A sentida homenaxe ao falecido Josepe García, autor do éxito «Bo Camino!» e gran promotor da ruta: «No Obradoiro abrazámonos todos»

Xa pasou un mes e medio desde a morte aos 55 anos de Josepe García, un dos referentes do Camino e dos seus máximos promotores, pero a súa pegada segue presente entre moitos dos peregrinos, como o guía Raúl Vicenzo Giglio, para quen a ruta tamén supuxo un antes e un despois na súa vida. «Para todos os amantes do Camino a súa morte, tras unha rápida enfermidade, foi un mazazo. No meu caso, cando transcendeu a noticia do seu falecemento, eu estaba a guiar a un grupo de peregrinos que realizaba o itinerario desde Porto. Podía deixar a ese grupo e intentar chegar ao tanatorio, pero optei, aínda con dor, por continuar na ruta, enchendo, iso si, a credencial co seu nome. Entendín que a el gustáselle que continuase o Camiño, o que el sempre promoveu. Cando cheguei a foina Praza do Obradoiro moi bonito, porque nos xuntamos varios dos seus amigos e coñecidos alí. Abrazámonos todos...», evoca, aínda conmocionado polo falecemento.

«Deuse a casualidade de que eu nunca coincidira con el cubrindo a ruta. E iso que entre os dous sumamos máis de 90 Camiños…», evoca. «El cubriu a súa primeira ruta no 2007 e, desde ese ano, xa non a abandonou. Pouco tempo despois, decidiuse a trasladar a un libro todas as sensacións e vivencias que sentimos os que non nos resistimos ao encanto do Camino, tamén polo que achega de serenidade e paz interior. De aí xurdiu o seu libro Bo Camino!, o saúdo que o cambiou todo na ruta, unha das obras de cabeceira para moitos amantes do Camino e a primeira novela en España sobre a ruta escrita en clave de desenvolvemento persoal», explica o guía Raúl Vicenzo Giglio, quen, neste xullo si puido estar en Madrid no funeral que se realizou por Josepe. «Foi moi bonito, emotivo, con moitos recordos de todo o que a el motiváballe. Na igrexa estaba a súa guitarra —era tuno na Universidade Complutense—, e tamén a cuncha de peregrino, e o seu libro», continúa.

«El era un namorado da vida. Foi un dos pioneiros en España no mundo do coaching. Era un especialista en intelixencia emocional... Serviu de inspiración a moitos peregrinos. Na súa obra Bo Camino! Josepe describía o proceso de transformación dun home que descobre, tras a ruta, novos xeitos de mirar as cousas e novos recursos para afrontar os problemas», razoa, sen deixar de pensar en novas homenaxes a Josepe.

«Unha tradición que había no Camiño é que, cando un peregrino falecía en ruta, en ocasións a xente do pobo onde morría seguía co seu traxecto cara a Santiago; iso supuña continuar co seu Camiño. Recollendo iso, e como nun intento de preservar algo o legado de Josepe, xa pensamos en organizar para este setembro unha ruta de peregrinación no seu nome, que cubriría as etapas Sarria-Santiago ou Santiago-Fisterra. Aínda non o temos claro. Estamos a preparar todo...», avanza.

«Do que non hai dúbida é que o seu recordo pervive entre os amantes do Camino...Eu fixen a miña primeira ruta nos anos 90, tras a morte do meu mellor amigo. No 2023 cumprín o meu 40.º Camino no medio do duelo pola miña nai. Agora chega o falecemento do meu bo amigo Josepe... Para min, e creo que moita xente, o Camiño tamén axudar a sandar a perda de alguén querido. A el gustaríalle que lle lembrásemos así, camiñando. E desde o seu falecemento é o que moitos fixemos», estima.

---

---

---