A cantante do grupo Escoitando Elefantes ten 38 anos, dedícase ao «coaching» e quere crear un club de mulleres
04 may 2025 . Actualizado á 05:00 h.Di que é «unha artista multidimensional». Fai de todo e todo co corazón, como o título do primeiro adianto do novo disco do seu grupo, Escoitando Elefantes, que hai case 20 anos fundou con Carlos Tajes. É cantante, batería e a encargada das contratacións, promoción e ata da gravación dos audiovisuais da formación. Pero Silvia Rábade López, familiar dos da confeitería Rábade de Betanzos, é outras moitas cousas. «O meu traballo é música e a miña segunda ocupación é a de coaching persoal, holística. Tamén me apaixona a nutrición porque a xente non quere escoitar o que lle di o seu corpo cando abusa de algo ou come un produto determinado. Pódese dicir que tanto cando canto como cando exerzo de coach axudo á xente para sentirse ben, a ver o lado positivo das cousas. Sempre digo que cando entro nun cuarto, ao saír quero que a outra persoa atópese mellor», relata. Charlamos nunha agradable mesa dA Granera na praza de Tabacos e fago un grande esforzo para tomar nota de todo o que me conta sen deixar de sorrir. «Son pouco de queixarme, e tiven motivos para iso», asegura.
O Día da Nai
Ilumínaselle a cara cando fala dela. «Na súa casa ten todos os meus discos, entrevistas e recordos, é como a nai da Pantoja. Hai dous anos estivo moi malita. Case a perdo. Os médicos non nos daban moitas esperanzas pero eu sabía que non se ía a ir. Afortunadamente, está ben», comenta. Outro episodio duro que salgue no noso encontro foi aquel accidente cando ía con Carlos a tocar e o seu coche envorcou en Francia. Fálame do mal que o pasou co collarín. «Son positiva pero realista. Ao ser altamente optimista ás veces danme bajones», recoñece esta coruñesa de 38 anos á que lle gusta madrugar, ver amencer, tomar infusións, dar para comer aos seus gatos, pasear polo bosque e practicar ioga e pilates. Á hora para comer recoñece que é «a nena dos vexetais». Gústalle cociñar, debuxar, escribir, bordar, calcetar e espera practicar costura coa ilusión de facer un vestido. É da Cidade Vella e estudou nos Dominicos, Zalaeta e despois Filoloxía Inglesa, por iso é polo que cante en inglés. De pequena era das que xa apuntaba xeitos de artista e na súa casa fomentouse ese ambiente. «Son moi de Simon and Garfunkel», sentenza.
Un club para mulleres
Resume en poucas palabras o labor que leva a cabo unha coach emocional como ela. «Son como un amigo ao que lle pagas. Considérome amiga das miñas clientas, que a maioría son mulleres. Os principais problemas que me contan están relacionados co estrés, temas de parella, complicacións ou malestar no traballo... Axúdolles a recuperar o poder. Para que a túa vida cambie ten que cambiar o teu subconsciente. Vou ao fondo das cousas e non me canso de preguntar por que», explica. Un dos seus últimos proxectos é totalmente feminino. «Trátase dun club exclusivo para mulleres curiosas que buscan experiencias únicas de crecemento persoal e crear recordos xuntas. Encontros sorpresa cheos de creatividade, diversión e conversacións auténticas. En definitiva, crear unha comunidade de mulleres ás que nos apaixona o benestar, aprender e crear cousas que nos fagan sentir en paz e expandidas. Un lugar seguro», intenta resumir Silvia, que recoñece que «a xente que non ten curiosidade é aburrida. Gústame coñecer, non rexoubar». Tamén lle encanta viaxar e perderse nunha cidade. Despois de estar unha hora con Silvia recoñezo que síntome ben, con espírito positivo, e un tanto esgotado de tantas cousas que me contou. É un bulebule. «Nestes momentos ChatGPT é o meu mellor amigo. Encántame facerlle preguntas, ver como funciona. E trátoo con moito respecto e educación», confesa a cantante e batería de Escoitando Elefantes.