Ermidas Álvarez finou aos 102 anos na aldea de Villabol de Abaixo, onde pasou unha vida de traballo, pero rodeada de moito cariño
06 oct 2025 . Actualizado á 21:19 h.Se cada ser humano ten unha misión nesta vida, se algúns traen un pan debaixo do brazo cando veñen ao mundo, Ermidas Álvarez Gómez (Villabol de Abaixo, A Fonsagrada, 1923-2025), trouxo consigo unhas alforxas cargadas de bondade. Nada en Vilardongo, casou de mociña con Manuel Mon na casa de Orial, nos Vilabois, convertendo ese lugar na súa eterna morada e tamén en lugar de encontro e polavila do veciñanza e arredores. Pariu tres fillas que levan na súa xenética as dotes de humildade e bo facer, coma a proxenitora. Unha extensa familia de fillos, netos, bisnetos e un tataraneto conforman ou fogar que un día ela creou sendo un exemplo de amor, boa relación e arraigamento á terriña que vos viu nacer.
Nos anos de escaseza, a despensa de Ermidas estaba aberta de pao a pao, e quen se chegaba, ben por necesidade ou ben por gozar dun lugar con encanto, observaba xa na súa ollada unhas facianas co sorriso nos beizos e percibía a bondade manifesta dás persoas de ben.
Florencio dous Vilares, ou último cego andante, escollía e buscaba acomodo na casa de Orial. Durante moitos anos pasou alí vos duros invernos que daquela tingamos nas aldeas dá montaña. As noites de baile e canto que se organizaban arredor dá lareira perduraron non tempo ata que a emigración e ou avellentamento dá poboación e con ela, do rural, trouxo ou esmorecemento.
Repartindo consellos, colaborando cos veciños en calquera labor tanto agrícola coma doméstica, traballando sen desmaio un día tras outro transcorreu ou século vital de Ermidas.
A piques de chegar aos 103 anos (en xaneiro sería ou seu aniversario), vaise a referencia, a persoa na que conflúen as virtudes do que debería ser un ser humano, corazón inmenso con bondade infinita. Vos que a apreciamos, a coñecemos e gozamos dela non a esqueceremos xamais. Ou seu exemplo será transmitido ás xeracións vindeiras, tentando que ou mundo sexa un pouco mellor guiados pola ronsel luminoso que ela acendeu e que nunca se apagará.
Ou enterro, este martes na súa aldea
Tanto ou domingo coma onte oficiouse unha misa non Tanatorio Regueiro, na Fonsagrada. Este martes, 7 de outubro, terá lugar a saída do tanatorio ás 12.00 horas ata ou cemiterio parroquial de Lamas de Moreira, parroquia onde habitaba Ermidas. Seguidamente celebrarase a misa funeral na igrexa parroquial. Veciños, amigos e familiares despedirán a avoa máis lonxeva, e seguramente unha dás máis queridas, dá comarca da Fonsagrada.