O achado de pegadas frescas impulsa a procura dos nenos perdidos en Colombia
INTERNACIONAL
O difícil acceso á zona selvática onde se estrelou a avioneta na que viaxaban coa súa nai complica os labores
20 may 2023 . Actualizado á 21:09 h.Colombia segue en albas ante a procura dos catro nenos desaparecidos na selva, vinte días despois dun accidente de avioneta que matou á nai dos menores, a un líder indíxena e ao piloto da aeronave. A noticia máis recente é o achado, por parte do grupo de procura militar, dunhas pegadas frescas atribuídas aos nenos.
Crese que os menores, de 13, 9, e 4 anos, que levan tamén a un bebé de 11 meses, poderían camiñar en círculos, como é común entre as persoas extraviadas en contornas hostís.
Esta semana o Exército tamén atopou unha especie de refuxio, construído con paus, varios coleteros e un biberón abandonados na selva, indicio, consideran, de que os nenos están vivos. A partir de aí, as informacións son confusas, e incluso contraditorias.
O único seguro é que nin o Exército nin o Instituto Colombiano de Benestar Familiar (ICBF) lograron contactar cos nenos. O presidente, Gustavo Petro, pediu perdón o xoves tras borrar un chío, publicado a véspera, no que aseguraba que os nenos foran atopados.
A procura na espesura continúa, e non é doado. O lugar é de moi difícil acceso, a decenas de quilómetros de estradas, cheo de ameazas como animais salvaxes e especies velenosas, un escenario que complica a meteoroloxía, con recorrentes tormentas eléctricas que impiden a comunicación por radio (a única viable para as comunidades da zona) e o uso de vehículos de rescate aéreos.
Versión desmentida
A mediados de semana filtrouse unha versión segundo a cal os nenos serían rescatados por unha comunidade indíxena da zona, e estaban a viaxar en balsa polo río cara a algunha zona poboada, extremo que sería comunicado por radio desde un poboado da selva, pero que foi desmentida este venres.
«Os postos de saúde comunícanse por radioteléfono, polo que non escoitan ben as voces. O promotor escoitou mal, entendeu que eran os nenos, cando se trataba de catro de nós [membros do equipo de procura], confundiunos e deu mal a información», sinalou este venres a Caracol Radio Edwin Paki, un dos indíxenas que acompañan na procura aos 100 membros do grupo de forzas militares, que este venres ampliouse con outros 50 e que están a utilizar gravacións coas voces da avoa dos menores para que os nenos se deixen ver, se é que están escondidos ou medorentos.
O cabildo indíxena de Mitú tamén anunciara que os nenos estaban protexidos por unha das comunidades da zona, pero non se ampliou esa información.
Se os nenos están a viaxar con alguén en balsa polo río, iso atrasaría a procura, porque as numerosas tormentas eléctricas fan que esas vías queden intransitables durante horas, debido á baixada de paus e outros elementos pola corrente. Ademais, viaxar de noite é, moitas veces, unha inconsciencia.
O ICBF anunciara na mañá do xoves que os nenos estaban en custodia dunha comunidade nativa da zona, pero pola tarde asegurou non coñecer o paradoiro dos menores.
«Xa quixésemos saber onde están», dixo Astrid Cáceres, a directora da institución, moi criticada, como o presidente, polas súas mensaxes contraditorias.