Unha ducia de cocidos en Ferrol e comarca que quitan o frío e o sentido: «Necesitan moitas horas e moitas potas»
FERROL CIDADE
Desde as populares xornadas de Casalexo ata os restaurantes de Monfero e As Pontes onde é o rei da mesa; os prezos oscilan entre os 30 e os 40 euros
19 ene 2024 . Actualizado ás 09:55 h.«Facelo en si, non é moi complicado, pero necesitan moitas horas e moitas potas. É unha das comidas máis agradecidas a mesa posta», chancea Alexo Negreira, responsable de Casalexo. Chegou o frío e con el a tempada dunha das comidas con máis adeptos na nosa comarca: o cocido. A zona conta con numerosas e suculentas propostas cuxos prezos oscilan entre os 30 e os 40 euros.
O seu restaurante é un dos emblemáticos en Ferrol no relacionado co, este ano, escaso grelo. Vai cumprir unha década coas súas populares xornadas Tempo de cocido, que esta vez arrincarán, avanza, o próximo 9 de febreiro e alongaranse ata mediados de marzo. Ofrece dúas propostas, menú degustación completo por 30 euros, e sen bebida a 25 euros. O produto, sempre de casa. «Se hai, sempre se compran de Monfero e As Pontes. Cando tiveron problemas porque non dan abasto, de Lugo», explica.
Ferrolterra réndese estes meses ao cocido e as laconadas. Restaurantes da cidade como O Parrulo, O Escudo, o Bar Guitiriz, ou da comarca como Casa Becerra (Narón) ou Casa da Avoa (Fene) destacan en TripAdvisor como un dos seus pratos fortes. «É moi laborioso, antes (a carne ten que estar dúas ou tres días en remollo) e durante», subliña Eva Blanco , a cargo de A Grella dous Avós, en Sedes (Narón), que só traballa con comidas concertadas, «e se alguén pide para levar».
Ver esta publicación en Instagram
O restaurante Casa Marcial, en Narón, outro punto de referencia para esta degustación, dedica a súa cociña en exclusiva ao cocido a semana de entroido , concretamente os días 10, 11, 13, 16, 17 e 18 de febreiro. «Só temos cocido. A xente xa está a reservar», explica desde o establecemento Pablo Ponte. Os seus grelos, de Val Xestoso, e un menú marinado con viño Mencía son os seus segredos.
En Monfero e As Pontes
O grelo é o rei da terra e a mesa en Monfero e As Pontes, os municipios de referencia na comarca, e que contan con establecementos que estes meses atraen a comensais vindos de puntos de todo o país.E iso a pesar de que a produción se viu moi mermada polas intensas choivas e as altas temperaturas. Para sábados e domingos xa está todo practicamente reservado en casa Lourán, con máis de dúas décadas de traxectoria. O menú: de aperitivo, freixós con zorza; a continuación sérvese a sopa, e finalmente un cocido completo, elaborado con grelos da zona e porco celta de pequenos produtores, explica Ana Belén González Jove, responsable do negocio.
En outubro xa comezou a tempada do cocido para Casa Juan, outro establecemento emblemático de Monfero ineludible á hora de degustar este prato. A casa conta con máis dun centenar de anos de historia, así que a tradición a levan por bandeira. A súa proposta: de primeiro, sopa, caldo e callos; de segundo, o grelo cos garavanzos e a carne, lacón, cachola, chourizo, etcétera. Para rematar, a sobremesa con tortas, requesón, freixós, orella... Ten adeptos por todo o país, así que se quere probalo, chame xa que as reservas voan.
No alto Xestoso, Yolanda Picallo xestiona o local social, con servizo de bar e comidas todo o ano. «O noso cocido ten de todo, traballamos sempre con pezas enteiras, lacón e cachola, chourizos, patacas, grelos e androia», explica. Garavanzos, só se o cliente pide ao reservar (é necesario chamar con antelación), xa que, explican, que non son tradicionais na receita galega.
No mesón O Martínez, nas Pontes, decántanse polos embutidos da Fonsagrada. «O botelo e o chourizo tráioos da terra da miña muller, e esta temporada xa vou pola terceira remesa, desde mediados de decembro. Fun dos primeiros en introducir aquí o botelo, que non se coñecía, e agora xa case todos o teñen. Levo 17 anos ofrecéndoo e ten moito éxito. Ao principio, a xente era reacia porque non se coñecía, e agora é o primeiro que che preguntan», comenta Amador Martínez Cupeiro. Completan a súa proposta os grelos, de agricultores de proximidade, patacas e garavanzos. Pero o cocido do Martínez distínguese polos freixós.