A única palabra que causa pavor na Moncloa

Francisco Espiñeira Fandiño
Francisco Espiñeira SEN COBERTURA

OPINIÓN

La portavoz de Junts en el Congreso, Míriam Nogueras; el presidente del partido, Carles Puigdemont; y el secretario general de la formación, Jordi Turull; en una reunión en Waterloo (Bélgica). Olatz Castrillo efe
O portavoz de Junts no Congreso, Míriam Nogueras; o presidente do partido, Carles Puigdemont; e o secretario xeral da formación, Jordi Turull; nunha reunión en Waterloo (Bélxica). Olatz Castrillo efe Olatz Castrillo | EFE

06 nov 2025 . Actualizado á 19:21 h.

Carles Puigdemont necesita que lle fagan casito. Hai dúas semanas que lanzou o seu grande órdago en Waterloo para aplacar aos seus alcaldes e militantes e ninguén llo tomou en serio. Este xoves só cambiou o escenario. O Congreso que repudian e critican os separatistas serviu a Miriam Nogueras, a verdadeira executora da vontade do fuxido, para reclamar atención nunha fin de semana longa en Madrid coa ponte da Almudena. A emenda á totalidade a todas as leis é o seu xesto máis rotundo, aínda que, en realidade, para bloquealo todo terá que votar co PP e Vox. E, en realidade, a única novidade é que os separatistas anticipan o non a todo onde antes presumían de que o PSOE se decataría pola táboa de votacións.

Junts tensa a corda, pero non a rompe. Sabe que moi dificilmente volverá ter unha posición de tanta influencia como agora. E as noticias dos xulgados de Europa, á que fiaban boa parte da súa estratexia, xa non é que non sexan halagüeñas, é que directamente rompen o discurso de Boye, o avogado procesado con Sito Miñanco, e outros cabezas pensantes do independentismo de que Estrasburgo e a UE darían a razón aos impulsores do desafío secesionista. Este mesmo xoves, o Tribunal de Dereitos Humanos volveu avalar á Xustiza española.

Por iso, Puigdemont e a súa cuadrilla cóidanse moito de pronunciar a única palabra que causa pavor na Moncloa: censura. En Waterloo queren seguir apertando a soga por se cae algo. E non pasan das ameazas. Hai un ano xa fracasaron coa moción de confianza, que retiraron a última hora a cambio de nada porque, aseguran, pediullo o mediador salvadoreño que organizaba as charletas entre Santos Cerdán, agora preso, e o fuxido. Se os de Puigdemont manteñen de verdade o pulso esta vez, a Sánchez só lle queda o camiño das urnas. Non poderá sacar ningunha lei no Congreso sen contar co PP ou Vox e, desa forma, perigarían miles de millóns de euros en fondos europeos, que eran a súa única saída para sortear ao lexislativo. Ao PSOE só lle quedan as poltronas ou un novo golpe de ousadía de míster Handsome como o 23J.