Cando un piso non é apto para preparar os exames finais: «As fiestras son tan pequenas que non apagamos a luz en todo o día»

C. N. SANTIAGO / LA VOZ

VIVIR SANTIAGO

Una de las habitaciones deL piso, la que tiene la ventana más grande de todas. Da a un patio interior y, pasadas las siete de la tarde, todo se ve oscuro.
Unha dos cuartos do piso, a que ten a fiestra máis grande de todas. Dá a un patio interior e, pasadas as sete da tarde, todo ver escuro.

Cuartos sen fiestras ao exterior, sen escritorio no que apoiar computador e apuntamentos... cinco universitarios reflexionan sobre como é estudar nunha vivenda prototípica para estudantes en Santiago. «A mesa que temos para comer tamén a necesito para facer as cousas de clase», di unha delas

28 may 2024 . Actualizado á 12:57 h.

Os universitarios de Santiago atópanse no medio do período de exames finais do segundo cuadrimestre. Estas semanas, La Voz fíxose eco das interminables colas que se forman á porta da biblioteca Concepción Arenal, coñecida popularmente como a Conchi, antes de que abra. «Cheguei ás oito de mañá, media hora antes da apertura de portas, e non conseguín atopar sitio en ningunha das tres plantas», contaba a este medio Fernando Noya, un estudante alí presente. Pero, por que estes cheos nas aulas de estudo da USC? a que débese a demanda cando, pensando na comodidade, como na casa en ningún sitio? O que está claro é que, ano tras ano, suceden as mesmas imaxes. Na porta de Dereito, cuxas salas son as únicas que abren as 24 horas do día, un grupo de universitarios responde: «Se me quedo no piso non son capaz de concentrarme».

Continúa a conversación e detalla: «O escritorio do meu cuarto é moi pequeno, case non podo sacar os apuntamentos e o portátil á vez». Como el, en segundo ano de Medicina, outros tantos mozos padecen a mesma problemática. Os pisos de estudantes, ademais de escasos, non sempre gozan dunhas condicións óptimas para, neste caso, poder estudar. Cuartos diminutos, do tamaño dun armario, humidades ou problemas co propio mobiliario da casa, vello nos pisos máis baratos, dificultan a tarefa dos estudantes nestas datas. Costa atopar aos que non se decantan pola biblioteca tanto para memorizar como para facer traballos. De todos os consultados para elaborar estas pezas, prefiren na súa gran maioría estudar nas aulas da USC.

«Agora, aínda que os días sexan máis longos, ás sete da tarde xa se ve todo escuro», explica Darío M., estudante de segundo curso de ADE. Insignia o seu piso, con cinco fiestras e todas interiores. Vive no Ensanche, nas inmediacións da Praza Roxa, pero ningunha dos seus cuartos dá ao exterior. En dous delas, as máis pequenas, as fiestras apenas chegan ao metro de ancho. «Nestas dúas a luz ten que estar sempre acesa», continúa. O salón, alongado, remata con outra fiestra ao mesmo patio de veciños. A pesar de todo, non se queixa da súa situación. «Por esta zona é difícil de atopar e hai pisos que dobran en prezo o que pagamos nós, que son uns 650 euros ao mes —para dividir entre catro— máis gastos. Quizais priorizamos a localización ás propias condicións da casa, sabiamos ao que viñamos», explica.

El e os seus outros tres compañeiros adoitan ir ás bibliotecas, tanto á da súa facultade, no campus norte, como ás do campus sur que abren tamén as fins de semana. Desprazarse ás aulas de estudo é algo que ten xa completamente interiorizado. «Nótase que o piso é vello e iso fai que sexa máis barato do normal por aquí», di. As paredes son todas amarelas e teñen marcas de desgaste. Probablemente, de colgar cadros ou imaxes. Dous delas non teñen cortinas, só persianas. En ningunha hai máis mobles que a cama, unha cómoda e unha pequena mesa de estudo, que para eles é suficiente. Adoitan traballar na biblioteca ou, en todo caso, na mesa do comedor, que antecede ao salón, con tres sofás e unha pequena mesita onde pon a tele. En canto a mobles, hai o básico e fundamental.

Una de las habitaciones más pequeñas, con una cama de noventa centímetros, una cómoda y una ventana al mismo patio interior que el resto. En esta, la luz tiene que estar encendida todo el día.
Unha dos cuartos máis pequenos, cunha cama de noventa centímetros, unha cómoda e unha fiestra ao mesmo patio interior que o resto. Nesta, a luz ten que estar acendida todo o día.

Alba Fernández, estudante de máster, vive nun estudo de «non máis de 25 metros cadrados». «Está todo xunto: a cama, o sofá, o moble do salón, a cociña e, aí, unha mesa que, ademais de para comer, uso para estudar e traballar», explica este mozo. No seu ático, cunha pequena fiestra que tamén dá a un patio interior, é o único espazo que ten para apoiar o portátil e os apuntamentos sentada nunha cadeira. «Realmente, cando me quedei co piso non había nin pensado nisto. Había tan poucos e eran tan caros, que me quedei co primeiro que entraba nas miñas posibilidades e necesidades», lembra. Agora, despois de dúas tempadas de finais vividas no estudo, aínda non é capaz de sentenciar se lle merece a pena ou se non. «Gustaríame ter un piso máis grande e con máis comodidades? Si. Que sendo realista penso que podo chegar a atopar unha opción mellor a esta? Véxoo complicado. E mira que tampouco pido demasiado! Só un cuarto separado da cociña e do baño», chancea.

Sobre os escritorios diminutos que teñen algúns pisos de estudantes reflexionan tamén Diego, Brian e Alejandra, tres mozos que descansan a media tarde nas inmediacións da biblioteca Concepción Arenal. «Cando quero facer algo de clase vou á cociña, que aí temos unha mesa bastante grande», explica ela, que no piso que comparte no Ensanche con tres persoas máis non ten escritorio no seu cuarto. 

O problema vén cando quere traballar ás mesmas horas que as súas dúas compañeiras queren facer a comida. «Ás veces, sobre todo en exames, que estamos todo o día estudando, é difícil de compaxinar», continúa, admitindo que, cando hai máis xente na cociña, leva os apuntamentos ao seu dormitorio. Por iso, cando sabe que vai ter que que dedicar tempo á tarefa, baixa a algunha biblioteca do campus sur, a uns cinco minutos camiñando da súa casa. Diego, que ten un escritorio pegado á parede, reflexiona acerca do seu tamaño. Para escribir, cos dous brazos sobre a mesa, «non é demasiado cómodo». «É certo que se queres sacar bolígrafos, subrayadores, papeis e tablet, queda un pouco pequeno», explica. 

Únete á nosa canle de WhatsApp

Cos exames ao virar a esquina, as aulas de estudo e bibliotecas da USC amplían as súas aperturas para satisfacer as necesidades dos estudantes. A continuación, os horarios completos: 

As que abren os sete días da semana e en horario estendido:

Biblioteca de Dereito

  • Aberta as 24 horas ata o 5 de xuño.
  • De 08.30 a 03.00 horas do 6 ao 9 de xuño.

Biblioteca Concepción Arenal

  • De 08.30 a 00.00 horas ata o 9 de xuño.
  • De 09.00 a 22.00 horas do 10 ao 30 de xuño.

Biblioteca de Ciencias Económicas e Empresariais

  • De 08.30 a 22.00 horas ata o 9 de xuño.

Biblioteca de Bioloxía

  • De 08.30 a 22.00 horas ata o 2 de xuño.

As que abren entre semana e en horario regular:

No campus norte:

  • Biblioteca de Comunicación: De 08.30 a 20.00 horas
  • Biblioteca de Educación: De 08.30 a 21.00 horas.
  • Biblioteca de Filoloxía: De 08.30 a 21.25 horas.
  • Biblioteca de Enfermería: De 08.30 a 21.30 horas.
  • Biblioteca de Óptica e Optometría: De 08.30 a 21.30 horas.
  • Biblioteca de Medicina: De 08.30 a 21.30 horas. 

No centro histórico:

  • Biblioteca de Historia: De 08.30 a 21.30 horas.
  • Biblioteca de Filosofía: De 08.30 a 21.30 horas.
  • Biblioteca Xeral: De 08.30 a 21.30 horas.

No campus sur: 

  • Biblioteca de Química: De 08.30 a 20.15 horas.
  • Biblioteca da ETSE: De 08.30 a 20.30 horas.
  • Biblioteca de Farmacia: De 08.30 a 21.00 horas.
  • Biblioteca de Psicoloxía: De 08.30 a 21.00 horas. 
  • Biblioteca de Matemáticas: De 08.30 a 21.30 horas.