Ángel Refojos: «Cheguei á nosa empresa de animación, que foi premiada como a mellor de España, tras coller o micro nunha voda»

Olalla Sánchez Pintos
Olalla Sánchez SANTIAGO

SANTIAGO

PACO RODRÍGUEZ

Coñecido en Santiago como Angelillo, dedicouse desde mozo á animación, primeiro á infantil, como monitor no Centro Don Bosco e, desde o 2015, á musical, na empresa A Gramola, que codirige desde o 2019. É ademais adestrador do club de fútbol C.D. Belvís

03 ago 2025 . Actualizado á 12:21 h.

No verán Ángel Refojos non cesa de animar todo tipo de eventos. «A pesar de que hai vodas todo o ano, nestes meses non paramos. A fin de semana pasada fun disyóquey nunha ligazón mexicana», aclara o santiagués, de 38 anos, un dos dous socios a cargo dA Gramola, unha das firmas de animación musical máis recoñecidas, tamén a nivel nacional. «Xa desde os 16 anos, cando empecei de premonitor no Centro Don Bosco, lémbrome animando en vacacións, aí a nenos, e feliz», remarca sobre unha traxectoria sempre de cara ao público.

 «O meu pai, tras chegar de Cangas, traballou na librería do Seminario Maior e no Instituto Teolóxico Compostelán, vinculándose de inicio ao Centro xuvenil Don Bosco, onde os meus dous irmáns e eu, e xeracións de nenos, crecemos. Era o noso punto de encontro. Alí pasabamos horas con xogos como o de ovo, pico, araña... Tamén iamos a campamentos, con actividades nocturnas. Son épocas que te marcan. Moitos dos meus amigos veñen de aí», valora sobre o centro de Belvís que converteu o tempo libre nun espazo de comunidade. «Mentres estudaba no IES de Fontiñas, fun xa nese centro premonitor, tamén en campamentos de verán. Con 24 anos, e tendo os cursos de monitor e director de tempo libre, contratáronme para todo o ano. Foi unha etapa preciosa. Nunca me impuxo levar grupos grandes, de 500 nenos nunha semana... Gozo con eles. Intento facer o que eu demandaba cando era pequeno: que xogasen comigo», razoa. «Parezo tímido, pero non o son. Eu alí era o que collía o micro», enlaza.

PACO RODRÍGUEZ

«Aos 28 anos fun de invitado a unha voda dun monitor de Don Bosco e o disyóquey da empresa que a animaba, A Gramola, pediu se alguén se atrevía a falar. Collín o micro e fixen que a xente bailase... Quen imaxinaba que, tras iso, ofreceríanme entrar nesa grande empresa que, desde o 2019, codirijo. Ao principio compatibiliceino con Don Bosco, pero, tras dous anos, dediqueime a ela, póndome ao día coas distintas bibliotecas de música. Eu sabía animar, pero aínda non chegaba a todas as cancións...», evoca divertido. «NA Gramola cubrimos todo tipo de eventos; máis de 300 ao ano. Deles, o 60% son vodas... Algo crucial para que a xente baile é tirar da persoa máis animada ou interactuar ti moito co público. Hai temas, ademais, como Saturday Night ou Ao compás dunha muiñeira, que, unha vez avanzada a festa, non fallan... Co tempo aprendes ademais a dicir "non" cando che piden sete veces a mesma canción, como Despacito», cita rindo. «Reconforta localizar temas antigos polos que che preguntan, como un dos anos 30 do que me falou un señor maior de Lugo. Ao dedicarllo, emocionouse», apunta, entre máis recordos.

«Antes do covid cubriamos en Vigo a festa do Nadal para familias coa que Citroën enchía unha nave enteira, algo que tamén pasa en Santiago con Finsa. Eses son actos bonitos», resalta, antes de constatar a expansión da súa firma que en fins de semana de verán pasa de 3 a 13 traballadores. «O noso ámbito é Galicia, pero tamén nos chaman de Madrid ou Portugal. Aquí colles eco cando animas eventos como a voda de Ana Peleteiro... Noutra un dos invitados era o exportero do Real Madrid, Diego López. Acórdome porque eu son seareiro...», mostra.

 

«Para alegrar una fiesta es imprescindible que el DJ esté animado. Yo <br />trato de interactuar moito co público», destaca Ángel Refojos
«Para alegrar unha festa é imprescindible que o DJ estea animado. Eu
trato de interactuar moito co público», destaca Ángel Refojos PACO RODRÍGUEZ

 «O meu pai, Ángel Refojos, é o presidente do club de fútbol C.D. Belvís, no que eu xa xogaba de neno e ao que sigo ligado, como adestrador do equipo sénior e xogador de veteranos. Para diferenciarnos, a el chámanlle presi e a min, Angelillo», sinala. «Ese é sobre todo un club de amigos, que busca a integración. Motiva por exemplo saber que desde setembro poderá competir connosco un refuxiado senegalés que xa adestraba, pero sen ficha», rescata, e recoñece o seu bo momento.

«Ilusiona ver que A Gramola, a raíz dos comentarios dos noivos, destaca anualmente nunha plataforma de vodas entre as máis valoradas. En dous anos logrou incluso o premio a mellor empresa de animación musical de España. É sobre todo importante porque notas que a xente quedou contenta. Pasa igual cando dun evento sáeche outro. Aínda en xullo dunha comuñón xurdiume un cumpre. Aí xa conxugo animación musical e infantil», celebra.