Detrás do mostrador nunha mercería que leva 45 anos aberta en Ourense: «Imos facer talleres para quen non sabe coser nin un botón»

As galerías comerciais son un modelo de negocio moi característico da cidade de Ourense. Moitos deses espazos repartidos por toda a capital albergan establecementos que levan décadas atendendo o público e un dos que xa pode presumir de experiencia é A Boutique do Botón. Situada na entreplanta das galerías Proyflem, que conectan cálelas Progreso e Doutor Fleming, este comercio é un referente no sector da mercería que desde hai un tempo rexenta Virginia Pérez. «O meu pai e a miña nai montaron a tenda hai 45 anos, pouco despois de que abrisen as galerías, e o negocio nunca cambiou de localización», conta a filla.

Sempre se dedicou á mercería de modistas: botóns, fíos agullas, puntillas e todo aquilo que se necesitaba para elaborar confeccións. «Antes a modista facía traxes completos, agora máis que nada traballar arranxos», asegura a comerciante, que lembra que moitas veces os seus pais dicíanlle que os días en que ía unha modista pola mañá a comprar, a recadación da xornada estaba feita. «Levaban hombreras, botóns, cremalleiras, entretelas... agora compran menos», conta. Facía o seu pai, e ela manteno, reparacións de carros de cremalleiras, broches de cazadora e botóns de pantalóns vaqueiros, outro dos puntos fortes desa boutique na que agora tamén se pode comprar roupa de bebé, mandís para colexios e facer encargos de bordados. «Empezar de novo nunhas galerías pode ser complicado, pero nós levamos aquí toda a vida e a xente xa nos ten localizados», asegura Virginia en relación á particularidade de desenvolver o seu negocio nun local que non dá á rúa.

Ela criar entre teas e botóns e cando os seus pais, durante a pandemia, decidiron dar un paso atrás, tomou as rendas xa que, ademais, gústalle moito o mundo da moda. «Aínda veñen clientes de toda a vida que preguntan por eles», conta Virginia, que tamén suma moitos novos visitantes grazas á súa presenza nas redes sociais e á aposta por actividades que fan comunidade. «Organizamos talleres de croché unha vez por semana e tamén queremos facer outro para xente que non sabe nin coser un botón», adianta. Explica que os labores tradicionais non pasaron de moda. «A xente busca cousas que lle relaxen, coas que poder distraer a mente e ademais estar en compaña, xa que no barrio hai moita xente que está moi soa», asegura. De todas as iniciativas pódese obter información a través das redes sociais. «Anunciamos todo, tanto a mercancía nova como os talleres que facemos», asegura.

---

---