 h.

A exposición a contidos pornográficos é unha «epidemia» entre os menores de idade. Así a cualificou hai uns meses o Goberno de Pedro Sánchez, reflectindo á perfección o que está a ocorrer. Autoridades de todo o mundo tomaron cartas no asunto para intentar que os nenos e adolescentes non teñan acceso a estas imaxes, pero non parece que nada funcione. Unha investigación do Comisionado para a Infancia de Reino Unido acaba de revelar que o consumo deste tipo de material, fundamentalmente en liña, aumentou entre os menores británicos en só dous anos a pesar de a entrada en vigor de normas para protexerlles.

O traballo baséase nunha enquisa que se fixo no 2023, xusto antes de que entrase en vigor a Lei de Seguridade en Liña, e na súa repetición este pasado maio. Participaron máis de mil mozos de entre 16 e 21 anos que responderon exactamente ás mesmas preguntas en ambas as ocasións. E hai dous datos reveladores. O primeiro é a idade de acceso a estes contidos, que baixou ostensiblemente. Segundo ningúns dos enquisados, a primeira vez que viron porno tiñan 6 anos. En España, a idade máis temperá está, de momento, nos 8.

Aínda que é certo que a media de idade á que os nenos ven por primeira vez estas imaxes conscientemente está entre os 10 e os 13, este dato da enquisa británica demostra que os pais non poden relaxarse en ningún momento nin pensar que non hai perigo porque os seus fillos non chegasen aínda á adolescencia, ao espertar hormonal. Esa barreira que pensamos que é a natural foi derrubada, porque moitos se atopan con estes contidos de forma accidental.

O outro dato rechamante da enquisa ten que ver cos supostos mecanismos de protección. En maio, cando se fixo a segunda rolda, sete de cada dez participantes afirmaron ver audiovisuais pornográficos antes dos 18. Dous anos antes esta porcentaxe era seis puntos menor (un 64%). De entón a agora, no Reino Unido entrou en vigor a lei de seguridade en liña, que obriga aos portais «con contido pornográfico, violento, extremista ou que incite a autolesiones» a que os usuarios demostren a súa idade antes de acceder. A xulgar polos datos expostos, os seus efectos foron limitados.

A razón? Que os mozos en xeral, non só os británicos, non buscan porno na rede a través de portais concretos, senón que moitas veces chéganlles en forma de vídeos, gifs ou fotografías aos seus móbiles a través de servizos de mensaxería como WhatsApp ou sáltanlles nas redes sociais. X é, de feito, a principal fonte de acceso a estes contidos: oito de cada dez enquisados admite que é aí onde a consome, ben de forma deliberada ou ben por accidente. A porcentaxe de mozos que admite que viron porno de forma fortuíta pasou do 38 a un alarmante 59%.

Actos violentos e ilegais

No entanto, si é certo que portais especializados como Pornhub experimentaron un descenso no número de usuarios tras a activación da lei e de proteccións adicionais. Segundo un estudo da empresa de análise de datos Similarweb, esta plataforma perdeu máis dun millón de visitantes en tan só dúas semanas.

Outro asunto importante é que clase de contidos porno consomen os menores. E non son precisamente brandos, senón «violentos», recoñece Rachel de Souza, a comisionada para a Infancia en Reino Unido ao diario The Guardian. É dicir, «representacións de actos ilegais»: máis da metade dos rapaces fala de estrangulamientos; un 44%, de sexo con persoas durmidas; e un 36%, de actos sen consentimento por algunha das partes. E repítese a imaxe: poucos deses menores buscaba deliberadamente este tipo de contidos, máis ben asaltábanlles mentres consumían redes sociais, o que evidencia a necesidade dunha vixilancia e unha regulación máis estrita das novas ferramentas de lecer para protexer á infancia.