Sofía Vázquez Manzano: «Aquí son feliz, podo conciliar, gaño máis e as mulleres temos voz»

Agora é feliz e, aos seus 44 anos, está entusiasmada cos seus estudos de bacharelato que pronto empezará, compaxinándoos co traballo profesional e o fogar. Sofía Vázquez Manzano, natural de Ferrol e afincada na Coruña, é un das sete protagonistas da exposición fotográfica Enredadas no Cambio, que se inaugura hoxe en Santiago. A mostra recolle o sinal de emprendedoras de España, Perú, Bolivia, Nicaragua e Colombia, mulleres que foron capaces de cambiar as súas propias historias, así como a das súas familias e comunidades. «Son referentes do emprendimiento e o liderado feminino que queremos facer visibles», tal como sinala a Fundación Taller de Solidariedade, entidade promotora da exposición, que tamén quere descubrir como as dificultades globais ás que se enfrontan as mulleres á hora de emprender maniféstanse de forma diferente en cada lugar e persoa.

Vázquez é a responsable de Mulleres Colleiteiras, unha cooperativa social sen ánimo de lucro integrada por nove mulleres, que se dedica á recollida de aceite doméstico usado para convertelo en biodiésel. «Aquí son feliz, porque non son un número, participo na toma de decisións e podo conciliar vida laboral e familiar. Antes traballei como dependenta en tendas de moda e grandes almacéns, pero as condicións laborais eran incompatibles comigo. Agora gaño máis, e encántame o que fago, porque traballamos o punto social e as mulleres temos voz», segundo explica con orgullo, aínda que non oculta outras dificultades ás que debeu enfrontarse no pasado por razón da súa etnia. «Ao ser xitana tiña que demostrar máis que sirvo para o traballo, sempre custa máis que confíen en ti. Pero como eu tiña estudos e un pai moi coñecido, todo me foi máis doado tamén», engade.

A emprendedora advirte de que a integración e a relación da comunidade xitana co resto avanza «moi lentamente», pero ela teno claro: «A miña familia tamén son os payos, estou rodeada de todos e estamos unidos. As miñas amigas da infancia son paisanas. Para min a diversidade é o que mola, é boa. A túa raza, os teus ideais, a min todo iso me dá igual. É algo moi positivo. E na miña casa falo calei, os maiores non queren que o perdamos». Sofía, que ten unha filla de 21 anos, iniciará pronto os estudos de bacharelato, afrontando un novo desafío na súa vida. «Encántame estudar, a historia e a política fascínanme, son moi curiosa e gústame descubrir de que xeito estamos aquí. É certo que noto o cansazo: traballar, estudar, a casa, pero é moi satisfactorio para min», segundo subliña.

Mulleres Colleiteiras —tal como indica o seu responsable— ofrece unha saída laboral a moitas mulleres que nunca tiveron esa oportunidade de futuro, formación en horario laboral sobre nutrición, saúde e deporte, así como facilidades para volver estudar ou sacar o carné de conducir. A cooperativa naceu en 2015 ao amparo da oenegué Arquitectura Sen Fronteiras. «Sen ela e sen Taller de Solidariedade nada disto sería posible, aos que queremos darlles as grazas. Somos unha cooperativa viable e rendible. Recollemos o aceite usado en concellos, empresas e hostalería. Temos unha nave en Oleiros, con depósitos para poder decantalo e, logo, levámolo á biorefinería. Así que na nosa actividade tamén coidamos do medio ambiente», conclúe Sofía.

---

---

---