A Audiencia Nacional recoñece un «erro» e ordena o reingreso en prisión das dúas españolas retornadas do califato do Estado islámico

A Audiencia Nacional  admitiu cometer un «erro» ao suspender a pena de tres anos de prisión imposta a Luna Fernández, unha das dúas españolas —xunto a Yolanda Martínez— que regresaron desde o califato do Estado Islámico  cos seus fillos a España no 2023, polo que o tribunal ordenou que ambas as volvan ingresar no cárcere para cumprir a condena.

En varios autos, a Sala do Penal rectifica a súa decisión e denega ás dúas mulleres o beneficio da suspensión da pena de tres anos que lles impuxo o tribunal por un delito de integración en organización terrorista, coa atenuante de confesión tardía.

O tribunal concede a Fernández e Martínez un prazo de dez días para ingresar «voluntariamente en prisión para o cumprimento da pena privativa de liberdade, baixo apercibimento de que en caso de incumprimento daranse as oportunas ordes de busca, captura e ingreso en prisión».

Os maxistrados toman esta decisión despois de que a Asociación de Vítimas do Terrorismo, persoada como acusación, presentase un escrito no que reclamaba a nulidade da resolución que suspendía a pena de cárcere.

Ademais, a Sala lembra que o Código Penal restrinxe dito beneficio a condenas de ata dous anos, polo que recoñece que «existiu un erro ao concederlle a suspensión extraordinaria» a Fernández, solicitude á que tamén se adheriu Martínez.

Viúva, nai e sen antecedentes

O pasado setembro, a Sala do Penal outorgara a Fernández a «suspensión extraordinaria» da condena por un prazo de cinco anos, aínda que «condicionada» a que «non delinca» durante ese tempo e realice 180 días de traballos en beneficio da comunidade.

Naquel auto, os maxistrados destacaban que Fernández «carece de antecedentes penais», polo que é «delincuente primaria», e que «non consta que volvese a executar acción delituosa ningunha, nin que tivese contacto ou relación con organizacións terroristas xihadistas».

Tamén valoraron a súa situación persoal: é «viúva e nai de seis fillos» e, antes da súa estancia en prisión preventiva —que se prolongou un ano e nove meses—, permaneceu «confinada involuntariamente nun campamento de refuxiados de onde non podía saír». Aínda que ese período non pode computarse para o cumprimento da pena, o tribunal considerou que «debe terse en conta para os efectos desta resolución».

Os xuíces engadían que «non aparece ningunha circunstancia obxectiva externa, nin ningunha información ou documento, que poida levar a considerar que a penada supón un perigo para a comunidade ao non existir dato ningún que patentice a existencia de risco que o sistema quere previr».

Parte da pena, pendente de cumprimento

Así mesmo, os maxistrados entenderon que «non existen elementos de xuízo que revelen o perigo concreto de que en caso de non optarse polo cumprimento da pena, vaia volver a cometer feitos delituosos», polo que consideraba «razoable agardar que a execución da pena que resta por cumprir —un ano e tres meses— non será necesaria para evitar a comisión futura por parte da penada de novos delitos».

En setembro do 2024, a Audiencia Nacional acordara a liberdade provisoria de ambas as mulleres ao aceptar a solicitude conxunta da Fiscalía e das súas defensa.

Fernández e Martínez viaxaron voluntariamente á zona de conflito sirio-iraquí onda os seus maridos e regresaron a España, onde en abril pasado aceptaron unha condena de tres anos de prisión tras chegar a un acordo de conformidade coa Fiscalía.

Antes dese pacto, o Ministerio Público solicitaba seis anos de cárcere para cada unha ao considerar que ambas as «participaron en España en actividades a favor da organización xihadista DAESH» e que viaxaron á zona de conflito «con plena vontade de manter a súa integración na referida organización terrorista, esta vez no núcleo do seu poder territorial, ao xeito dun case Estado».

---

---

---