Percorrido por a contrarreloxo decisiva do Ézaro que pode decantar a Volta
DEPORTES
«A etapa vai ser moi dura porque non hai un metro chairo», explica Gustavo César Veloso, experto contrarrelojista ao que La Voz acompañou durante o trazado
03 novs 2020 . Actualizado ás 08:29 h.A Volta Ciclista a España chega ao fin hoxe a Galicia cunha primeira etapa, a décimo terceira da marcha, desde Muros ata O Ézaro (Dumbría), con paso por Carnota, que será á súa vez a única contrarreloxo desta edición 2020 con 33,7 quilómetros. Logo encarará outras dúas etapas pola comunidade, Lugo-Ourense e Mos-Puebla de Sanabria, sendo estas, sobre todo a última, as de maior distancia das dezaoito totais.
O vilagarcián Gustavo César Veloso (W52-FC Porto), que foi segundo hai menos dun mes na Volta a Portugal con dous triunfos en senllas contrarreloxos, a súa especialidade, percorreu para La Voz o traxecto Muros-Carnota-O Ézaro, unha senda que coñece ben tras a súa participación na Volta 2012, a primeira vez que Dumbría formou parte dunha das grandes. Este será o cuarto paso pola localidade: o terceiro como final de etapa, pero o primeiro como contrarreloxo.
«Vai ser moi dura porque a xente pensa que desde Muros ata O Ézaro é todo chairo e non hai un metro chairo, hai tobogáns», advirte un dos referentes do ciclismo galego. Non será, pois, unha crono ao uso, de modo que se xa de seu este tipo de proba é decisiva, esta aínda terá máis ingredientes en xogo. «O que chegue demasiado morto á parte final pode perder moito tempo no Ézaro. Esta contrarreloxo non vai dicir quen vai gañar A Volta, pero si quen a perderá», afirma Veloso, que así mesmo considera que, debido ás características da ruta, nin os contrarrelojistas, na primeira parte, nin os escaladores, na segunda, terán vantaxe: «Os que a van estar disputando serán os mesmos que os que pelexan o podio final».
Cunha bicicleta normal de estrada, bo tempo e vento favorable, o vilagarcián de 40 anos completou o percorrido en 56 minutos e 35 segundos. Foi a unha velocidade media de 40,5 quilómetros por hora ata antes da subida final. Calcula que os corredores da Volta, a unha velocidade media duns 50 quilómetros por hora, farán entre 40 e 45 minutos. «Eu empreguei 9:16 para o ascenso. Eles andarán entre os 8 e os 8:30, e mesmo poida que algún baixe dos 7», apunta. Todos estes tempos dependerán do vento do propio día: «Pode haber unha diferenza de 4 ou 5 minutos entre levalo de cara e en contra», explica. As previsións meteorolóxicas apuntan á segunda opción.
A dúbida do cambio de bici
Non influirían tanto as choivas, que por certo non se agardan, xa que «desde que arrincas ata a entrada do Ézaro practicamente non tes que tocar o freo. A estrada é ancha, sen curvas perigosas, de maneira que podes ir axustado sempre. Pode afectar na comodidade de ir na bici, na subida final, porque se a rampla está mollada, se che pos de pé, a roda pode patinar».
Este último aspecto xunto a outros do propio desenvolvemento das bicicletas deberán ser considerados polos ciclistas para decidir se cambian de modelo ou non no tramo final. «A duración do porto está nese límite para que che compense ou non. Eu non a cambiaría se a cabra me permite meter os desenvolvementos necesarios para subir», opina Veloso.
A etapa de hoxe parte da zona de embarcacións de Muros, bordeando a costa. Antes de entrar en Louro hai unha baixada suave e, en cambio, ao saír, un descenso pronunciado. Transcorre entre as casas, con espectaculares vistas aos areais de Lariño e Carnota, o monte Pindo ou a desembocadura do Xallas. Ao principio hai moitas curvas, case todas cara á dereita. No territorio carnotán, en cambio, predominan as rectas. Sempre hai lixeiras subidas e baixadas. En Pedrafigueira atópase a recta de maior distancia. Ao deixar atrás Quilmas, en cambio, é todo costa abaixo. É aquí onde Veloso recomenda regular algo a velocidade para deixar forzas para a subida ao miradoiro. Esta chega despois de dar as dúas curvas máis pechadas do traxecto. «A rampla máis dura é a de formigón, pero esa non che mata porque está ao principio», expresa o vilagarcián, que advirte que esta crono chega despois dunha xornada de descanso que igualará forzas no pelotón.
Tan só dez segundos separan aos dous grandes favoritos
Richard Carapaz (Ineos), actual camisola vermella da Volta, atacou no Angliru sabendo que toda vantaxe que puidese sacarlle a Roglic (Jumbo-Visma) na montaña sería ouro para afrontar a contrarreloxo de hoxe (14.30 horas, Teledeporte).
O esloveno é un especialista contra o cronómetro que, ademais, virá coa mosca detrás da orella despois de perder o Tour de Francia ante Pogaçar na xornada decisiva. Precisamente na contrarreloxo.
Pero Carapaz sabe que el non é Pogaçar, que a contrarreloxo é unha especialidade na que non é forte e que lle será difícil resistir no liderado. O ecuatoriano é un escalador puro, non especialmente rápido, pero con experiencia en cronoescaladas de perfís similares á de hoxe en Dumbría.
Por tomar referencias, no ano 2019, no Giro de Italia, perdeu máis de 40 segundos fronte a Roglic —o seu gran rival polo triunfo daquela proba italiana— nun percorrido coa metade de quilómetros que o de hoxe. E no Tour deste ano, no peor día contra o cronómetro do esloveno, chegou case cinco minutos máis tarde que Roglic, aínda que é certo que nesa cronoescalada con meta en Pasar deas Belles Filles, o ecuatoriano afrontaba o día coa relativa tranquilidade de saberse sen opcións na loita pola clasificación xeral.
