Andreu Buenafuente e Silvia Abril: «Estamos a favor do cesamento de hostilidades na festa dos Goya»

Non importa que as redes sociais cebáronse nos últimos anos coas críticas aos presentadores da festa dos premios Goya. Andreu Buenafuente e Silvia Abril afrontan o seu papel a cargo de a cerimonia de mañá con humor e ganas de desarmar aos preofendidos. Esta semana instaláronse en Sevilla para ensaiar ata o último detalle dunha gala coproducida pola Academia de Cine e O Terrat que será retransmitida pola 1 a partir das 22 horas e que contará coas actuacións de Rosalía , James Rhodes e o trío formado por Rozalén , Amaia Romero e JuditNeddermann .

Pregunta. Como van os preparativos?

Silvia Abril. Moi ben. Estamos moi excitados, con moitas ganas e moita ilusión desexando que chegue xa o sábado.

P. Presentar os Goya converteuse nos últimos anos nunha profesión de risco?

S. a. Debemos de ser unha parella de inconscientes, pero fainos moitísima ilusión. Queremos intentar cambiar esa tendencia.

Andreu Buenafuente. Eu estou polo cesamento das hostilidades en torno ao mundo este que nos inventamos do risco dos Goya. É unha gala con moita audiencia, pero talvez esquecemos que é unha festa do cine, que pasa o seu mellor momento, por certo, con cómicos que van intentar facer pasar un bo intre. Só vexo argumentos a favor de relaxar o ambiente e quitarlle toda esa virulencia, que non axuda demasiado.

P. Dani Rovira chegou a dicir que non lle mereceu a pena presentar os Goya. Despois de dúas galas, cre vostede que segue compensando?

A. B. Eu si. Creo que é unha festa marabillosa e que a academia confíe en ti outra vez é algo que me enche de orgullo e emocióname moito. Así que mo tomo como un reto para ir divertirme e este ano, con Silvia, pois aínda máis.

P. As dúas galas dos Goya que maior audiencia tiveron foron as dúas que presentou vostede, no 2010 e 2011. Que fará para superarse a si mesmo?

S. a. ¡Que reto, eh!

A. B. Pois o que fixen foi acompañarme de Silvia, que multiplica as posibilidades. Eu só xa o fixo e saíra moi ben, así que agora é case un rexistro novo, un volver empezar, pero coa experiencia doutras veces e coa incógnita positiva de ver como se van multiplicar os rexistros. Creo que os dous damos moitas posibilidades para desenvolver a gala e vou gozalo moito.

P. Haberá intervencións conxuntas similares ás de Latexa Motiv?

A. B. Bo... non sei exactamente se vai ser iso, porque, sendo nós mesmos, fixemos algo a medida do acto. Entréganse moitos premios, que son o corazón da gala, e temos unhas incursións que teñen que ser moi específicas, moi medidas en canto a duración, non é esa cousa inabarcable que che dá un programa diario. Pero estamos nós e non imos cambiar nunha semana. Non creo que Silvia de súpeto se poña como Nuria Espert. Daríasme/Daríanme un susto que morro...

S. a. Non, non, podes estar tranquilo, Andreu.

P. Como se vacina un para ler as redes sociais ao día seguinte?

S. a. Non me vou a vacinar porque non as vou ver, fíxache o que che digo. É que hai dous anos que non as vexo e non o vou a facer o día despois dos Goya como comprenderás. Andreu, eu non se ti, porque ti es máis usuario...

A. B. Eu díxenlle a un amigo que estea pendente e que se ve que teño que abandonar o país que mo diga para comprar os billetes. E que, se todo vai segundo o previsto, non me diga nada. Así vai ser o día seguinte. Gustarame almorzar forte o domingo.

P. Pódese vivir á marxe das redes sociais sendo famoso?

S. a. Eu levo dous anos vivindo á marxe e de marabilla. Claro que se pode...

A. B. Esquécesenos que a maioría da xente vive sen redes sociais. É un tema moi goloso para os medios, pero non abarca nin moito menos á maioría da sociedade. Pero parece que se dis isto es un antievolución. Non sei. Gústame máis pensar na rúa, no bar, na cara do que se cruza contigo e diche isto si, isto non, no corpo a corpo, que é onde sempre traballei.

Doce nomeamentos con selo galego para os Goya

x. f.

«O humor sobreviviu a todo e tamén o fará agora»

Desde unha cama, ao John Lennon e Yoko Ono, Silvia Abril e Andreu Buenafuente gravaron vídeos promocionais dos Goya para reivindicar o riso e conxurar a tentación contemporánea de sentirse ofendido por todo.

P. Son bos tempos para o humor?

S. a. Quero crer que si son bos tempos para o humor a pesar de que parece que hai unha pel moito máis fina en segundo que sectores. Eu vou facer caso omiso. Chámame naíf, chámame inconsciente, pero como eses tiros non me interesan, non os compro, prefiro omitirlos.

A. B. Creo que o humor sobreviviu a toda na historia, ás ditaduras, ás posguerras, ás épocas de crispación, ao falso benestar, a todo. E tamén vai sobrevivir agora. O humor é inabarcable, é como o aire, escápase entre os dedos. É tan emocional, que vai sobrevivir tamén a esta época, por sorte.

P. Nos vídeos de presentación parodian moitas cousas, entre elas a linguaxe inclusivo. Hai un exceso de corrección política?

S. a. Creo que si. Rimos precisamente diso, de que chegamos a un punto no que é case ridículo. Hai cousas máis serias e profundas que o feito de cada vez que falas dunha palabra en masculino ter que facer o paso ao feminino constantemente. Non hai que perder o sentido común, hai que cambiar cousas moito máis profundas.

P. Como levan traballar en familia?

S. a. Levamos moitísimos anos facéndoo. De feito coñecémonos traballando. Formamos un equipo cunha maquinaria que funciona moi ben xunta e creo que isto vai sumar, mesmo a multiplicar, no caso da gala.

A. B. Traballamos máis, pero como hai tanta complicidade nin nos damos conta. A min polo menos non me xera ningunha incomodidade. O traballo e o lecer mestúranse, sempre se mesturaron, porque temos a bendición de que este traballo nos encanta, é divertidísimo e é moi difícil pórlle portas. Ás veces queres irche a cear e falar doutra cousa, pero encántanos o que facemos.

Cal é a túa porra dos premios Goya 2019?

M.V.

---

---

---