Xogos como encrucillados, sudokus, sopas de letras, dameros e encrucilladas son tamén unha ferramenta educativa que cada vez utilizan en maior medida os profesores para fixar a atención dos seus alumnos e mellorar as súas habilidades. A revista «Elemental», que La Voz ofrece os domingos en Galicia, pode servirlles de axuda.
18 abr 2018 . Actualizado ás 05:00 h.«Eu sen dúbida que os recomendo para os nenos». Carmen Pomar, profesora de Psicoloxía Evolutiva e da Educación na Universidade de Santiago, non ten dúbidas. Os pasatempos entreteñen, pero tamén forman. Son un xogo, pero tamén unha porta á aprendizaxe no que os alumnos centran a súa atención e desenvolven as súas habilidades cognitivas, amplían o seu vocabulario, adquiren destrezas lingüísticas e reforzan a súa capacidade de lóxica e entretemento. Non é de estrañar, entón, que sexan utilizados como un recurso educativo en clase. E cada vez son máis os profesores os que apostan por esta alternativa, á que a recado a revista Elemental, que se ofrece todos os domingos con La Voz de Galicia, poderá servir de gran axuda.
«Desde o punto de vista educativo os pasatempos son moi útiles. É un recurso que se usa moitísimo en educación, moitísimo máis do que a xente se cre. E, desde o punto de vista psicoeducativo, cando os pais me preguntan que fago, que libro compro, que fichas utilizo, eu o que lles digo é ningunha: simplemente cos encrucillados, as sopas de letras ou buscar as diferenzas xa está, porque ademais aos nenos engánchalles moito máis que o material puro e duro das editoriais educativas», resume Carmen Pomar.
E Patricia Galán, directora do CEIP Ponche dous Brozos de Arteixo, que se caracteriza pola súa innovación educativa, constátao. «Depende das aulas e dos titores, pero si son unha ferramenta educativa moi útil, que se emprega, ao mellor non coa frecuencia que quixeramos, porque o currículo é moi avultado e hai moito que facer, pero evidentemente si que son unha ferramenta útil e lúdica». No seu caso particular confesa que «utilizo e utilicei moitas veces os encrucillados e os sudokus, os xogos das diferenzas ou as sopas de letras, e supoño que os compañeiros tamén».
Tampouco resulta unha sorpresa que nalgún momento os alumnos non se atopen no exame coa típica pregunta, senón que no seu lugar apareza un encrucillado adaptado ao tema de estudo. Se responden adecuadamente suporá que teñen a lección ben aprendida. «Dependendo da temática do encrucillado, pode servir para facer unha avaliación dos coñecementos dos alumnos», apunta Galán.
Tamén en exames
Juan Sanmartín, profesor de Matemáticas e Física e Química no centro Vila de Arenteiro do Carballiño, é un exemplo diso. «Nun exercicio -explica- púxenlles un encrucillado no que tiñan que buscar os oito elementos dun laboratorio». Sanmartín, que tamén é o organizador da Olimpíada de Química en Galicia, púxolle a mesma proba aos participantes no exame. «A verdade -di o docente- é que me gustaría traballar máis con este tipo de materiais na aula, porque lles achega aos alumnos outros coñecementos e teñen que utilizar un pouco máis a cabeza, pero co currículo apertado que temos non sempre podemos. Aos rapaces motívalles máis porque é un xogo, pero no que aprenden».