Jesús, garda civil retirado adicto ao «chemsex»: «Despois de cinco días tendo sexo compulsivo sales de aí como un cadáver»
SOCIEDADE
O funcionario desvela as reviravoltas dun grave problema que se estende no lecer nocturno de ambiente gai
28 abr 2024 . Actualizado ás 10:35 h.O garda civil en situación de retiro Jesús David Vázquez derrubou moitas barreiras na vida, empezando por lidar coa súa sexualidade nunha familia conservadora dunha vila de Huelva e con relacións sentimentais complicadas, por non dicir directamente tóxicas. Conseguiu deixar o alcol e a cocaína e agora está a facer o propio con o chemsex, os maratóns de sexo e drogas que lle levaron a intentar quitarse a vida máis dunha vez. A última hai só unhas semanas cando, despois de sentirse novamente utilizado por un exnovio, chegou á porta do Hospital de Lepe e tomouse un bote de GHB enteiro. «Caín medio morto e ingresáronme na uci. Iso é o que é este mundo. quedas sen ganas de vivir, sen nada», resume Jesús, que con 37 anos tivo que deixar a súa carreira e pasar ao retiro para salvar a vida. Por iso é polo que teña decidido exporse publicamente para que «ao que veña detrás non lle pase o mesmo» e para que se coñeza a realidade dos chill, que é como se denominan estas festas no ambiente gai.
As loitas de Jesús coa súa propia identidade e os seus demos veñen de lonxe. «Con 12 anos deime conta de que era gai. Namoreime do meu mellor amigo e non sabía como xestionar iso. A miña familia era moi conservadora», conta. O que se lle ocorreu foi dicirlles que se tiña que ir do pobo e acabou nun internado na provincia de Málaga. «Alí un profesor aproveitouse da situación que eu tiña. Xeroume —engade— unha situación bastante traumática». Tanto, que mesmo despois de irse a estudar a Huelva ese profesor seguía obsesionado con el. «Déronse conta, alertaron ao meu pai e tomáronse medidas», lembra.
Completou a súa formación profesional en Empresariais, pero a ilusión da súa vida «era ser garda civil» e deixouno todo para iso. «Renunciei a unha vida de privilexios, porque a miña familia é unha familia de empresarios de Huelva. O meu pai tiña fabrícaa de pratos de tiro máis grande que hai en Europa. En Xabugo fixéronlle un monumento. E eu renunciei a un posto de responsabilidade nunha fábrica que facturaba cinco millóns de euros por cumprir o meu soño», relata.
Tapar a soidade
Conseguiuno. Mesmo chegou a unha unidade especializada, o Grupo de Reserva e Seguridade (GRS), polo que traballou en distintos puntos de España, mesmo en operativos con presidentes do Goberno. Logo viñeron as adiccións das que logrou saír e agora, «hai dous anos, aí empezou a desgraza cos chill», que, cunha mestura de dor, noxo e fatalidade, describe así: «Son persoas que cando pechan os locais de lecer reúnense nunha casa privada para manter relacións sexuais, polo xeral sen protección e prolongado durante días». Nese ambiente probou por primeira vez «a mefedrona e o GHB, que son drogas que incitan ao sexo compulsivo».
«Nada che sacia. Estás nun salón con 20 ou 30 persoas interactuando sexualmente entre elas sen preservativo, que logo se dispersan a outras casas, é unha roda que non para», explica o onubense, que tivo os seus sustos, a pesar de que, en certo xeito, aborrezca eses escenarios. «Eu ía consumir, a evadirme, a tapar a miña soidade ou o que sexa. Nunca participei no sexo en grupo. Pero hai pouco tome máis GHB da conta. Non lembro o que me pasou e había signos de que tivera relacións sen o meu consentimento. E estiven tomando os retrovirales [contra o VIH] case un mes. Nestes sitios hai moitos depravados sexuais. Como o GHB anula a túa vontade, hai xente que che bota o dobre do recomendado e quedas grogui. Pódenche violar e pódenche facer barbaridades. Eu saía cunhas depresións enormes deses sitios. O teu imaxínache catro ou cinco días todas as semanas tendo sexo compulsivo. Sales como un cadáver aos cinco días, rebentado por todos lados. Está a prender a sífilis, as gonorreas, os fungos...», denuncia Jesús, que pon de exemplo a unidade de infecciosos do Hospital Virxe Macarena de Sevilla repleta destes casos. Quéixase de que neses locais «os camelos campan ás súas anchas e cobran con datáfono». Son eles mesmos, os vendedores de droga, os que alugan casas e, unha vez pechan as discotecas, montan estas festas ás que invitan os seus clientes. «Negocio redondo», di o garda civil, que asegura que no ambiente nocturno gai «a maioría da xente está atrapada en iso», que é un destrutor de parellas porque «cando relacionas o sexo coa droga é imposible que volvas gozar da parte pasional cunha persoa».
«Custoume moito traballo, un problema de alcoholismo e unha depresión saír do armario na Garda Civil»
A exposición pública, cunha conta de Tik Tok que xa ten máis de 40.000 seguidores, e a súa contundencia —«O chemsex é un problema que temos o colectivo gai»— están a valerlle a Jesús moitos reproches, algo ao que xa está acostumado. Non en balde, lembra que foi fundador de LGTBIPol, a asociación de policías e gardas civís gais. «Eu mato os nosos dereitos, pero o que non podemos facer é esconder un problema que é o noso por medo ao rexeitamento dos homófobos e á xente de extrema dereita. Os homófobos sempre nos van a rexeitar, destapemos os nosos problemas ou non», afirma.
No seu caso cre que xa se tivo que esconder demasiado porque cando entrou no corpo empezou a levar unha dobre vida. «Non quería que ninguén se decatase de que era gai. Mulleres en público, homes ás agachadas... Empecei a beber moito. Custoume moito traballo, un problema de alcoholismo e unha depresión saír do armario na Garda Civil que, gústenos ou non, é unha organización moi conservadora», recalca o axente, que, en calquera caso estalle moi agradecido á institución. Tanto como á asociación Adara de Sevilla, que agora lle está axudando a saír do chemsex, con terapia e alternativas sas de lecer.