Desconectar para volver conectar
Vendéronnos a idea de que estar sempre dispoñibles é sinónimo de ser produtivos, de que responder rápido é unha mostra de interese e de que compartilo todo fainos máis sociais. Pero, que pasa cando nos damos conta de que, no medio de tanta conexión, fómonos desconectando do esencial? Vivimos nunha rutina onde o móbil é o primeiro que miramos ao espertar e o último antes de durmir. Onde a inquedanza por responder unha mensaxe confúndese coa necesidade de estar en todas partes, aínda que iso signifique non estar realmente en ningunha. Acostumámonos a encher cada momento de espera cunha pantalla, a evitar o silencio con ruído dixital e a buscar validación nun corazón vermello en lugar de nunha mirada sincera.
Cantas veces estivemos nunha cea con amigos revisando o móbil en lugar de gozar a conversación? Cantos recordos quedaron atrapados nunha galería de fotos no canto de gravarse na memoria? Volvémonos expertos en capturar instantes, pero non en vivilos. É hora de apagar a pantalla e acender a presenza. De mirar os ollos, de escoitar con atención, de lembrar como era gozar dun momento sen sentir a necesidade de compartilo. Porque, ao final do día, o que realmente nos enche non é a conexión dixital, senón a conexión humana. Volvamos estar. De verdade. SILVIA Fernández Rodríguez. Valdoviño.
Bibliotecas
Escribía non fai moito Pérez Reverte que en certa revista semanal as súas reportaxes fotográficas mostraban sempre magníficas mansións, pero nunca aparecían bibliotecas. Pois ben, parece que iso cambiou recentemente. No último número publicado desa revista si aparece a fotografía dunha magnífica biblioteca que esperta a máis sa das envexas. No entanto, sorpréndeme o pouco uso que se fai destes espazos públicos. Confirmeime do aproveitamento que fan os estudantes das dependencias para manexar os seus apuntamentos e preparar exames, pero obsérvase pouco tránsito de lectores en busca de libros nos poboados andeis.
Tamén sorprende que en seccións como novela histórica ou novela negra non se atopen algúns clásicos de escritores como Robert Graves ou Raimond Chandler. A experiencia do observado non invita a fiarse dos datos sobre lectura que achega un barómetro recentemente publicado, no que se afirma que os españois entre 14 e 24 anos son os que máis recorren á lectura de libros no seu tempo libre. As estatísticas, como dicía o falecido Javier Marías, pode cargalas o diaño. Por iso, baixo o meu punto de vista, a información publicada é difícil de crer a xulgar non só polo experimentado en visitas a bibliotecas, se non tamén polos datos alarmantes de informes Pisa sobre a baixa comprensión lectora dos nosos adolescentes e mozos; provocada fundamentalmente o uso abusivo de dispositivos electrónicos. Ante estes acontecementos parece que a Xunta reaccionou e vai esixir un hora de lectura obrigatoria nos centros para o próximo curso académico, o cal me parece moi pouco, dada a dificultade que teñen moitos estudantes para manexar textos narrativos e expositivos. Habería que esforzarse en fomentar o uso das bibliotecas para estimular a adquisición de coñecemento a través de papel impreso, aínda que parece que a realidade non augura tanto optimismo para a lectura, agora que se avoga pola descolonización de todo. José Ramón García Gómez. Ourense.