
O coruñés, fillo da lenda deportivista Fran González Pérez, viaxará nas próximas horas para incorporarse á disciplina do Manchester City de Pep Guardiola. Unha operación de 60 millóns que o converte na fichaxe máis cara da historia do fútbol galego
04 feb 2025 . Actualizado á 14:20 h.Nico González é xa a sensación do fútbol europeo. Coruñés, da colleita do 2002, incorporarase nas próximas horas ás filas do Manchester City de Pep Guardiola. Unha operación de 60 millóns que o converte na fichaxe máis cara da historia do fútbol galego.
Nico, de 23 anos, que ata o de agora defendía a camiseta do Porto, leva o fútbol na veas. O centrocampista é fillo de Fran González Pérez, o eterno capitán do Deportivo da Coruña, e por tanto, sobriño de José Ramón.
«Ser o fillo de Fran non é un lastre, nin unha presión, forma parte de min», contaba o mozo xogador nunha entrevista de Alexandre Centeno no ano 2021. Nese momento dicía que facía tempo que non discutían. «Todo son eloxios. E, a verdade, é que boto un pouco de menos as súas críticas, porque sempre me axudaron moito».

Naquel momento, Nico xa levaba polo mundo o seu ADN azulgrana. E non era para menos. Acababa de converterse na revelación de Primeira División tras debutar co primeiro equipo culé. Fíxoo da man de Ronald Koeman, quen ao verlle no filial pronunciou aquel: «Quen é o louro ese?». Despois chegou Xavi Hernández, quen tamén abrazou o seu talento.

Aos 11 anos, como sempre lembra o seu pai, foi el quen tomou a decisión de xogar no Barça. «Sempre vin unha familia moi unida ao redor de Nico. Acórdome un ano que, antes de fichalo, veu xogar un torneo connosco en Arousa. Fomos cear co seu pai. Non se lle escapaba detalle. Quería saber como era A Masía, coidados, estudos, adestramentos... Pero aquel día o pai xa me dixo que a decisión sería de Nico. E creo que así foi. Tiña, como non podía ser doutro xeito, ao Real Madrid moi interesado, pero a el aínda con 11 anos, víaselle maduro. E dixo que prefería virse ao Barça», lembraba no 2021 Marcel Sans.

Na relación co seu pai, as cousas estaban claras. Fútbol si, pero disciplina por amais de todo. «Sempre me dixo que se quería dedicarme a isto tiña que dar o máximo en cada partido, en cada adestramento. Que teño que ser o que máis traballe. E creo que iso é o que máis me axudou no fútbol. Esa esixencia de traballo».

Á marxe do fútbol co que creceu na casa, de Nico pódese dicir que é un produto da canteira culé. Alí chegou con once anos procedente do Montañeros e vestindo de azulgrana pasou por todas as categorías ata debutar co primeiro equipo no 2019. Tiña só 19 anos. «Eu véxoo no Barça B e faio coma se estivese no patio do recreo. Xa lle pasaba cando xogabamos xuntos. Salta ao campo para gozar. Nunca ponse nervioso por nada e é moi, pero que moi, traballador», dicía a La Voz o seu excompañero no Montañeros, Dani Pájaro.

En maio do 2021, o coruñés renovaba por tres tempadas co Barça, cunha cláusula de rescisión de 500 millóns de euros. Oficialmente era un dos produtos estrela da factoría dA Masía.

Un par de anos despois, soaba con forza para a lista de Luis Enrique coa selección absoluta. «Que te chamen a calquera selección sempre é bonito. Significa que estás a facer as cousas ben. Por iso fíxome ilusión ir coa sub-21. En canto á de Luis Enrique... Só o feito de que alguén te mencione é afagador. Pero hai que ser realista e creo que aínda me queda moito por facer...», dicía humilde cando o seu nome era xa máis que habitual nas categorías inferiores do combinado nacional.

Nico foise gañando aos poucos o respecto dos seus rivais, incluso deses que importan especialmente. A súa foto abrazado a Iago Aspas tras un Celta-Barcelona converteuse na imaxe daquel 3-3 da campaña 2021-2022. «Se fose director deportivo do Celta, ficharía a Nico», dicía o capitán celeste. A admiración xa era mutua e Nico pediulle a Aspas que lle intercambiase a camiseta.

En agosto do 2022 confirmouse a súa cesión ao Valencia. No club ché pasou unha tempada, a mesma na que se adestrou coa selección absoluta, durante unha concentración coa sub-21.

En xullo do 2023, o Porto confirmaba a súa fichaxe por cinco tempadas. O traspaso do centrocampista cifrábase en 8,4 millóns. O coruñés xogou 125 encontros co equipo luso. Un marcador que queda agora conxelado nos rexistros do club luso, tras confirmarse a súa fichaxe polo Manchester City.

Da súa etapa en Portugal pode dicir que celebrou un dos seus goles máis especiais. Ese co que a finais de xaneiro anunciaba ao mundo que vai ser pai. Non había mellor momento que un choque co que brillou co seu equipo. Ese foi o instante elixido para meterse o balón baixo a camiseta e levarse o dedo á boca simulando un chupete.

Agora aquel neno que mamou fútbol, que soñou con ser culé e chegar todo o máis alto afronta a aventura da Premier, converténdose na sensación do fútbol galego e, por suposto, europeo.

O mesmo neno polo que seguro que a súa nai, Xema Iglesias, seguirase preocupando á vez que celebrando os seus éxitos. «É máis difícil ser a nai de Nico que a muller de Fran. Porque as preocupacións son maiores», dicía a La Voz no 2021.
El tamén a ten presente como cando dixo aquilo de que ela «se encarga de que non me suba». A mesma, que lle facía a mellor das radiografías. «Confía moito nas súas posibilidades. Sabe que ten que pelexar duro, pero que ten condicións, e quere aproveitalas». Parecía unha premonición.