Foi demandada pola empresa que contratou fai dez anos para que se encargase de construír as instalacións, que finalmente quedaron a medio facer
14 ene 2023 . Actualizado ás 21:49 h.Os impulsores do proxecto do parque eólico de Seteventos, no Saviñao , terán que pagarlle máis de oito millóns de euros a unha empresa que traballou na construción destas instalacións. Os responsables de Solidariedade Solar levan anos envoltos en litixios con esa empresa e recorreran ao Tribunal Supremo a que ata agora era a última sentenza sobre este caso, que lles era desfavorable. O Supremo acaba de confirmar esa sentenza nunha resolución que a declara firme.
A cantidade en xogo neste caso ascende a 8.756.239 euros, que é o diñeiro que unha empresa do sector da construción con sede na Coruña reclama a Solidariedade Solar. No seu defensa, os propietarios da empresa que hai 16 anos puxo a construír no Saviñao este complexo produtor de enerxía solar fotovoltaica alegaban que a outra parte achegara á causa unha proba fóra de tempo. Trátase dun escrito do 5 de setembro do 2014 no que Solidariedade Solar recoñece a existencia da débeda en cuestión. O avogado da empresa do Saviñao sostiña que un documento probatorio como este é preciso presentalo no momento de formalización da demanda e non na audiencia previa á vista oral, como finalmente ocorreu.
O primeiro xulgado que analizou o caso foi o número 2 de Monforte , que en setembro do 2018 fallou a favor de Solidariedade Solar. Pero a outra empresa recorreu e o asunto foi a parar á Audiencia Provincial de Lugo, cuxa sección primeira revogou a primeira sentenza e condenou a Solidariedade Solar a pagar, nunha resolución asinada en decembro do 2020. En Solidariedade Solar decidiron entón expor un recurso de casación, non para cuestionar a veracidade do documento de recoñecemento de débeda, senón co argumento de que a outra parte vulnerara as normas ao presentalo nun momento tan avanzado do procedemento.
Un documento básico
A resolución coa que o Supremo resolve agora o asunto sostén que a Audiencia de Lugo fixo ben ao estimar ese documento de recoñecemento de débeda. Os xuíces que asinan esta sentenza recoñecen que efectivamente, o escrito puido ter sido presentado xunto coa demanda, pero que se o fixo con posterioridade foi para replicar aos argumentos expostos por Solidariedade Solar na súa primeira defensa. E lembran que un documento de recoñecemento de débeda ten un valor fundamental nun caso como leste.
A outra proba básica achegada polos demandantes é o contrato de execución de obra asinado por Solidariedade Solar coa empresa construtora en marzo do 2012. Nese acordo, os promotores do proxecto comprometíanse a ir pagando mensualmente as unidades de obra executadas. O proxecto paralizouse antes de que a construción do parque solar queda completada. A sentenza agora confirmada polo Tribunal Supremo dá por probado que se os traballos se pararon foi porque Solidariedade Solar deixou de fornecer á construtora material imprescindible para que puidese seguir. Por exemplo, os denominador seguidores, os soportes articulados móbiles sobre os que tiñan que ser instalados os paneis solares.
A empresa que demanda a Solidariedade Solar para que lle pague eses 8.756.239 euros é Carpintería Metálica Alumán. Non son eles os que fixeron as obras pendentes de pagamento, pero se reclaman é porque no 2016 adquiriron o dereito de crédito da que si se encargou do traballo, unha empresa que se chama Incoga Norte.
