A última carreira da tempada resolverá a batalla polo campionato do mundo de pilotos entre o vixente rei e os candidatos de McLaren, aínda que Piastri teno máis difícil
04 dic 2025 . Actualizado á 19:35 h.Quen se desconectase da fórmula 1 hai meses e atópese agora a situación na que se chegou ao vixésimo cuarto gran premio da tempada non llo vai a crer. Daquel dominio esmagador de Óscar Piastri só queda o recordo e a Abu Dabi chegouse con Lando Norris á fronte, pero por moito menos do que desexase.
E é que o erro de McLaren de Catar converteu a última cita do mundial en definitiva cando, meses atrás, xa se facían apostas de con cantas carreiras de adianto ía proclamarse campión do mundo un dos pilotos papaya.
A sorte está botada para todos. Norris, Verstappen e Piastri, nesta orde, xogan o título do 2025, con máis opcións para o primeiro e menos para o último. De feito, a Piastri só lle vale gañar (e que Norris sexa sexto ou peor) ou ser segundo (e que Norris sexa décimo ou peor). Pero tanto para o británico de McLaren como para o neerlandés de Red Bull as permutacións son moito máis amplas.
Para Norris o camiño doado (máis de escribir que de conseguir) é acabar no podio. No momento no que entre no caixón, a diferenza de doce puntos será imposible de conxugar para Verstappen, que verá como a súa coroa pasa á última xoia da canteira de McLaren. Se cae máis atrás, a situación cambia de xeito moi radical, porque nese momento dependerá do que fagan os seus rivais. E aquí Verstappen tería que facer o mesmo que en Catar: gañar. Se o tetracampeón quere mutar en pentacampeón, o seu camiño máis doado é chegar antes que ninguén á meta de Yas Marina e agardar a que os seus rivais non acaden a posición mínima. Se acaba segundo, a Norris abondaralle con ser sexto; se acaba terceiro, Norris debe ser oitavo e se acaba cuarto, a Norris abondaralle con puntuar, é dicir, finalizar décimo.
Estes son os escenarios nos que pode pasar de todo. Piastri pode gañar e complicarlle a vida ao seu compañeiro, o que engadiría un punto máis de esquizofrenia a unha batalla intestina que McLaren non soubo decantar a tempo e que agora se ve obrigado a ver como espectador.
Se o fai Verstappen, obrigará a Norris a estar onde, por lóxica, debería optar sempre con este MCL39 que sobre o papel é superior ao resto. Todo iso contando con que se poden meter invitados sorpresa polo medio, como un George Russell que nunca fai ruído e sempre está, un Charles Leclerc que en calquera momento engancha unha carreira decente ou incluso un Carlos Sainz que xa leva dous podios máis que o seu substituto en Ferrari, Lewis Hamilton, e que precisamente se despediu da súa etapa de vermello subíndose ao caixón aquí no 2024.
Xa pasou no 2021, a última gran resolución dun título no trazado de Yas Marina. A despedida da actual normativa, a do regreso do efecto chan, prodúcese tamén co título en xogo e pode supor o fin do actual dominador.
Non é menos irónico que sexa precisamente Verstappen o rei que pode caer a mans do prometedor candidato, aínda que Norris non sexa a xoia que é aquel. Verstappen, Norris e Piastri (mentres as matemáticas non digan o contrario) disputaranse un título que pode acabar co neerlandés logrando o seu quinto cordón e, ademais, culminando a súa Capela Sixtina coa maior remontada xamais vista na fórmula 1.
E é que aínda colean os 104 puntos que chegou a ter de desvantaxe co líder, por entón Piastri, alá por agosto. O relato de Norris campeonando para cambiar o ciclo gañador está ben; o da xesta do bendito malvado facéndose coa gloria, moito máis. Verstappen non só remontaría o imposible, senón que ademais se faría co título sen ser líder antes en todo o ano (algo que xa fixeron Surtees, Hunt e Vettel antes).
As outras batallas
Aínda que é evidente que o maior interese está no campionato do mundo, hai aínda cuitas por decidir. A do subcampión, por exemplo, que nacerá directamente da anterior pelexa, pero tamén a do décimo posto do Mundial de Construtores, con Aston Martin, Haas e Racing Bulls pelexando cales ratas por un churro en doce puntos de marxe.
Ou a de Fernando Alonso para ser décimo nun dos seus anos máis difíciles, unha posibilidade que ten a tres puntos de distancia. Abu Dabi será, en definitiva, o desenlace de moitas historias: Tsunoda, por exemplo, ao que xa lle han defenestrado sen coche para deixar o seu a Hadjar e este á súa vez ao novato Lindblad para o 2026. Quen dixo que todo estaba decidido?