Declaram que o monstro de Mazan daban instrucións durante as agresións
19 sep 2024 . Actualizado á 20:25 h.Un dos acusados de agredir sexualmente a Gisèle Pelicot estando ela practicamente en coma, baixo os efectos dos ansiolíticos que lle fornecía ás agachadas o seu marido, recoñeceu este xoves cometer unha violación, pero dixo que fora «involuntaria», porque a súa intención inicial non era esa. Si admitiu Lionel R., nunha explicación confusa e contraditoria ante o Tribunal do Criminal de Vaucluse, que lla atopou en estado inconsciente.
O home, de 44 anos, está acusado de violar a Gisèle Pelicot o 2 de decembro do 2018 na súa casa, onde acudiu invitado polo seu marido. Coñecera a Dominique a través da plataforma coco.fr —un servizo de chats de contido explícito e ilícito, xa pechado—, onde este lle propuxo «algo un pouco orixinal», e posteriormente mantivo o contacto con el por teléfono. A maior parte das visitas organizadas polo monstro de Mazan para violar á súa esposa tiña lugar de noite, pero a de Lionel R. foi ao mediodía. Segundo a súa versión, Dominique contáralle que el e a súa muller eran unha parella aberta e que quería ter relacións sexuais en trío. Unha vez no seu domicilio, fixo todo o que o marido lle dixo, explicou, sen reflexionar nin pararse a pensar se realmente a muller daba o seu consentimento. Iso si, Dominique advertíralle previamente de que se atoparía a Gisèle durmida.
O presidente do tribunal, Roger Arata, replicoulle entón a súa actitude activa, aínda comprobando, ao entrar no cuarto, que efectivamente Gisèle Pelicot estaba durmida; nos vídeos da escena, sinalou, ver que ten unha erección. Preguntoulle entón se seguía mantendo que fora unha violación involuntaria, e el respondeu: «Non foi voluntaria, en todo caso». Agregou que estaba convencido de que era un xogo, que nin llo cuestionou. Que nunca se lle pasou pola cabeza que ela non estaba ao corrente». En pleno interrogatorio, este vendedor e pai de dous fillos dirixiuse á principal vítima para desculparse: «Sei que é demasiado tarde. Nunca quixen facerlle dano e, con todo, fíxeno. Pídolle perdón». Gisèle, de 71 anos e sentada xunto á súa filla na sala, escoitou impasible.
Lionel R. insistiu durante toda a súa declaración en que fixo o que Dominique Pelicot dicíalle que fixese: penetrouna, apartouse unha primeira vez cando este llo pediu, seguiuna penetrando despois e, cando a vítima se moveu, volveu apartar para evitar que espertase na súa presenza; saíu do cuarto e acabou marchándose da casa. O principal acusado da causa rexeitou, con todo, este relato, o mesmo que sosteñen os outros homes cos que comparte banco. Puntualizou que el só indicaba o que non había que facer, en particular, non usar violencia e evitar espertala. Na mesma liña, a súa avogada, Béatrice Zavarro, criticou a actitude de Lionel R. e dos outros participantes nas agresións, subliñando que «unha violación é unha violación». «Está fóra de lugar —dixo— utilizar os debates nesta sala de audiencias para dar outra definición da violación distinta da do Código Penal francés».
Lionel R. é un dos 15 homes que sentan no banco que admiten violar a Gisèle Pelicot; hai outros 35 que non recoñecen cometer tal delito. Para eles está previsto a proxección dos vídeos nos que aparecen mantendo relacións sexuais coa vítima e que Dominique Pelicot gardaba nun disco ríxido. O obxectivo é confrontar as imaxes co principal argumento dos seus defensas, o de que non sabían que a muller non dera o seu consentimento.
No caso de Lionel R., o seu avogado insistiu en que non se trata de cuestionar o estatuto de vítima de Gisèle Pelicot, pero si de darse conta de que probablemente houbo «unha mala interpretación» por parte do seu cliente e doutros acusados das propostas que lles fixo o marido, e que as cousas non ocorreron «como o imaxinaran».