Lucas Vázquez, unha «lenda» con retranca no Santiago Bernabéu

O próximo mes de xullo cumpriranse nove anos desde que Lucas Vázquez (Curtis, 1991) volveu ao Real Madrid tras xerar once goles na tempada que se pasou cedido no Espanyol. A súa fichaxe de volta ao club branco concretouse xusto o día que cumpría 24 anos e por diante agardaba unha relación contractual de cinco campañas, que no 2021 ampliou por outras tres. Agora, a piques de facer os 33 e rematar a súa vinculación co equipo ao que chegou en idade xuvenil procedente do Ural, ambas as partes están a buscar xa un novo acordo para manterse unidos, polo menos, ata o verán do 2025.

Unha relación que, a pesar de as dificultades, acabou por encumbrar a Lucas como un dos xogadores máis queridos pola súa afección. Unha «fucking legend» para Jude Bellingham e un «xogador moi importante toda a tempada» para Ancelotti. O certo é que o de Curtis volveuno a facer. Outra vez, e a pesar de a complicada situación de partir cun dos mellores xogadores do mundo no seu posto por diante, como é Dani Carvajal, está a deixar a súa pegada no momento determinante do curso. Un oportunismo que aproveitou desde o inicio da súa aventura no primeiro equipo, cando partindo como esporádico substituto dun Gareth Bale en plenas facultades, acabou sendo decisivo na quenda de penaltis que lle deu a undécima Copa de Europa ao Real Madrid en Milán e fronte ao Atlético de Madrid.

Que fai Lucas de lateral se era o meu número nove?

Luis Marcote

Fíxoo cun descaro decisivo para os seus éxitos como branco. Unha oda á súa retranca galega para desenterrar o mito de que a presión vai ligada á inexperiencia. «Vai tirar o primeiro penalti dunha final de Champions e vaise cara á área facendo jueguecitos co balón», alucinaba Arbeloa ao ver desde o centro do campo a aquel mozo merlo que vinte meses antes estaba en Segunda División. E esa icónica escena repetiuna no Etihad fronte ao Manchester City, dando toques, esta vez co pé, antes de converter o terceiro lanzamento que puña en vantaxe aos brancos tras o fallo de Modric e dúas paradas de Lunin.

Unha semana que pechou sendo o home do partido nun Clásico que sentenciou a liga. No seu sétimo partido como titular esta campaña, o descaro exhibiuno esta vez co seu xogo e non coa súa tranquilidade. Non parou de sumar chegadas ata a área contraria a pesar de o seu impecable traballo defensivo, e tres acabaron con premio. Forzou o penalti do 1-1, marcou o 2-2 e asistiu no 3-2. Unha portentosa actuación que non atopa precedentes dun madridista nun partido destas características desde Míchel, en 1993. Co 8 da Quinta ten Lucas, con todo, varias similitudes. A máis evidente expúxoa o exfutbolista e actual comentarista Álvaro Benito ao eloxiar a gran resposta de Lucas á confianza de Ancelotti fronte ao Manchester City e o Barclona: «Son xogadores que che achegan identidade. E iso é moi importante para un equipo. Está claro que no Madrid teñen que estar os mellores do mundo, pero tamén o canteirán pola identidade, que non compra, tense e hérdase».

Lucas Vázquez, o olimpo galego en Europa

Antón Lestón

Un revulsivo con réditos

Nas súas nove tempadas no Santiago Bernabéu, o galego levantou 19 títulos e está a un de entrar no top-10 dos madridistas máis laureados da historia. Unha traxectoria na que xerou máis de 90 goles —entre tantos e asistencias— e na que se consagrou como un xogador de partidos grandes. Sexa de extremo ou lateral, como titular ou como revulsivo, os seus centros desde a banda dereita foron un recurso moi aproveitado polo Real Madrid nunha das épocas máis gloriosas do club.

O vindeiro martes, en Múnic, Lucas será titular nas súas sétimas semifinais de Champions League. É o galego que máis veces chegou a esta rolda por diante de Amancio e Luis Suárez —en cinco ocasións cada un—. Alí, o de Curtis, que abandonou o Ural no 2007, volverá ser mirado por lupa desde fóra, mentres no vestiario xa o cualifican como lenda, sen retranca.

---

---

---