Moncloa non nomeará de inmediato o sucesor do gobernador do Banco de España
ECONOMÍA
O plan que se manexa é que a número dous ocupe o cargo de forma interina
03 jun 2024 . Actualizado á 07:51 h.O Banco de España funcionará de forma interina polo menos durante os tres próximos meses. É o prazo no que a actual subgobernadora, Margarita Delgado, sucederá no cargo de forma temporal ao aínda gobernador, Pablo Hernández de Cos, cuxo mandato ten data de expiración: o próximo 11 de xuño, tras seis anos no cargo, como marca a lexislación.
Ese é o escenario que gaña forza nos corredores da Presidencia do Gobierno e do Ministerio de Economía. É dicir, o de deixar pasar unhas semanas ata que o presidente do Executivo, Pedro Sánchez, decida a quen sitúa a cargo da institución que xoga un papel crave na economía e, agora máis que nunca, ante un sector bancario condicionado polo futuro da opa de BBVA sobre Sabadell. Trátase de restar «inquedanza» ao actual momento, segundo indican fontes coñecedoras do proceso. Xa hai habido algún sinal de contacto inicial entre o Executivo e o partido liderado por Alberto Núñez Feijoo, pero en ningún caso unha conversación oficial. O Goberno conta con que hai marxe para que a subgobernadora siga no cargo e substitúa nas súas funcións a De Cos, con total normalidade.
A tradición di que ao gobernador do Banco de España desígnao o presidente do Gobierno, a quen lle corresponde facelo por lei, e o principal partido da oposición —neste caso o PP— propón ao número dous. Unha repartición de papeis que se cumpriu milimétricamente, pero sobre o que nesta ocasión cruzáronse as eleccións europeas do 9 de xuño. Antes desa data ningún responsable político dá por feito que se vaia a anunciar un acordo entre as dúas formacións para estruturar a nova cúpula. Despois, coa resaca dos resultados, o tempo dirao. Pero previsiblemente non será a curto prazo. O propio ministro de Economía, Carlos Cuerpo, afirmou estes últimos días que o Goberno conta con «tempo» para expor a sucesión do gobernador «de xeito suave». A data do 11 de xuño, que é cando remata o mandato de Hernández de Cos, non é límites para elixir o seu sucesor, xa que os propios estatutos do organismo recoñecen a posibilidade de que a subgobernadora actúe en funcións. «Isto é o que a nós dános tranquilidade en canto a que temos tempo para facer esa sucesión de xeito suave», reiterou o ministro.
O mandato de Pablo Hernández de Cos a cargo do Banco de España remata en xuño do 2024. Desde o 11 de xuño do 2018 ocupou o posto tras o cesamento de Luis María Linde. A pesar de todo, o ministro Corpo reiterou en varias ocasións que o Goberno ten en mente candidatos cunha cualificación que poidan estar á altura do gobernador, «que realizou un traballo excelente estes anos».
Un sucesor do mesmo nivel
O labor de elección será máis que complexa. Todos os actores financeiros e económicos coinciden en sinalar o excelente perfil que supuxo Pablo Hernández de Cos durante os últimos seis anos no Banco de España. E iso a pesar de momentos complexos, como o shock da pandemia, a crise derivada da guerra en Ucraína e a recuperación económica coa chegada dos fondos europeos, e as reformas ás que o gobernador sempre insistiu en realizar. Pablo Hernández de Cos (Madrid, 1971) é doutor en Economía pola Universidade Complutense, licenciado en Ciencias Económicas e empresariais por Cunef e licenciado en Dereito pola UNED. Ligado ao supervisor bancario desde hai anos, tamén ocupa postos no Banco Central Europeo (BCE), onde pode aterrar cando remate o seu mandato en España.
O novo gobernador, ou gobernadora, terá ante si un primeiro reto en forma de posible fusión bancaria: la que protagonice BBVA sobre Sabadell se sae adiante a opa hostil que xa se atopa en funcionamento. Ademais, terá que atender a problemas estruturais máis complexos como a irrupción dos novos axentes financeiros virtuais (as fintech), así como todos os retos que expoñen as novas formas de aforro ou a ciberseguridade bancaria nun sector cada vez máis globalizado. E todo iso baixo a supervisión dun BCE que seguirá velando pola estabilidade dos prezos como eixo da súa primeira actuación.