O Supremo rexeita investigar a Bolaños polo caso Begoña e di que Peiteado o acusou sen indicios

Durísimo pau do Supremo ao xuíz do caso Begoña Gómez, ao que incluso chega a acusar de perseguir a Félix Bolaños sen «indicios fundados» e baseándose en teorías sen a «máis mínima verosimilitud». A Sala de Admisións do alto tribunal rexeitou este martes dar trámite á petición de Juan Carlos Peinado de imputar a Bolaños por presunta malversación e falso testemuño. Unha solicitude que o maxistrado elevara pola declaración de Bolaños en sede xudicial sobre Cristina Álvarez, exasistente da muller de Sánchez na súa desaparecida cátedra extraordinaria da Complutense.

O pasado 16 de abril, durante un tenso interrogatorio, Bolaños —entón secretario xeral de Presidencia— desvinculouse por completo da contratación no 2018 de Álvarez e afirmou que a persoa encargada deste trámite foi Raúl Díaz, integrante do órgano administrativo da Secretaría Xeral de Presidencia. Díaz, pola súa banda, tamén aduciu non saber nada desa fichaxe.

Así as cousas, Peiteado remitiu o 24 de xuño un escrito ao Supremo no que dixo ver indicios contra o ministro por falso testemuño. «O seu testemuño, nunha actitude totalmente proterva [perversa], non se axusta á realidade», recollía a exposición razoada. Engadía que o ministro puidera participar «directamente» no nomeamento da asesora e que podería coñecer «» que ela cobraba diñeiro público a pesar de traballar para as actividades privadas de Gómez.

Con todo, o Supremo resolveu que na exposición do xuíz hai unha «absoluta ausencia de calquera indicio minimamente fundado da participación da persoa aforada [Bolaños]» nos feitos, polo que arquiva a causa. Nun auto, lembra que para acusar a alguén de malversación non abonda con que teña un cargo público: hai que demostrar que sabía que os fondos públicos se estaban destinando a un fin para o que non estaban previstos e que participou de forma consciente, cousa que non se probou neste caso.

«Verdade forense»

Polo que se refire ao delito de falso testemuño, o Supremo reprocha a Peiteado que fixese esta imputación contra o ministro só baseándose nas «contradicións que se observaron nas respectivas declaracións» entre Díaz e Bolaños como testemuñas, a pesar de que non se ditase sentenza ou resolución xudicial que declarase unha «verdade xudicial ou forense coa que comparar as manifestacións de ambos».

Doutra banda, a Sala indica que non consta que o Xulgado de Instrución, con carácter previo á emisión da exposición razoada, oíse ao Ministerio Fiscal. «Esa omisión é estraña á forma de procedemento habitual na xurisdición penal, que aconsella unha audiencia ao ministerio».

---

---

---