Case un centenar de indíxenas únense á procura dos 4 nenos desaparecidos en Colombia
INTERNACIONAL
Os menores viaxaban nunha avioneta que se estrelou o pasado 1 de maio e na que tamén voaba a súa nai, que morreu no sinistro
22 may 2023 . Actualizado á 22:14 h.Case un centenar de indíxenas que coñecen ben a selva unirán os seus coñecementos e a súa axuda á procura dos catro irmáns menores perdidos desde hai 21 días tras un accidente aéreo no sur de Colombia, onde faleceron tamén tres adultos.
Á primeira hora do domingo saíu acompañando ás forzas militares un primeiro grupo de 10 indíxenas nukak, os poboadores orixinais da zona selvática onde se estrelou o avión Cessna 206 o pasado 1 de maio, cando realizaba a ruta desde o resgardo indíxena de Araracuara cara a San José do Guaviare.
Pero agarda que se unan ata 85 indíxenas «que teñen experiencia na selva, na procura de persoas que se perden, no seu rescate», explicou este domingo a Efe a directora da Unidade de Vítimas, Patricia Tobón, en San José do Guaviare, desde onde se está dirixindo a procura e realizouse un ritual antes de que os grupos subisen ao helicóptero.
«A selva non é doado, na selva non todo o mundo pode habitar, pero os pobos indíxenas teñen coñecemento e isto pode axudar a que a operación de rescate sexa moito máis efectiva», dixo Tobón, quen explicou que agora mesmo son os mellores para axudar a seguir os indicios que se atoparon sobre o paradoiro dos catro nenos.
Lesly Mukutuy, de 11 anos; Soleiny Mukutuy, de 9 anos; Tien Noriel Ronoque Mukutuy, de 4 anos, e o bebé de 11 meses Cristin Neruman Ranoque están desde o pasado 1 de maio perdidos nesta vasta e selva virxe e os equipos de rescate intensificaron os labores de procura desde que o pasado martes deron cos corpos dos tres adultos que viaxaban con eles: a súa nai, Magdalena Mukutuy, o líder indíxena Hermán Mendoza e o piloto da aeronave, Hernando Murcia.
Apoiar con coñecemento
As misións de indíxenas acompañarán desa forma aos 150 integrantes da forza pública, que seguen avanzando con tecnoloxía por aire e terra, pero onde os indíxenas achegan os seus coñecementos ancestrais do territorio e tradicións espirituais e tamén poden mediar coas comunidades non contactadas nesta vasta selva.
«É un territorio onde hai pobos indíxenas non contactados. É a zona de conservación do Chiribiquete, que é unha selva que segue sendo unha selva virxe», explicou Tobón, que non descarta que precisamente os nenos poidan chegar a algunha destas remotas comunidades nukak.
Así se reforza a chamada operación Esperanza, que busca «situar o máis pronto posible aos catro menores», segundo as Forzas Militares, que non queren descansar ata localizar aos menores.
O avión Cessna 206 estrelouse no medio dunha frondosa parte da selva virxe do Caquetá, cando realizaba a ruta desde Araracuara cara a San José do Guaviare. Era o primeiro voo que tomaba a familia, procedente dunha comunidade indíxena uitoto, e facíao para ir visitar ao pai de dous dos nenos.
A aeronave non foi manipulada
A Aeronáutica Civil (Aerocivil), que coordina as misións de procura onda as Forzas Militares, informou tamén de que tres investigadores xa estiveron na zona do accidente.
O avión, da compaña de voos privados Avianline Charter's, xa sufrira un accidente no pasado, cando desempeñaba a función de avión-ambulancia.
«Hai claridade que a aeronave non foi manipulada», dixo a medios en San José do Guaviare o director de Aerocivil, Sergio París, quen considera que o piloto, falecido no accidente, «fixo unha operación de arborizaje perfecta».
«A aeronave non foi manipulada e iso é unha certeza que será dada na medida que a investigación avance», apuntou París.