Basterra renuncia aos permisos de fin de semana, pasa desapercibido, traballa na biblioteca e non socializa con ninguén
18 sep 2023 . Actualizado á 10:20 h.Alfonso Basterra cumpriu en marzo do 2018 unha cuarta parte dos 18 anos de condena por matar á súa filla, Asunta, onda a súa exmuller e nai da nena, Rosario Porto. Basterra é preso de segundo grao na prisión de Teixeiro desde entón e ten dereito a pedir permisos de fin de semana. Pero nestes cinco anos, por algún motivo, Basterra descartou facelo. Quizá porque intúe que a xunta de tratamento do seu cárcere non os concederá. Existen tres motivos principais: a gravidade do delito cometido, non recoñecer nunca a súa culpabilidade e a alarma social que xeraría, explican no Ministerio do Interior, do que depende Institucións Penais.
A Basterra réstanlle oito anos de condena, e o seu salto ao terceiro grao penal —máis flexible—, debería estar próximo. Pero ese cambio de categoría depende da mesma xunta de tratamento, que ten que propolo. El pode solicitalo, pero non é o común e resulta moi difícil a concesión se previamente a mesma xunta de tratamento non o aprobou por propia iniciativa e co consentimento de Institucións Penitencias en Madrid, que é o protocolo habitual. Ademais, o terceiro grao non se concede ata que o preso goza dos primeiros permisos de fin de semana sendo aínda de segundo grao.
Alfonso Basterra ve pasar os días dacabalo entre o módulo de respecto onde reside e a biblioteca de Teixeiro. Levántase pola mañá, ordena a cela e fai a cama, almorza e empeza a xornada entre libros. Non ten relación de confianza con ninguén. En parte «por ese elevado concepto que ten del mesmo. Considérase intelectualmente moi superior ao resto de internos e funcionarios», explican traballadores do penal coruñés. O pai de Asunta tampouco recibe visitas e apenas lle chega correspondencia. «Pasa desapercibido, cústalle expresar sentimentos», engaden quen lle ve deambular polo módulo.
Ao final da mañá, deixa a biblioteca para desprazarse ao comedor. Tras a comida, descansa na cela e regresa á biblioteca. Non poucos días desprázase a outros edificios do complexo penal de Teixeiro para recoller libros en módulos ou celas. «Iso dálle contacto con máis presos, pero nin así acaba de empatizar con ninguén. Non quere, non lle fai falta, enténdese que está mellor sen relacións de confianza, ao seu aire. Tampouco na biblioteca, por onde pasan outros internos, empatiza. Vai ao seu», explican os mesmos funcionarios.
Ao acabar a tarde, regresa ao seu módulo. Os presos que lle acompañan tampouco son conflitivos. O ambiente é correcto, diferente a outros módulos máis complexos polos delincuentes que os habitan. Pero nin así; Basterra limítase a cear, logo refúxiase na súa cela e dorme para seguir restando aos seus 18 anos de pena.
Escribe relatos curtos que presenta a certames penais
Alfonso Basterra afeccionouse á escritura anos despois de exercer o xornalismo. Inviste parte do seu tempo no cárcere dando forma á súa inspiración en formato de relato curto. Non é a primeira vez que o pai de Asunta, desde que ingresou en prisión hai agora 10 anos, presenta o resultado do seu traballo a concursos convocados por Institucións Penais no conxunto de España.
Basterra foi hai tempo preso de apoio. Velaba por outros internos para, por exemplo, evitar que quitasen a vida. A el só foi necesario aplicarlle unha vez o protocolo antisuicidio. Ocorreu en decembro do 2020, tras quitarse a vida a súa exmuller, Rosario Porto. Máis aló do impacto dos primeiros días, Basterra recuperou a frialdade no trato e evidenciou mostras claras de querer seguir vivindo.