O tempo pasa, o reloxo xoga en contra, porque en Galicia o sector eólico está parado, ou freado. Me enoja a noticia destes días de que Amazon investirá 15.700 millóns de euros en tres centros de datos sostibles en Aragón, multiplicando por seis o seu investimento previsto e usando exclusivamente enerxías renovables. E esa transcendental decisión da multinacional norteamericana non é casual nin arbitraria, débese á seguridade xurídica e facilidades outorgadas por esa comunidade autónoma ao desenvolvemento renovable, é dicir, de fontes limpas e autóctonas, que ademais propician prezos enerxéticos moi competitivos. Microsoft e a nova fábrica de baterías de Stellantis son empresas que tamén apostaron forte por Aragón. E alégrome por ese territorio.
Pero me entristece que Galicia, pioneira en España e no mundo na implantación desta tecnoloxía, quede atrás, deixando pasar unha oportunidade única. Temos o recurso do vento, a formación e o coñecemento adecuados, a cadea de valor —máis dun centenar de empresas de primeiro nivel conforman o noso ecosistema— e a convivencia dos nosos parques co medio rural durante máis de vinte e cinco anos nun terzo dos concellos galegos. Mentres a UE nos impele a fixar zonas de aceleración das renovables e crear portelos únicos para simplificar e axilizar permisos, nós mantémonos á marxe, inmersos nunha maraña xudicial que nos desconcerta. O interese público superior da enerxía sinalado por Europa é prevalente, e así o entenden o Tribunal Supremo e tribunais superiores doutras autonomías.
Hai en xogo 32 proxectos industriais estratéxicos en Galicia, 6.380 millóns de euros de investimento e 14.000 empregos, que necesitarán 4.000 MW de nova potencia renovable. Xa non se se somos conscientes do alcance destas cifras. Estamos a falar da reindustrialización da nosa comunidade, da posible emigración dos nosos fillos, nun mundo global cada vez máis competitivo. China , USA, Reino Unido ou Alemaña invisten miles de millóns na descarbonización nun escenario xeopolítico catastrófico. A demanda eléctrica de Galicia caeu un 36 % nos últimos catro anos, certo que inflúe a inactividade de Alcoa, pero é un dato tan preocupante como elevado para o noso progreso económico. Entre tanto, o sector eólico está en parada; a pesar de que numerosos proxectos contan coa preceptiva declaración de impacto ambiental, derivada dun marco lexislativo tan esixente como garantista. E os proxectos que non cumpren, as Administracións hanos tirado para atrás. Non hai barra libre, nin a queremos nin a desexamos.
E, aínda por riba, a ninguén parece importarlle o cambio climático, cunhas dramáticas consecuencias, que xa estamos sufrindo —o aumento das turbulencias na navegación aérea é o último que se coñeceu—, non só sobre os territorios e a atmosfera, senón tamén sobre os seres humanos. ¡Estamos ante un verdadeiro problema de saúde pública! A pesar do que din os negacionistas, Galicia ten unha dependencia do 66 % dos combustibles fósiles. Ou aproveitamos o noso vento ou só varrerá o po da nosa sepultura.