Falan as xornalistas galegas: crónica revelada en feminino

Carla Tilve / J. C.

SANTIAGO

ICIAR PEREIRAS

Un traballo do Colexio Profesional de Xornalistas reconstrúe mediante un relato colectivo de mulleres os problemas do sector

05 jul 2025 . Actualizado á 05:00 h.

Da mirada patriarcal dos medios de comunicación, da conciliación —ou da súa imposibilidade—, do acoso sexual dentro e fóra das redaccións. Da crise de credibilidade dos medios. De temas como estes reflexionan as voces de referentes femininas, recuperadas e revindicadas polo Colexio Profesional de Xornalistas de Galicia no seu proxecto As abrandases non xornalismo galego: A crónica revelada, galardoado na sexta edición dos Premios Luísa Villalta, impulsado pola Deputación dá a Coruña e presentado no Consello da Cultura.

Co obxectivo de forxar un nexo entre xeracións pasadas e futuras, o volume constrúe un relato colectivo que combina a investigación documental do papel das mulleres na historia do xornalismo con entrevistas a trece voces destacadas na historia recente: Rita Alonso, Isabel Bravo, Pilar Fariña, Ujué Foces, Cristina Huete, Cristina Lombao, Margarita Ledo, Carmen Merelas, Tareixa Navaza, Concha Pino, María Xosé Porteiro, María Rey e Ana Romaní. «Son auténticas referentes non de abondo coñecidas, pero sen as que non se pode contar a historia do xornalismo galego», destacou Belén Regueira, decana da institución, durante o acto de presentación. Pero aínda son máis as historias femininas que se necesitan visibilizar e é por iso que se prevé unha futura ampliación da obra.

Segundo a coordinadora do libro, Eliana Martíns, aínda que no Colexio de Xornalistas a igualdade de xénero foi unha preocupación historicamente recoñecida, «faltaba falar de nós mesmas e de como foi entrar nas redaccións».