O fenómeno bioluminiscente non veu dado pola especie «Noctiluca scintillans», como adoita ser habitual, senón pola microalga «Lingulaulax polyedra»
21 may 2025 . Actualizado á 21:03 h.Non por habitual deixa de ser un fenómeno espectacular e hipnótico cando un ten a fortuna de presencialo. O mar de ardora tinguiu de azul as praias de Gandarío, en Bergondo, e a de San Pedro, en Sada e a fotoperiodista de La Voz Ana García captou co seu obxectivo este rechamante fenómeno natural de bioluminiscencia durante as madrugadas do domingo e luns. O diferente e raro nesta ocasión é que o brillo non veu causado causado pola especie Noctiluca scintillans —coñecida comunmente como faísca de mar—, senón por outro microorganismo dinoflagelado, a microalga unicelular Lingulaulax polyedra.
«Non é nin mellor nin peor que se trate dunha especie ou outra. Simplemente indica que o ecosistema mariño está a funcionar. As proliferacións destas microalgas son como as flores que enchen os campos na primavera», sinalou no programa Voces da Coruña, de Radio Voz, o investigador do Centro Oceanográfico de Vigo, Francisco José Rodríguez Hernández, que estivo a tomar mostra para confirmar a presenza pouco frecuente deste segundo microorganismo. «Cando as condicións melloran, os días son máis longos, aumenta a temperatura do mar… o plancto crece e iso é indicativo de que tamén o fan estas microalgas», engadiu.
É o movemento do mar o que desencadea nestes microorganismos unha reacción bioquímica na que interveñen o osíxeno unha encima chamada luciferasa e unha molécula denominada luciferina. E só cando nos atopamos ante proliferacións destas microalgas, o fenómeno bioluminiscente faise visible. «Non é unha característica única dos dinoflagelados, hai moitos organismos que teñen esa luminiscencia, desde bacterias a peixes ou incluso cefalópodos. Aquí as máis habituais son as noctilucas», explicou o experto.
A pesar de que as imaxes captadas con equipos fotográficos mostran un azul eléctrico, a capacidade visual de cada persoa fai que cada un poida percibir este mar de ardora de xeito diferente. «Cando non é moi brillante hai quen o ve máis turquesa ou incluso coma se se tratase dunha brétema gris. Os equipos profesionais son máis sensibles e por iso sempre captan ese azul intenso», comentou.
Aínda que a partir da primavera é posible observar o mar de ardora en praias da comarca da Coruña, é normalmente durante os meses de xuño a setembro (incluso pode chegar a outubro), coa proliferación dos microorganismos que a xeran, cando resulta máis sinxelo facelo. «Hai que ter en conta que as condicións climáticas entre as Rías Altas e Baixas son diferentes e pode variar», precisou o investigador. Aínda así, o recomendable é acudir a praias en zonas sen presenza de luz artificial e armarse de paciencia. «Non podes ter a seguridade de que vaias ver algo moi espectacular, todo dependerá de como se movan esas poboacións. Podes estar a ver as manchas avermelladas da súa presenza durante o día a pé de praia e, con todo, chegar a noite e comprobar que se desprazaron coas mareas e as correntes», concluíu.